Chapter 11 Man of the House

"However Miss Sontoria, you have 3 hrs. to save your brother from death."

Siya yung Secretary ng Sadistang Demonyong yun!

"Master Sean willingly to wait, you must dine first."

Naalala ko kung paano ako ginawang papel ng lalaking yun…

At halos nahulog ako sa kinakaupuan ko. Napahiga ako sa sahig, Hinila ko yung kumot, at nag roll pailalim ng kama. Baka sakaling andun lang ang demension ng realidad na mundo.

"Miss Sontoria."

Huhuhu. Mga mamatay tao ang mga ito eh.

Pumailalim pa ako. Sumiksik…

Oy, wag naman ako tabihan ni Sudako dito! Kundi makakalabas talaga ako ng dis-oras!

"Hey Miss Sontoria."

Wow. Walang alikabok dito.

ID lang naman. Nadapa lang siya dahil di tinitignan ang daanan. Masyado kasing mayabang. Kaya yun pinatulan ko… Tapos di ko nga naisahan sa laban naming dalawa… ako yung dehado… Bakit napakasensitive niya…

Paanong nangyari na importanteng bisita ng Pilipinas ang taong to. Saka, sino ba siya para magmayabang sa bansa namin.

Kapag ganyan siya, mamatay siya dito.

"You're wasting the time!"

Isang linggo walang pagkatao! Niloko niyo. Wait lang magpaparecover pa ako. Wala na akong muscle pain, tinatamad lang. Sarap pa matulog. Wag kayong istorbo.

"Miss Sontoria, your brother life is in threat! "

Yung Kuya ko...Seryoso talaga? Magaling pa mag Martial Arts nun sakin. Haist, tinatamad pa nga ako. Masamang damo yun, di yun agad mamatay.

"Let her be. Kill her brother now!"

Nang marinig ko ang mayabang na boses na yun. Tss…

Hmph! Sarap niya, ilampaso. Tinatamad nga ako.

" As you wish, Master Sean."

At bago pa man makaalis sa paningin ko ang black shoes ni George... Humawak ako sa mga binti niya… At inilabas ko ang sarili kong parang Sirena…

"Teka lang oyyy." Pero tamad ko paring inihiga ang sarili ko sa sahig… malinis din naman…

"Pahingi 1 hour… idlip lang ako saglit."

"But Miss Sontoria…"

Hay nakung "but" yan. Kagigising ko lang… saka sila na ang may sabing… Isang linggo ako walang malay tao. Tapos ngayon… nagpapatawa ba sila? Talaga lang… Haist… Grabe mga taong to!

Napaupo ako sa sahig, habang yung kumot nakapulupot sa katawan ko. Inihipan ko yung hibla ng buhok ko na nakaharang sa mukha ko.

"Pinupuno talaga ako ng Sadistang yan. Nagpapaka Demonyo ka na nga talaga. Oyy, di pa huli ang lahat para sayo... umayos ka nga. Panira ka sa gising ko. Bansa ko ito, isusumbong kita sa Presidente kapag may nangyaring masama sa Kapatid ko. Saka di yun agad mamatay. Subukan mo!"

At saka ko sinalubong ang titig ni George na mali pala dapat… dun sa Boss niya…

"Ay mali, nasaan ba yung Boss mo?"

Ayun, nahaligilap ko, nakaupo sa isang sofa na ang hitsura hari ng lahat. Edi wow. Lagyan ko pa ng Korona.

" One hour lang please… makikitulog lang ako muna. Walang istorbo please… At talagang mababatukan ko ang mag-istorbo sa akin…"

Sabay tayo ko… at higa sa kama.

"Leave Us."

Yun ang magandang narinig ko. Thank you… at napagbigyan din.