Chapter 4

Sorry for the typos and grammatical errors. Enjoy reading!

••••••

Chapter 4

Sa mga sumunod na araw ay laging nakabuntot si Boss sa akin. Ewan ko ba sa kanya, simula noong nag-confess siya sa nararamdaman niya kuno sa akin.

"Nakakasawa na pag-mumukha mo. Alam mo ba 'yon? Hmm?" sabi ko sa kanya.

Nasa cafeteria kami. May dalawang oras akong vacant kaya niyaya niya akong kumain. Hindi ko alam kung paano siya nakapuslit dito sa loob ng campus. Bawal ng outsider pero hindi na ako mag-tataka sa kanya.

Para siyang BDO. He find ways.

"Tss. Kumain ka nalang diyan." masungit niyang sabi.

Niregla na naman siguro 'to kanina pa nagsu-sungit eh. Nung sinundo niya ako sa classroom kanina ay salubong ang kilay. Hindi nakangiti. Badtrip ang Boss ko.

Pinagmasdan ko siya ng mabuti. Medyo nag-bago ang hitsura niya. Something's different to him. I just can't name it.

Nakayuko lang siya at nilalaro ang straw ng mango shake niya. Halatang malalim ang iniisip.

Huminga ako ng malalim at tinanong siya.

"You okay?" tanong ko. Aakmang kakapain ko ang noo niya para e-check kung may lagnat siya pero bigla siyang umiwas.

"Don't touch me." seryoso niyang sabi.

Bigla naman akong nainis sa ikinilos niya. "Ano bang problema mo?" napataas konti ang boses ko.

Hindi siya sumagot. Imbis ay tinuon niya ang atensyon niya sa labas ng glass wall nitong caf.

"Kung badtrip ka pala sana hindi mo nalang ako pinuntahan dahil hindi naman kita pinapunta dito, Boss. Aalis na ako." tumayo ako kinuha ko ang bag ako at aalis na sana nang bigla niya akong tinawag.

"Alice." napahinto ako hindi dahil sa pagtawag niya kundi sa boses niya. His voice is different.

Agad ko iyong binalewala. Baka imahinasyon ko lang iyon. Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

"What?" mataray kong sabi.

"Stay. I'm sorry. May nangyari lang hindi maganda." mahina niyang sabi.

Nakaramdam ako ng pag-aalala sa sinabi niya kaya bumalik ako sa inupuan ko kanina at deretso siyang tiningnan sa mata.

"What happened?"

Pumungay ang kanyang mga mata. "It's not that big. I'm just...just" lumikot ang kanyang mga mata kaya nahihirapan akonh huliin iyon.

Inabot ko ang kanyang kamay nakapatong sa ibabaw ng lamesa kaya napatingin siya doon bago nag-angat ng tingin sa akin.

"Hey, it's okay. If you don't want to tell me, it's okay. I was just worried." sabi ko.

"I'm sorry. Don't be mad." he pleaded.

"Kanina mo pa kasi ako sinusungitan eh. At naiinis na ako alam mo ba 'yon? Naisip ko tuloy baka niregla ka na naman o sinumpong sa kabaliwan mo." nakanguso kong sabi.

Mahina naman siyang natawa. "I'm sorry, okay. Come here I want to hug my baby." ngumiti ako bago tumayo at umupo sa tabi niya.

Agad niya akong niyakap at hinalikan sa noo. Niyakap ko siya pabalik at isinandal ang ulo sa dibdib niya. "So, my baby na hindi my Alice." tiningala ko siya.

"Well, I can call you both." sabi niya at dinampian muli ako ng halik sa noo kaya napapikit ako. "I miss you." bulong niya.

"Magkasama pa tayo kahapon miss mo na agad ako?" natatawa kong sabi.

"Hmm." humigpit ang pag-yakap niya sa akin.

After my two hours vacant ay hinatid niya ako sa susunod kong klase. Maghihintay lang daw siya sa akin sa cafeteria, sinabihan ko siya na huwag na pero nagpumilit siya kaya hinayaan ko nalang. Total dalawang subject nalang naman bago mag-uwian.

Inalis ko muna siya sa aking isipan at nag-focus sa prof na nagle-lesson ngayon sa harap pagkatapos ay nagbigay ng kaunting pasulit. Ganon din ang ginawa sa sumumod na prof namin.

Nagmamadali ako sa pagligpit ng gamit.

"Oy ba't ka ba nagmamadali?" tanong sa akin ni Armen ng mapansin ang kilos ko.

Kinuha ko ang bag ko at isinukbit sa balikat bago siya hinarap.

"Nasa cafeteria kasi si Saber. Naghihintay sa akin." sagot.

Ngumisi siya ng nakakaloko.

"Ikaw ha. Napapansin kong medyo hindi ka na naiinis sa kanya gaya ng dati and take note! I saw you kissing him! Yam ba ang hindi boyfriend?" panunukso niya.

Uminit bigla ang pisngi ko ng binanggit niya ang tungkol sa 'kiss'. Ngumiti nalang ako dahil hindi ko alam ang aking sasabihin.

Nagpaalam na ako sa kanya at naunang lumabas ng classroom. Alas singko na ng hapon kaya medyo dumidilim niya.

Dumeretso ko sa cafeteria at pagpasok ko ay nandoon parin siya inupuan namin kanina. Agad siyang tumayo at nilalitan ako.

"Let's go?" tumango ako.

Hinawakan niya ang beywang ko ay iginaya palabas ng cafeteria.

It's friday that means weekend na bukas. Napabaling ako sa kanya na nakatuon ang atensyon sa pagmamaneho.

"Uuwi ka ba pagkatapos mo akong ihatid?" tanong ko.

Saglit niya akong sinulyapan bago tumango. "Yes. I have to. May gagawin pa ako eh." seryoso niyang sabi.

Napanguso ako at napatingin sa labas ng bintana. Madilim ba ang paligid pero dahil sa mga poste naging maliwanag

Para siyang gabi at ako naman ang maliwanag na poste. Pero kahit gaano pa ako kaliwanag may parte parin sa kanya ang hindi mailawan. The mysterious side of him. Hindi sapat amg liwanag ko para makita at malaman ang bahaging 'yon.

"Bakit?" nilingon ko siya ng muli siyang nag-salita. Napansin siguro niya na hindi ako nag-salita.

"Nothing." sagot ko.

Why I feeling that he's a stranger to me? Kanina ko pa talaga napapansin na kakaiba ang nararamdaman ko sa kanya ngayon.

Hindi ko namalayang nasa haral na pala kami ng condo building. Kinalas ko ang seatbelt ko at nag-paalam sa kanya.

I waited him to kiss me like he always do but he didn't. He just nod. Baka sobrang badtrip talaga siya kung ano man 'yon wala akong pakealam.

"Bye." paalam ko at bumaba ng sasakyan at isinarado ang pinto ng passenger seat.

Walang lingon-lingon akong pumasok sa loob ng building. Naguguluhan ako kung bakit.

Why he suddenly acted like that? Para siyang walang pakealam. Nauntog na naman ba ang ulo no'n?

Pinilig ko ang ulo ko at pumasok sa kakabukas na elevator. Nang makapasok ako sa unit ko at agad kong hinanap ang kapatid ko. Nasa loob siya ng kanyang kwarto at busy sa harap ng kanyang laptop. Hinalikan ko lang siya sa noo at lumabas na ng kanyang kwarto.

Wala akong ganang kumain at isa pa busog pa naman ako. Kaya pumasok nalang ako ng kwarto at nag-bihis. Naisipan kong maglakad-lakad sa labas. Nagpaalam ako sa kapatid ko na lalabas muna saglit.

Pagkalabas ko ng building ay naglakad ako papuntang convenience store sa di kalayuan. Alas otso pa lang pero wala ng masyadong tao dito sa dinaanan ko. Walang masyadong poste na may ilaw kaya kung ibang tao lang ang naglalakad dito ay malamang matatakot.

Napadaan ako sa isang grupo ng kalalakihan. Hindi ko sila pinansin o nilingon man lang kahit panay ang sit-sit nila sa akin.

"Miss, teka lang." napahinto ako sa pagpalalad ng may humawak sa balikat ko kaya mabilis ko iyong tinanggal.

Huminga ako ng malalim at hinarap sila. Ayokong makipag-basag ulo sa kanila dahil alam kong sila ang mapupuruhan.

"What?" asik ko.

"Saan ang punta mo?" nangiwi ako ng ipinalandas niya ang kanyang dila sa kanyang labi.

Nagmumukha siya asong manyak na ulol.

"Sa emperyerno makikipagkita kay Satanas." I said flatly.

Nag-sipolan naman ang apat na kasama niya sa likod.

"Gusto ko 'to!" humalakhak nitong sabi at nakipag-apir sa mga kasama niya. "Gusto mo bang sumama sa akin? Pupuntang langit? Ipakikilala kita kay San Pedro." naghiyawan ang mga kasama niya sa sinabi.

Napangisi ako.

"Sa hitsura mong 'yan papapasukin ka ba sa langit? Mukha kang demonyong nalugi." pang-aasar ko.

"Aba't bastos kang babae ka ha!" marahas niya akong nahila kaya napasubsob ako sa mabahong niyang dibdib.

Nakiwahak na rin ang kanyang mga kasama sa akin.

"Bitawan niyo ako!" pagpupumiglas ko. "Bitawan niyo ako! Kung hindj mapipilitan akong patayin kayo!" banta ko pero tinawanan lang nila ako.

Nakawala ang isang kay ko sa pagkakawak kaya kinuha ko ang pagkakataong iyon para suntokin ang isa sa kanila.

Tinuhod ko ang lalaking kausap ko kanina kaya napabitaw siya sa akin at namimilipit sa sakit.

"Bugbogin niyo ang babaeng yan!" utos niya.

Sabay-sabay silang umatake sa akin. Panay naman ang iwas ko.

Sinipa ko ang tiyan ng isa at malakas sununtok ang isa pa.

"Bwesit kang babae ka!" naglabas ng kutsilyo ang isa kaya naagaw ang atenyon ko sa kanya hindi ko tuloy napansin ang nasa gilid ko kaya natamaan ang mukha ko sa malakas niyang suntok.

Napaatras ako at sinamaan siya ng tingin. Nalasahan ko ang dugo sa aking labi. Ginagalit niyo talaga ako ako.

Unang sumugod ang isa agad ko siyang sinuntok ng malakas sa kanyang dibdib kung saan ang puso niya. Sinigurado ko mapupuruhan iyon. Agad itong natumba at nawalan ng malay.

Kita ko ang pagkagulag sa kanilang mukha habang nakatingin sa walang malay nilang kasama.

Sanay nila akong inatake. Ang pinagtuunan ko ng pansin ay ang lalaking may dalang kutsilyo.

Napasigaw ako ng matamaan ang braso ko. Napatingin ako doon. Napunit ang jacket ko at unti-unting bumakas ang dugo.

Kumulo ang dugo ko. Kung kanina ay nagpipigil lang ako, ngayon hindi na. Papatayin ko sila.

Hinuli ko ang kamay niyang may kutsilyo at mabilis 'yong inagaw. Sinaksak ko siya sa tagiliran at sinuntok ang leeg. Sunod naman ang tatlo at ganon din ang ginawa ko.

Pabagsak akong naupo at binitawan ang kutsilyo. At unti-unting nag sink sa utak ko ang nangyari. I just kill them.

Napangiwi ako ng biglang sumidhi ang kirot sa sugat ko.

"Tss." sumandal ako sa pader at pumikit. Nakakapagod.

Gusto ko lang namang pumunta sa convenience store eh.

Maya-maya pa'y nakarinig ako ng yabag. Minulat ko ang aking mga mata at lumingon sa kaliwa kung saan naggagaling.

Nag-aalalang mukha ni Boss ang bumungad sa akin. I stared at him dryly. Why is he here?

"Alice. Fuck! What happend? Mabilis niya akong dinaluhan pero tinampal ko ang kamay niya.

"Shit happened. Kaya kong tumayo hindi ko kailangan ng tulong mo." malamig kong sabi at tumayo.

"Hey." malumanay niyang tawag.

Hindi ko siya pinansin at naglakad nalang pauwi. Naramdaman kong sumunod siya sa akin pero hindi ako lumingon.

Tuloy-tuloy ako sa paglalakad habang hawak ang braso kong duguan.

Nang makapasok ako sa unti ay patakbo akong pumasok ng kwarto. Ayokong makita ng kapatid ko ang hitsura ko ngayon. Ayoko siyang mag-alala.

Sumunod siya sa akin sa kwarto. Narinig ko ang pag-upo niya sa kama. Hinubad ko ang suot kong jacket, ramdam ko ang titig niya sa akin.

Hindi ako nahihiyang maghubad sa harap niya, he already saw me naked. So why bother?

Kinuha ko ang first aid kit na nasa cabinet bago pumasok sa kwarto para doon gamutin ang sugat ko.

Nagligo muna ako para malinis ang sugat ko pagkatapos ay lumabas sa shower ng nakatapis.

Tiningnan sa salamin kung malaki ba. Napabuntong hininga ako dahil masyado malaki. Sininulan ko ng lagyan ng gamot pagkatapos ay nilagyan ng bandage.

Bumukas ang pinto at walang pahintulot siyang pumasok.

"Lumabas ka muna. Magbibihis pa ako, Boss." sabi ko.

Hindi siya nakinig. Nagpunta siya sa likod ko at bigla akong niyakap. Binaon niya ang kanyang mukha sa balikat ko.

"I'm sorry." bulong niya niya at hinalikan ang hubad kong likod. Napalunok ako sa ginawa niya at tiningnan ang nakayukk niyang ulo sa repleksyon sa salamin.

"Bakit? Wala ka namang ginawa."

Umiling siya. "Kung ana sinamahan kita, wala ka sanang sugat ngayon." humigpit ang pagkakayap niya sa akin.

"I'm fine. Maliit lang 'to, don't worry."

"I want to kill those, fuckers." galit niyang saad.

Humarap ako sa kanya at ngumiti. "It's okay." mahina kong sabi.

Huminga siya ng malalim at tumitig sa mga mata ko. "I love you." kinilig ako bigla pero kalaunan ay napanguso ng may maalala.

"Naiinis pala ako sayo. Lumayo ka sa akin."

Nagsalubong bigla ang kilay niya. "What? Anong ginawa ko?"

"Buong araw mo lang naman akong sinusungitan, Boss! Badtrip na badtrip eh." irap ko.

Matagal bago siya nag-salita. "I'm sorry. I was just thinking something kaya medyo wala ako sa mood." at mabilis akong hinalikan.

"May nangyari ba?" tanong ko.

"Wala naman." iling niya kaya dahan-dahan akong napatango.

Walang nangyari. Is he lying?

Bigla akong napatili ng binuhat niya ako palabas ng banyo at binagsak sa kama.

"Saber!" sigaw ko ng bigla niya inalis ang tuwalyang nasa katawan ko.

Ngumisi siya at pumaibabaw sa akin. Wala na siyang suot na damit maliban sa boxer niya. Ang bilis.

"Ano sa tingin mo ang ginagwa mo?" tinaasan ko siya ng kilay.

Unti-unti kong naramdaman ang init sa aking katawan ng magdikit ang aming dibdib.

"Babawi ako sa pasusungit ko kanina. I made my Alice mad." bulong niya at inangkin ang labi ko kaya nag-paubaya nalang ako.

Here we go again. Hanggang diliri lang naman ang kaya niya eh. Nakakabitin sa totoo lang.

Pagmumukha ni Boss ang bumungad sa akin kinaumagahan. Nakasuot na din ako ng damit. Damit niya.

"Good mornin, my Alice." nakangiti niyang bati at mabilis akong hinalikan sa labi.

Bumango ako at kinusot ang mga mata ko. "Good morning din." paos na boses kong tugon.

"Anong oras na?" tanong ko.

"Ten in the morning. Ang tagal mong gumising ah. Napagod ba kita masyado kagabi?" nakakalokong niyang sabi.

Napaismid ako. "Napagod sa daliri mo. Tanginang daliri yan. Masyadong masarap I mean makasalanan." uminit ang pisngi ko sa nasabi.

Totoo naman kasi. Hindi ko alam kung anong oras kaming natulog. Walang kapaguran ang kanyang diliri kagabi. Kahit bitin.

"Masarap?" pang-aasar niya.

Inirapan ko siya at bumaba sa kama.

"Hindi ka na makakaulit tangina ka." inis kong sabi na ikinamura niya.

"What the fuck? Walang ganyanan. Sana pala pinasok na kita kagabi." sigaw niya sa labas ng banyo.

Eh bakit hindi mo ginawa? Oh damn it! Ang halay ko na!

Pinagmasdan ko ang sarili sa salamin. Sobrang pula ng mukha ko.

Napanguso ako. "Anong ginawa mo sa akin, Boss? Bakit ang halay ko na?" tss.

Napailing nalang ako. Bwesit talagang daliri 'yon.