ORANGE

CHAPTER 45

Naging okay na kami ni lolo pati na din ang lahat so far wala pa naman nangyayari pero minabuti pa rin namin manatili dahil hindi pa rin naman naming alam kung sino ba talaga ang kaaway namin. Hindi rin tumitigil sila lolo para malaman kung sino ang nasa likod ng lahat ng mga nangyari. Katulad din ng plano ni Cassie sinundo nga nila sila Leo at Lia matinding pagiingat ang ginawa nila dahil ayaw nilang malaman kung saan kami nagtatago.

Habang hindi pa nalalaman kung sino nga minabuti ko muna na mas husayin pa ang aking kakayanan kaya naman sumasama ako kay kuya kapag may training siyang gagawin.

"Gabbie focus" paalala ulit ni kuya.

Mariing kong tiningnan ang aking target ilang araw ko na itong ginagawa pero hindi ko pa din magawa gawa.

"DAMN!!!" naiinis kong sabi pagkatapos kong hindi na naman matamaan yung target.

"Ano bang nangyayari sayo?" nagtatakang tanong ni kuya.

"I don't know!" pasigaw kong sagot kay kuya.

"Easy kumalma ka lang matatamaan mo din yan. Relax lang kasi" pagaalo sakin ni kuya.

"Whatever!" tinalikuran ko na si kuya at nagwalk out ako dahil sa sobrang inis ko.

Hindi ko rin maintindihan kung ano bang nangyayari sakin naiinis ako dahil sa hindi ko alam kung ano bang meron.

"Okay ka lang?" napatingin ako sa nagsalita.

"I don't know" wala sa sarili kong sagot kay Orange.

"Wanna go outside?" tanong niya sakin.

"Pwede ba tayong lumabas?" nagtatakang tanong ko.

"Gusto mo ba o hindi?" hindi niya sinagot ang tanong ko pero tinanong niya ulit ako.

Tiningnan ko siya ng maigi. "And then? Saan naman tayo pupunta?"

"Kung saan mo gusto?" patanong niyang sagot.

"Nevermind…" sagot ko at naglakad na lang pabalik.

"Are you sure?" tanong niya ulit.

"What are you doing Orange? You know that it is still dang—"

*****************

Aw. Ang sakit ng ulo ko.

Dahan dahan kong binuksan ang mga mata ko.

Tiningnan ko ang paligid. Hindi ko alam kung nasaan ako. Kaya naman napatayo ako pero hindi ako nakatayo dahil nakatali ang kamay ko.

"Gising ka na" sabi ni Orange.

"What the hell? Nasaan ako?" natatarantang sabi ko.

"Somewhere" tipid niyang sabi.

"Bakit nakatali ako?" tanong ko.

"For safety purposes…Hindi ka pwedeng makatakas" seryosong sabi ni Orange.

"Anong nangyayari? Bakit mo to ginagawa Orange?!" hindi makapaniwala kong tanong.

"So you still believe that I'm Orange?" natatawa niyang sabi.

Napakunot ako ng noo dahil sa hindi ko siya maintindihan. "W-What do you mean?"

Tumayo siya at binuksan ang isang pinto may mga lalaking pumasok na may bitbit na lalaki na may takip na sako. "Tada!"

Tinanggal niya ang nakatakip na sako. "This is the real Orange"

Nanlaki ang mata ko sa nakita ko si Orange na bugbog sarado halos hindi na siya makilala dahil sa sobrang daming pasa at sugat sa mukha niya.

"ANONG GINAGAWA NIYO SA KANYA?!" galit kong sabi.

"We can do worse kung susubukan mong tumakas. I can kill him right now if I want to" seryoso niyang sabi.

Naalarma ako dahil sa sinabi niya. "N-No…D-Don't do that…P-Please"

Napangisi siya. "Then be a good girl and don't do any stupid acts or else you know what will happen"

Tumango ako bilang sagot. "Sige alisin niya na yan"

"Ano ba talagang kailangan niyo sakin? Bakit niyo ito ginagawa?" naguguluhan kong tanong.

"Can't you just shut up your mouth? Kanina pa ako naririndi jan sa kakatanong mo. You don't want to piss me off" Masungit niyang sabi.

I just roll my eyes dahil sa sinabi niya. "Did you just fucking roll your eyes?"

"Yes. Any problem with that?" buong tapang kong sagot.

Ngumisi siya saka agad na lumapit sakin. "Impressive…But make sure that you will keep that attitude"

Pagkatapos niya yun sabihin agad din siyang lumabas sa kwarto kung saan nila ako tinatago I really can't understand what's happening but I know I need to stay strong and keep my head straight kailangan naming makaalis ni Orange. I can do this.

Days has passed and nandito pa din ako hindi ako makahanap ng tamang tiyempo dahil mahigpit ang pagbabantay sakin. Hindi ko alam kung ilang araw na ang nakakalipas pero alam kong matagal tagal na din.

Pumasok sa loob yung kamukha ni Orange. "You need to clean up"

Tiningnan ko siya ng masama. "Why?"

"No questions. Get her!" sabi niya sakin saka inutos na kunin ako.

"Don't you dare come near me!" pagbabanta ko.

"You know just don't…I suggest just follow me you don't want to see your friend hurting…Right?" parang nabobored niyang sabi.

Mas tiningnan ko siya ng masama. "Get her"

Agad na lumapit sakin yung inutusan niya pagkahawak nila sakin agad akong nagpupumiglas dahil sa nakatali ako kaya wala din akong nagawa hanggang madala nila ako sa isang lugar.

"Untie her" utos niya.

Dali dali naman akong kinalagan agad ako napahawak sa mga kamay ko na may bakas ng tali.

"Who tied her up?" tanong niya sa mga tauhan niya.

"Si Raul po sir" sagot ng tauhan niya.

"I want to talk to him later" seryosong sabi niya.

"Go clean up yourself" utos niya sakin.

Masama ko siyang tiningnan. "If I were you don't think of running"

Agad akong sumugod sa kanya pinagsusuntok ko siya pero nasasalag niya ang mga suntok ko hind ako sumuko at binigay ko ang lahat ng lakas ko. Nang makakita ako ng pagkakataon sinuntok ko siya sa hindi niya inaasahan sa lahat ng bagay. Agad siyang napahawak sa gitna niya kaya naman napahiga siya sa sobrang lakas ba naman ng binigay ko sa kanya. Lumapit ang dalawang tauhan niya walang kahirap hirap na napatumba ko siya. Tumakbo ako agad para hanapin si Orange pero sinigurado kong maingat ako hindi pwedeng mahuli ako.

Nakakita ako ng isang kwarto dahan dahan akong nagpunta magbabakasakali na nandun si Orange. Pero walang tao kaya naman agad din akong umalis masyadong malaki ang lugar hindi ko alam kung nasaan si Orange. Naliligaw na ata ako pakiramdam ko pabalikbalik na lang ako.

"STOP!" sigaw sakin.

Kinabahan ako dahil paano kung may baril na siya dahan dahan kong tinaas ang kamay ko. "You wish for this. Get her"

Lumapit sakin yung mga tauhan niya pero hindi na ito yung kasama niya kanina. "Ano ba—"

"SHUT.THE.FUCK.UP" may diin niyang sabi.

Dinala nila ako sa isang kwarto.

"Dalhin niyo dito" utos niya.

Pagkalipas ng ilang minuto may pumasok na mga lalaki bitbit si Orange. Kita sa mukha niyang hindi pa na gagamot ang mga sugat niya ilang araw nay un.

Tumingin ako sa lalaki. "Napakasama niyo!"

Hindi niya ako pinansin at inutos na lang na ilapit sa kanya si Orange pagkalapit na pagkalapit nila kay Orange agad niya iyong sinuntok sa tiyan. Kaya naman parang nagising si Orange at napaungol sa sakit.

"T-Tama na!" pagmamakaawa kong sigaw.

Sinuntok na naman niya sa tiyan at mukhang mas malakas na ngayon. Mas lumakas ang ungol ni Orange halos hindi na siya makatayo.

"P-Parang awa niyo na tama na! Hindi na ako tatakas wag niyo na siyang saktan" umiiyak ko pagmamakaawa.

Tiningnan niya ako. "Too late"

Sumenyas siya sa mga tauhan niya at agad naman ginawa binugbog nila ng sobra si Orange. Habang nakikita kong binubugbog nila si Orange sobrang nasasaktan ako dahil kaibigan ko siya. Walang pwedeng manakit sa mga kaibigan ko. Biglang nagblanko ang isip ko at nagdidilim ang paningin ko.

Sinugod ko ang mga lalaking nanakit kay Orange binigyan ko sila ng tag-iisang malalakas na suntok na hindi ko aakalain na magagawa ko. Nakuha ko din ang baril na nakatago sa kanila walang pakundangan kong binaril ang mga tauhan niya lahat sapul sa ulo kaya patay agad walang mintis. Tinutok ko ang baril sa lalaking nagpanggap na si Orange.

"You will pay for this" may diin kong sabi.

Binaril ko ang parehas niyang binti. Kaya naman napaluhod siya.