webnovel

The Cursed Dreamers (CR82R)

Penulis: Monnie_Abby
Fantasi
Sedang berlangsung · 134.4K Dilihat
  • 53 Bab
    Konten
  • peringkat
  • NO.200+
    DUKUNG
Ringkasan

Born with a power, Chloe had trouble fitting in. She wanted to live normally but sometimes things weren't meant to be the way she wanted as if it's like the whole world was against her. Running away, heartbroken. She didn't expect fate to become more twisted as she met others just like her. Is it some sort of coincidence or was it really fate?

tagar
5 tagar
Chapter 1Chapter 1

...

Chapter 1: Oh Yey! I ran away! Isn't it fun?!

...

"Will you, Carter take Selina to be your lawfully wedded wife?"

"I do father"

Tumingin naman ang pari kay Ate Selina,

"And you, Selina. Will you take, Carter to be your lawfully wedded husband?"

"I do father"

"And by the name of the law and the lord your God, I pronounce you as husband and wife. You may now kiss the bride--"

"Wait!" Pigil ko. Sabay agos ng mga butil ng mga luha sa aking mga mata.

Lahat naman ng mga bisita ay nakatingin sa akin, ang iba may bakas ng irita sa mukha, ang iba naman ay pagkagulat, others ay parang nasiyahan nung nakita ako at meron ring nagalit.

Tumingin ako sa mukha ni Carter at nabigla siya. Ibinawi niya naman ang tingin niya sa akin. In which nasaktan talaga ako, sobra sobra.

"I object the wedding!" Sigaw ko.

Carter, was looking at me. Like he was about to cry but he stopped himself to tear up. Carter was suppose to be my Fiance, a playmate of mine which is 6 years older than me. Beside him was my sister-- ang pinaka maldita kong kapatid.

"And why is that?" Ate Selina asked me.

"Because I your sister, have the rights to stop the wedding!" I screamed, I know that my voice is broken.

"Sister? Akala ko bang anak sa labas ka lang" she grinned and tucked her hands on the cuffs of her dress.

What she just said made the visitors shocked, and some even were also grinning.

"Oops, hindi niyo alam? Sorry to spoil the secret, I didn't know na hindi pa sinabi ni dad na anak siya ng prostitute." She innocently said while giving her innocent face.

Tumayo naman si Dad na parang naging dragon mismo, and there I am breaking down and crying.

"What kind of nonsense are you talking about?" Tanong ni dad kay Ate Selina, hindi rin maiwasan manginig ng kanyang tinig.

"Dad, Hindi ba na it's already time to let everyone know na anak siya ng prosti? Ng hindi mo legal na babae?" Napa ngisi nalang si Ate Selina habang tinitignan kung gaano ka-asim ng mukha ni dad.

Hindi ko na kinaya at bigla rin namang tumakbo papalabas ng ceremony.

Nung naka-layo layo na ako. Saka ko nalang tinanggal ang hoodie ko. Lumabas ang mga tenga kong pang kuneho.

Yes. I'm a rabbit, and You can call us Animalias, a person who posses the ears or tails of a certain animal, we are like normal humans, we buy, we shop, we act, we go with the flow And our kind is a bunny, but me--

Iba ako, ibang iba ako. Anak nga ako ng isang mayamang kuneho ngunit si mommy.

She's not a bunny--but the moon.

My mom--a beautiful fine woman, her hair so blonde and so long. A goddess like beauty with a natural figure. Hindi na ako magtatanong kung bakit na in-love si dad sa kanya. Ang tanong ko lang ay kung bakit si mom ang prostitute.

Still, I am thankful. Because I have powers, I can create stars, I have the power of creation. Walang nakaka-alam ng kakayahan ko, kundi ako lang mismo. Our kinds do not posses such powers, like I said ay para rin kaming mga normal na tao.

I shook my head to stop my thoughts kasi kapag hindi ko pa pinigilang ang mga thoughts ko ay magsisimula na ako mag reminisce.

I then looked upward, seeing Earth.

Yes, again. I'm from another planet, and I wish to go in earth, but dito sa planeta namin ay dito naninirahan ang--malay ko ba, mga kinds ng mga mayayaman na animalias na pumunta sa ibang planeta perhaps?

I then looked at the Earth again, gusto na gusto kong pumunta doon, doon sa hometown ko. Pero hindi talagsa earth-earth okay?? Doon sa other dimension ng Earth in which nandoon ako pinanganak. Kung saan man nandoon yung mga ibang kinds namin, kung sino man ang naninirahan sa masaganang kalupaan na di tulad dito sa planeta namin. Ang Empeŕia, the dimension of our kinds.

I then heaved a sigh kasi naiinip na talaga ako, dito kasi sa Planeta namin ay parang, wala talaga akong kakampi kundi si Carter lang but si Ate Selina may huge massive crush kay Carter kaya doon kami nagtalo at wala rin naman akong magawa kasi that spoiled 20 years old brat is clingy and gets whatever she wants, well maganda't sexy rin naman si Ate Selina. At sino rin ba naman ang pipili sa akin? I'm just a simple 14 years old bunny.

Napangiti nalang ako ng mapait, this world is so unfair. For someone like me, sino ba rin kasi naman ang magkakaparehas sa akin? Gusto ko na talaga ng kakampi, yung tipong mararamdaman ang nararamdaman ko. Yung parehas ko na makakaintindi sa akin---yung may kapangyarihan tulad ko.

I then looked up the sky at tila stretching my arms out, like reaching for the Earth, to go to Empeŕia. Tatayo na sana ako nang---

"Gahh!" Nagulat ako nung nakita ko si Carter na nasa harapan ko na ngayon,

"S-sorry!" Nagpapanic niyang saad tas inabot niya ang kamay niya, binalewala ko rin naman yun at tumayo mag isa.

"Look, I know that you're mad at me for not choosing you over her, but you know Chloe. I still love you.."

Napakunot-noo naman ako.

"Wala akong pake, basta ang tandaan mo lang, Carter ay mag-isa nalang ako. Kung akala mo na mapapatawad kita ay, pwes. Hindi." Mag wawalk away na sana ako nang...

"Let me go!" I screamed, as he was still crashing his lips to mine.

He didn't dare to move an inch and was kissing, slowly. A kiss full of passionate love, and apology. He was kissing so deep that I almost followed his rhythm. But I pushed him away.

"Ano ba?!" I screamed almost tearing up, I hate him! He dares to steal my first kiss?!

"What are you doing, Carter?! I'm just a mere child for Christ sake!" I screamed as he stared at me, down to my lips.

He licked his lips and began slowly walking toward me, I stepped back as he stepped closer to me.

"Wag na wag kang lalapit!" I warned him as he was walking towards me.

"Didn't you want to run away with me, Belle?" He asks lending his hand. Belle, meaning beautiful in french.

"No! W-wag kang lalapit! You Connard!"

I squealed. Connard is the translation of bastard in French.

He then kept on walking over and over, me too. I was walking until I felt the wall on my back and have nowhere to run.

Linagay niya ang ulo niya sa balikat ko na tila bang inaamoy ako, kinikilabutan na rin talaga ako.

"You smell so good, mon amour." He said deep in his husky voice.

Kamakabog naman ang dibdib ko, I know that I love him. But I don't want him this way, He is a married man now! And he is also 6 years older than me!

I tried pushing him away, but bad luck. I was still cornered by him, He looked in my eyes and I could see how he want to be with me badly, nevertheless I could also see Lust in his eyes.

I then pushed him hard enough and then I could see na bumalik na ata siya sa senses niya.

" Je suis désolé,"(I'm sorry) He said.

"Take your time to run away while I still can control myself." sabi nito sabay hawak sa braso niya na tila bang pinipigilan niya ang sarili niya,

Napa atras nalang ako't nagsimula nang tumakbo. Tumakbo ako kung asan man na hindi ko alam,

Natatamaan na ng mga dahon ang mukha ko ngunit hindi parin ako tumigil sa pagtakbo ko.

Takbo ang ng takbo hanggang sa may nakita akong hill napaisip ako.

Pumunta ako at hinawi ko ang konting hibla ng buhok na nakablock sa mukha ko, doon ko na ramdaman ang lamig ng hangin.

Pumikit ako ng malalim, ewan ko ba kung anong pinag-gagawa ko ngunit hand gestures lang ang ginagawa ko.

Mga ilang minuto at tumambad ang isang ilaw sa mga palad ko, pinalakihan ko pa ito, at doon na ako pumatong, ewan ko lang ba ngunit ang sunod ko nalang na nakita ang kadiliman na tika bang bumabalot sa paningin ko.

'Don't worry honey, It's not your fault that a brave woman like you could fall inlove with such a coward man, don't worry darling. I'm going to send you in another place where you'll surely belong.' Dinig ko ang tinig ng isang babae. Magkaboses sila ni Mommy.

...

Nagising ako sa ingay ng mga ibon, tinignan ko ang paligid ko at, at....at..... hindi to kwarto ko, eh panay bamboo eh.

"O siya, jiha. Gising ka na pala" Tumambad sa paningin ko ang isang matandang pusa.

Bigla rin naman ako napa-ayos ng upo.

"Sino ka?"

Yun ang una kong nai-tanong pagtingin ko sa kanya.

"Ay pasensya nga pala, ako nga pala si Lola Dahlia." pagpapakilala niya sa akin.

"Ako rin naman si Chloe," naisagot ko lang naman.

Tapos bigla-bigla ko rin naalala ang nangyari kagabi, bigla na akong tumayo ngunit bigla rin naman sumakit ang ulo ko.

"Mag ingat ka jiha, may lagnat ka. Nakita kasi kita kagabi na walang malay sa harapan ng kubo namin." Sabi ni lola Dahlia sabay alalay sa akin pa higa balik sa kama.

"Chy! Dalhan mo nga ako ng isa pang twalya't mainit na tubig!" Sigaw ni lola Dahlia.

Maya-maya naman ay dumating ang isang pusa na tila bang sobrang blonde ang maganda niyang curly na buhok na taga bewang. Sobra ring ganda ng mata niya-- a pure color blue na para na rin siyang foreigner sa dating niya.

Inilapag niya ang tuwalya at yung tabo ng tubig sa tabi ko.

Nag umpisa na si Lola Dahlia sa pag basa ng tuwalya at ipinahid na sa ulo ko.

Habang pinupunasan ako ay nakatingin lang ako sa babaeng nag-dala ng tuwalya't tubig.

"Hi?" Bati ko sa kanya sabay kaway.

Bigla rin ata siyang nahiya, kasi di siya sumagot.

"Chy, pag kinakausap ay dapat sumagot ka." utos ni lola Dahlia.

"Naiintindihan ko po lola," sagot nito at bale tinignan ako.

"Hello, ako si Chummy. Pwede mo rin akong tawagin na si Chy." sabi niya tapos ngumiti siya ng sobrang tamis tamis.

"Ako si Chloe," pagpapakilala ko rin sa sarili ko at nakipag kamayan kami.

"Ilang taon ka na?"

"13." sagot niya.

Napangiti naman ako.

Sa tingin ko ay meron na akong nakitang kaibigan na makakapagka tiwalaan. I guess.

Anda Mungkin Juga Menyukai