Chapter 110 Why?

(Sena POV)

"Sena, sagutin mo ko." 

Umangat ang oaningin ko sa kanya. Kung tinititigan niya ako ng mga matatalim na mata, pwes di naman ako papatalo sa kanya. Patalasan pa kaming dalawa ng titig. Akala ba niya madali akong bumigay? Tsk. Diyan siya nagkakamali. 

Pinanlakihan ko siya ng mga mata. O ano ngayon Sean? Heto ang ginawa mo sa akin sa loob ng limang taon ang maging palaban. 

With tulak pa nga sa kanya. 

"Di na kita mahal! Ni kati-ting wala na Sean. Shooo!" Tulak ko ulit dahil nga nakatayo lang ito sa harapan ko. Nang bigla siyang ngumisi, kaya napangisi ako. Sino ba ang magpapatalo sa isang kagaya niya? Syempre hindi na ako kabilang sa listahan ng mga taong yan. 

"Talaga lang Sena?" Malakas niyang ipinatong sa dingding ang isa niyang kamay. Nanginginig na naman ako sa kanya. ngunit lalaban si Sena. Di ako susuko.