ส่วนที่ 3 บทที่ 077-2

บทที่ 77-2 สังหารตัดขาดความสัมพันธ์

กลิ่นอายความตายคืบคลานเข้าใกล้ทุกขณะ ความชัดเจนแบบนี้ ตำแหน่งที่ธนูทุกดอกจะทะลวงผ่าน นางสามารถรับรู้ถึงมันได้อย่างชัดเจน

“ฟางหวา!”

เสียงแหลมอันคุ้นเคยทว่าแฝงไปด้วยความกลัวอย่างไม่เคยได้ยินมาก่อนดังขึ้นมา น้ำเสียงที่แหลมกว่าธนูที่กำลังแหวกอากาศพุ่งตรงมาหา

เซี่ยฟางหวาได้สติ พี่อวิ๋นหลานหรือ

หากนางตายไปแล้ว คำสาปเผาใจบนตัวเขาเล่า…

หัวใจนางพลันเจ็บปวด

ราวกับมีธนูอีกดอกทิ่มแทงตัวนาง นางล้มลงบนพื้นอย่างไร้น้ำหนัก

ระหว่างสถานการณ์ล่อแหลม นางเพียงได้ยินเสียงลมนับไม่ถ้วน สายลมราวกับพัดหน้าต่างเปิดออก ส่งเสียงกระทบกันดัง ‘ปัง’ กังวาน

นางพลันลืมตาขึ้น ใช่ฉินเจิงออกมาจากห้องหรือไม่

ทันใดนั้นมีเงาคนผู้หนึ่งมาขวางเบื้องหน้านางอย่างรวดเร็วดุจธนูที่แหวกอากาศเหล่านั้น ปราณบริสุทธิ์แข็งแกร่งห่อล้อมกายนางในพริบตา นางร่วงหล่นในอ้อมอกอันคุ้นเคย เสียง ‘ฉึก’ ดังขึ้นทว่าผ่าทะลวงเข้ามาไม่ได้ ตามมาด้วยเสียงธนูดอกแล้วดอกเล่าร่วงตกลงบนพื้น

อ้อมกอดอันคุ้นเคยแบบนี้ ใบหน้าซีดขาวดั่งกระดาษเพราะความหวาดกลัวจนแทบไม่เหมือนคน ทว่านางก็จำเขาได้อย่างชัดเจน