บทที่ 73 รักแรกพบ

บทที่ 73 รักแรกพบ

แค่เห็นผู้หญิงตรงหน้าสวมชุดเดรสกระโปรงสีเนื้ออ่อน ผมยาวดำขลับ ผิวขาวราวหิมะ โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น แพรวพราวมากกว่าดวงดาวข้างบนอีก เหมือนว่าเพิ่งร้องไห้มา มีประกายของน้ำหลงเหลืออยู่ ยิ่งทำให้ ทำให้คนเห็นจิตใจหวั่นไหว เห็นแล้วอยากจะปกป้อง...

ถ้าบอกว่าเฉิงเสวี่ยดาวโรงเรียนนั้นสวย งั้นผู้หญิงตรงหน้าก็คือนางฟ้าลงมาจากสวรรค์ อีกทั้ง เป็นแบบที่เขาชอบด้วย!

หลิงตงรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองโดนอะไรฟาดเข้าอย่างหนัก เสียงหึ่งๆ ดังสะท้อนไปมาอยู่ในหัวนานมาก ทำให้เขานิ่งอึ้งไป

เยี่ยหวั่นหวันเห็นท่าทางเหมือนเจอผีแบบนี้เป็นเรื่องปกติไปแล้ว แต่ก็ค่อยๆ พบว่าตรงไหนที่ผิดปกติ

ตอนแรกหลิงตงทำท่าเหมือนเห็นผี แต่อยู่ๆ ใบหน้าก็เริ่มแดงขึ้นมา สายตายิ่งทียิ่งแปลกประหลาด สุดท้ายเหมือนโดนไฟช๊อตเลยปล่อยมือ ปฏิกิริยานั้น เหมือนกำลังอายและตื่นเต้นอยู่ จ้องมองเธอแล้วพูดติดขัด “เธอ... เธอคือเยี่ยหวั่นหวัน?”

เยี่ยหวั่นหวันได้ยินก็เลิกคิ้ว แล้วลูบใบหน้าตัวเอง เพิ่งนึกขึ้นได้ เธอออกมาจากบ้านใหญ่ สวมชุดธรรมดา ไม่ได้แต่งหน้าเลย

แน่นอน ไม่แต่งหน้าย่อมทำให้คนตกใจ