Unimaginable Mood

*********

[Sabrina] "Sigurado kayo? Walaaaaa?"

[Solen] "Kumain ka nalang dyan. Dami mo pang sinasabi, nakahain na yung pagkain bat di mo nalang tikman. Diba tama ako Sotíra?"

[Sotíra] "Ha? Oo.... Kain muna kayo. Pasok lang muna ulit ako sa kwarto kasi inaantok pa ako. Lumabas lang ako para *yawning* malaman kung anong meron. Kayo lang pala yun."

[Solen] "Kumain ka muna Sotíra, masarap tong almusal. Gawa ko. *wink*"

[Sabrina] "Ako nalang ang kainin mo Sotíra, masarap din ako."

[Solen] *Glare*

[Sotíra] "Haha... mamaya kakain ako."

Tumalikod at bumalik sa kwarto si Sotíra.

[Solen] "Kumain ka lang dyan Sabrina. Kakausapin ko lang tong lalake na to."

[Sabrina] "Ok. Dalian nyo bumalik ah. Baka ubos na to pag balik nyo."

Nang makapasok si Sotíra ay sumunod si Solen sa kanya.

[Sotíra] *Surprised* "Ohh jeeez!! Bakit bigla bigla ka rin sumusulpot?"

[Solen] "Anong ibig mong sabihin? Bakit may iba pa bang sumusulpot sa harap mo? Bukod sa akin?"

[Sotíra] "Ha? Wala naman... Bakit ka nga pala nandito? Matutulog pa sana ako kasi inaan—-"

[Solen] "Tumigil ka nga. Iniiwasan mo ba ako? Sabihin mo nga sa akin? (Push) Hindi ba ako maganda para sayo? Kaya mo ako iniiwasan?"

[Sotíra] "Hindi... Magan—-"

[Solen] "Sabi na eh! Hindi ako maganda para sayo." *Tear*

[Sotíra] "Sandali. Maganda ka para sa akin. Pero—"

[Solen] "Pero ano?! Haaah?! (Crying) Dahil ba sa wala ka nang nararamdaman para sa akin? Kaya ganun mo nalang ako iwas iwasan?"

[Sotíra] "Hindi... Meron parin naman akong nararamdaman sayo. Ang kaso nga lang—"

[Solen] "Ang kaso nga lang may iba ka nang nagugustuhan. Kaya hindi mo tinuloy kagabi ang gusto ko! Ayaw mo na may mangyari sa atin kasi baka mabuntis mo ako tapos baka hindi na kayo magkatuluyan ng babaeng gusto mo! Tama ba ako?!"

[Sotíra] "Hindi—"

[Solen] "Puro ka hindi! Hindi! Hindi!"

[Sotíra] (Loud voice) "PATAPUSIN MO MUNA KASI ANG SINASABI KO!"

[Solen] *trembling* (Crying out loud) "Waaaaaaah!!! Sinisigawan mo na ako ngayon kasi nakukulitan ka na sa akin! I hate you! (Walk out)"

[Sotíra] "Teka sandali... Hindi ko sinasadya."

*Bang!* (Closed door)

[Sotíra] "Anong bang meron sa akin? Haaays..."

Paglabas ni Solen ng kwarto ni Sotíra ay dumiretso ito sa labas at nakita ito ni Sabrina at dali dali itong uminom ng tubig at sumunod sa kanyang ate.

[Sabrina] (grab) "Ate, anong nangyari? Bakit ka umiiyak?"

[Solen] (Hug) "Hindi na ako gusto ni Sotíra.. *Sob..Sob*"

[Sabrina] "Paano nangyari yun? Eh ikaw nga yung nililigawan nya noon eh."

[Solen] "Tinanong ko sya.. *Sob* S-sabi nya hindi nya na daw ako gusto. T-tapos sinigawan nya pa ako. *Sob*"

[Sabrina] "Ano?! Sinabi nya yun?! Malilintikan sa akin yun! Pinaiyak ka nya tapos sinabihan ka pa nyang hindi gusto?! (Raging)... Ate dito ka lang at pupuntahan ko sya.."

[Solen] (crying) *Sob..Sob* "Oo dito lang ako. *Sob..sob*"

[Sabrina] (Walking like a Giant) "Sotíra!!! Pagbuksan mo ako ng pinto! *Knock! Knock! Bang! Bang! Bang!"

[Sotíra] *Shock* "What the?! Teka sandali! Wag mong wasakin ang pinto! Bubuksan ko na.."

[Sabrina] "Dalian mo! *Bang! Bang! (opened)... *Smack* Oops..my fault."

[Sotíra] "Aray ko! Ano bang problema nyo sa aking dalawa?"

At nang makapasok na si Sabrina ay sumunod naman si Solen upang makinig sa likod ng pinto.

[Sabrina] (pointing) "Ikaw! Bakit mo pinaiyak ang ate Solen ko?! Ang lakas ng loob mong paiyakin ang ate ko tapos sasabihan mo pa sya ng hindi maganda! Atsaka anong sinasabi mong hindi mo na sya gusto?! Sinigawan mo pa sya!"

[Sotíra] "Huuh?! Ano bang pinagsasabi mo? Hindi ko sya pinaiyak! Bigla nalang syang umiyak sa harap ko. Hindi ko rin sya sinabihan ng hindi maganda at sinabihan ko rin sya na gusto ko parin sya. Pero yung nasigawan ko sya. Hindi ko sinasadya yun. Kasi hindi nya ako pinagsasalita. Kaya hindi ko na nakontrol pa yung boses ko."

[Sabrina] (hand down) "Totoo ba yun? Sigurado ka?"

[Solen] {Ganun ba ang nangyari?... Nako... paano ko malulusutan to.

[Sotíra] "Oo naman totoo yun. Tanungin mo pa ang ate mo."

[Sabrina] "G-ganun ba? Sige tanungin ko sya. Sandali lang. (Walk out)"

Sa hindi inaasahang pagkakatao. Nang pagbukas ng pinto ni Sabrina ay bumagsak ang kanyang ate Solen sa kanyang harapan at tila nakikinig ito sa kanilang usapan.

[Sabrina] (glare) "Yung totoo ate Solen? Sinabi nya ba talaga yun?"

[Solen] "Aaah eeeh (faint)" *Thugs*

[Sotíra] "Solen! Sabrina.. nawalan ng malay ang ate mo."

[Sabrina] (stare) {Magaling ka ate ah. Ang galing mo pang magsumbong sa akin. Ikaw tumapos nyan, hahaha} "Ikaw na ang bahala dyan. Istorbo kayo sa pagkain ko. (Walk through)

[Solen] {Sabrina... tulungan mo akooo.. my goodness! Oh diyos ng lupa! Kainin mo na ako.}

[Sotíra] "Solen! Solen! (lift).. Dito ka muna sa higaan. Kukuha lang ako ng bimbo."

[Solen] {Ano ba tong kalokohan kooooooo!!!}

Umalis si Sotíra upang kumuha ng basang bimpo para kay Solen. Ngunit sa kanyang pagbalik ay wala na ito sa higaan. Bagkus ito ay nasa tabi na ni Sabrina.

[Sotíra] "Anong ginagawa mo dyan Solen? Akala ko ba hinimatay ka?"

[Sabrina] "Haays. Hindi mo parin ma gets. Syempre wala na syang maisasagot kaya nag kunwaring hinimatay sya."

[Sotíra] "Ang galing naman.. (Walk out)"

[Solen] "T-teka Sotíra.."

Pumasok si Sotíra sa kanyang kwarto at isinarado ang kanyang pinto.

[Sabrina] "Tignan mo ang kalokohan mo ate. Nagtatampo na yun sayo."

[Solen] (crying) "Ano ba ang dapat kong gawin?"

[Sabrina] "Haha tinatanong pa ba yan? Edi pasukin natin sya mamayang gabi. Ang basic lang ng problema mo. Pero ngayong gabi. Solohin mo muna sya kasi masakit pa itong pwerta ko. Baka malumpo ako nito pag nagpa kabayo ako sa kanya. Ooh heto. Kumain ka ng marami para mamayang gabi marami kang lakas na magagamit."

[Solen] *Blush* M-mamayang gabi?

[Sabrina] "Bakit?! Anong gusto mo? Sa akin nalang sya?"

[Solen] "H-hindi. Hindi pwede. Akin lang ang prinsipe ko."

[Sabrina] "Speaking of prinsipe. Hindi ka ba nagtataka? Parang bumalik sa dati ang mukha ni Sotíra. Kagabi nung nag s** kami. Bigla sya gwumapo."

[Solen] "Oo nga. Para syang prinsipe nga sa fairytale. Pero pagka kita natin sa kanya. Bumalik ulit sya sa dati."

[Sabrina] "Parang gusto ko ulit makipaglaro sa kanya mamaya ah."

[Solen] "Magtigil ka Sabrina! Tapos ka na kagabi! Ako naman!"

[Sabrina] "uuuy si ate. Gusto rin maging hinete si Sotíra. Wag ka mag alala ate. Satisfy ka dyan pagkatapos.

[Solen] *Blushing* "Manahimik ka! Kumain na nga lang tayo."

Makalipas ang ilang oras ay nakaramdam ng gutom si Sotíra. Ayaw nya sanang lumabas ngunit talagang nagugutom na sya ng mga oras na iyon. Dahan dahan nyang binubuksan ang pinto at napansin nya na wala ang dalawa sa labas. Ngunit ang hindi nya alam ay binabantayan sya ni Solen at Sabrina.

[Sotíra] "Gutom na gutom na ako. Ano kayang pagkain? Haaays. Ngayon nalang ulit ako nagutom ng ganto. Dapat pala kumain na ako kanina."

Nang makapunta sya sa kusina ay nakita nya ang pagkain at tila mainit init pa ito. Hindi na sya nag dalawang isip na kumuha pa dito. Habang kumakain ng mabilis ay nakaramdam sya ng pagkabara ng lalamunan. Hindi sya makahinga at hindi rin makasigaw. Kaya napapahampas nalang sya sa lamesa ng malakas.

[Sabrina] "Ngayon na ate. Lumabas ka na, kailangan ka na nya ngayon. Basta yung plano ah. Sundin mo."

[Solen] *Blushing* "Yung plano? Oo tama ka. Lalabas na ako."

Habang nabibilaukan si Sotíra ay biglang lumabas si Solen upang bigyan sya ng tubig. Ngunit hindi sya makainom ng tubig dahil talagang nababarahan na sya kaya't ang kanyang ginawa ay niyakap nya ito. Habang yakap nya ito mula sa likod ay pinapump nya ang tiyan ni Sotíra upang maiduwal nya ang nakabara.

At nang makailang ulit na pinump ang tiyan ni Sotíra ay sa wakas ay nailuwa nya na ang nakabara at dali dali itong pinainom ni Solen ng tubig upang makahinga na ito ng maluwag.

[Sotíra] "Cough! Cough! Cough! Salamat sa tulong Solen. Cough! Cough!"

[Solen] "Pwede ka namang kumain ng mabagal. Bakit kailangan mo pa biglain ang pagkain mo? Tignan mo tuloy ang nangyari sayo. Halos mamatay ka sa kinakain mo. Wag asal patay gutom ah, okay?"

[Sotíra] "Sorry, talagang gutom lang talaga ako. Cough! Cough! Sa susunod hindi na ako mag aasal patay gutom. Haha Cough!"

[Solen] "Haaays. Salamat lang ang natanggap ko matapos ko syang tulungan..."

[Sotíra] "Huh? Anong ibig mong sabihin?

[Solen] "Wala naman... Kwentuhan mo nalang ako ng mga tungkol sayo."

[Sotíra] "Anong gusto mong ikwento ko sayo? Hindi naman interesting ang mga maikukwento ko sayo eh. Malamang maboboring ka lang, kaya wag nalang."

[Solen] "Ano ba naman to. Mag kwento ka nalang ng kahit ano. Basta yung totoo."

[Sotíra] "Duon tayo sa sala pagtapos ko kumain. Mag kukwento ako sayo nang kahit ano."

[Solen] "Wag na nga lang. Parang ayaw mo naman eh."

[Sotíra] "Akala ko ba gusto mo kwentuhan kita?"

[Solen] "Dibale na lang. Ayoko pilitin yung taong ayaw naman sa akin. Magpakabusog ka dyan! Che!" (Walk out)

[Sotíra] "Hindi ko talaga maintindihan ang mga babae. Minsan Oo, minsan hindi. Haaays... Mapapakanta ka nalang talaga bigla ng wala sa oras."

[Solen] "May sinasabi ka ba?! Gusto mong tagain ko yang dila mo?"

[Sotíra] "Hindi po, wala po. Guni-guni mo lang yun. Salamat sa pagkain. Masarap.."

[Solen] "Che! Mas masarap pa ako dyan. Hmph.."

[Sotíra] "Anong masarap? Pwede rin bang matikman?"

[Solen] "Huuh?! *blushing*Che!! Tikman mo gusto mong tikman! Bahala ka sa buhay mo!"

Nang matapos kumain si Sotíra ay nagpunta sya sa sala. Nakasilip lang sa may kwarto ang dalawang magkapatid kay Sotíra na tila ba ay may binabalak.

[Sotíra] "Kamusta na kaya si Dad? Hays. Mas gusto ko pang makita si Dad kaysa sa kapatid ko."

(Invisible) "Pumunta ka sa rooftop. May sasabihin ako sayo. Wag kang magpahalata sa dalawang magkapatid."

[Sotíra] *Nod*