((( Monina POV's )))
Napahikab ako na nakontrol ko nga ang ibuka ang bibig. Kakahiya naman diba sa hitsura ko.
"I see, kaya pala malamlam ang mata mo dahil di ka natutulog ng sapat."
Kinakausap niya ako?
"Ako kinakausap mo?"
Saka napalingon sa akin at isinalubong ang mga matang matatalim. Lalong kumabog ang puso ko. Para bang mangangagat.
"Hehehe. Obvious no Cedrick? Syempre ako kinakausap mo. Alam mo na…" nagbilang ako sa daliri ko… "Six hours lang ako natutulog." pakita ko ng daliri ko.
Gusto ko lang ipahiwatig sa kanya na wag na wag na niya ako guguluhin dahil naka schedule ang oras ko sa loob ng tatlong taon. Wag na niyang sirain! Ako lang ang nahihirapan. Daig ko pa chairman ng isang kompanya.
O ano ka ngayon?
Argh!
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com