บทที่ 453 ปู่นายสิ!
บทที่ 453 ปู่นายสิ!
เยี่ยหวันหวั่นรีบไล่ลงมาดูต่อ จากนั้นก็ต้องตกใจที่พบว่ากงซวี่ยังสเก๊ตซ์ภาพเหมือนของเธอด้วย!
เวร! ซวยแล้ว!
หัวใจของเยี่ยหวันหวั่นพลันเต้นโครมคราม แทบไม่กล้าเลื่อนไปหน้าถัดไป
กล้าเพียงลืมตาเป็นเส้นเดียว นิ้วสั่นๆ พลิกลงไปข้างล่าง...
ได้เห็นภาพเหมือนนั้นแล้ว เยี่ยหวันหวั่นอึ้งงันไปอีกครั้ง
โฮะๆๆ!
กงซวี่ ปู่นายสิแม่งเอ๊ย!
วาดเธอออกมาเป็นตัวอะไรหา?
นอกจากสีของเสื้อผ้าที่วาดถูกต้อง ส่วนอื่นมีตรงไหนที่เหมือนเธอบ้าง?
ระหว่างวิจารณ์ยับอยู่นั้น เยี่ยหวันหวั่นถอนใจโล่งอก โชคดีที่หมอนั่นฝีมือวาดภาพแย่สุดๆ
เวรกรรม...
หากรู้ก่อนเธอจะไม่ตาบอดเป็นคนใจดียกผลไม้เชื่อมอะไรให้เลย เพราะตอนนั้นเห็นว่าหมอนั่นน่าสงสารเกินไปหรอก...
ตอนนี้สร้างเรื่องจนทุกคนต้องตามหาตัวเธอ เธอก็ไม่แน่ใจว่าตอนเธอซื้อผลไม้เชื่อมมีคนสังเกตหรือเปล่า ดูท่าช่วงนี้คงต้องระวังตัวสักหน่อย พยายามไม่แต่งหญิงเข้าออกละแวกคอนโด
......
วันถัดมา เยี่ยหวันหวั่นเปลี่ยนกลับมาแต่งชาย เพื่อรับประกันความปลอดภัยจึงใส่แมสก์ปิดหน้า ไปด้อมๆ มองๆ สังเกตการณ์อยู่หน้าประตูร้านขนมแคนดี้
Bab Terkunci
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com