Huwag Mong Husgahan Ang Libro Sa Pamamagitan Ng Pabalat Nito

"Ano ito? Sino ang taong iyan?"

"May tagahanga bang nakapasok?"

Nagtatanong na nakatingin ang lahat sa matandang babae. Maging si Mo Ting ay tila bahagyang sumulyap.

Ang matandang babae ay parehong masaya ngunit natatakot habang hawak ang kanyang maskara at humarap upang humingi ng paumanhin, "Humihingi ako ng paumanhin."

Hindi gusto ni Huo Jingjing na maging dahilan ng gulo, kaya hindi niya hinawakan ang matandang babae upang managot. Sinabi na lamang niya sa kawani ng hotel na linisin ang kalat. Gayunpaman, habang papalapit ang kawani ng hotel, napagtanto nila na ang maselang desenyo na screen ay nasira at hindi na maaayos pa.

Hindi alam ng kawani kung paano aayusin ang problema dahil sangkot na ang kabayaran, kaya tinawag nila ang kanilang manager.

Sa sandaling ang kanilang manager ay lumapit, ang kanyang ekspresyon ay mukhang hindi nasisiyahan.

"Madam, alam mo ba kung ano ang halaga ng screen na iyong sinira?'