webnovel

This is the last

Auteur: Manang_Tomas
Adolescent
Actuel · 2.8K Affichage
  • 1 Shc
    Contenu
  • audimat
  • N/A
    SOUTIEN
Synopsis

Chapter 1Chapter 1

Hi guyssss! I'm jiro alexandria tapales. Fourth year high school at malapit na mu-graduate. Masaya na ako sa buhay ko, I have been the most friendly people in the school kaso yung crush ko! Ni hindi ko makausap dahil sa kamanhidan nya!

Ay naging harsh si ate! Happy ka dun!?

Hehe sorry. Naiinis lang talaga ako eh pero happy ako kahit papaano dahil sa kabutihang palad wala syang Girlfriend o di kaya jowa o flings. at pinapangako ko sa pakong naipit sa makalawang na bato! Na ako ang pinaka una't huli na magiging girlfriend nya! Ako ang pinaka una't huli na magiging misis nya! At pinaka-unang-una sa marami kong pangako na ako ang una't huli na makakasama at makakatalik nya.

Ang haba naman ng pangako mo gurl! Di ba pede i-summarize. Haba haba. Bahala ka di yan matutupad.

Oo na! Ikaw na utak ka! Epal ka eh!

***

Nagising ako dahil sa sigaw ng bungangera kong nanay at ang bulakbol kong ate.

"aysus!" napahilamos na lamang ako sa mukha ko dahil sa nakikita ko. Grabe. Nakakasilaw ang liwanag. Totoo. Nakakainis din yung dalawang bwakenang shit na gumising sakin.

Harap kasi ng kama ko ang bintana. Yung bintana na hindi kalakihan pero makikita mo yung labas

Nakita ko kasing madaling araw pa lang tapos ang ingay na agad ng pamilya ko—nakikisali kasi yung mga kapitbahay namin. Isa pa din naman yung mga yun eh.

Totoo yun! Mukha kaming iskwater pero hindi. Maayos at nasa isang subdibisyon kami pero dahil sa bungangera kong ina at sa bulakbol kong ate nag mumukha kaming iskwater

Halos lahat ata ng tao at pati nga ata sa kabilang baryo ay naabot ang boses ng dalawa. Malalakas kasi eh. Buti nalang ako hindi. Mahinhin ako hehe, char.

Marahas kong binagsak ang aking katawan dahil sa naiisip. Minsan na nga lang matulog dahil sa pangiistalk ko kay krass tapos ganito pa gigising sakin at sa madaling araw pa???

Dapak is that?!!

"mama! Ate! Mag patulog naman kayo!" sigaw ko pero nabigo ako, lalo silang nag ingay

Bakit kasi bulakbol si ate?! Bakit kasi bungangera ni mama!? Ako lang ba ang mayino sa pamilyang ito?

Oo!

Maganda ka!

Pero mas maganda si ate—ng kaunti

Sexy ka!

Pero mas sexy si ate—ng kaunti

Matalino ka!

Pero mas matalino si ate—syempre mas matanda sya

At higit sa lahat! Hindi ka bulakbol,

Ayun! Nahuli mo! Dyan ka lamang! Wag na wag kang magbubulakbol dahil yun nalang ang kayang mong patunayan sa buhay mo lalo na sa mga magulang ng future husband mo.

Paano kasi, sa mundong ginagalawan natin mas nagugustuhan ng mga tao ang maganda ang background. Parang sa trabaho lang diba?

Habang nagmumuni muni biglang may narinig ako na ikinagulat ko. Agad akong napatayo sa mismong kama ko ng bumukas ang pinto.

Lalo akong nagulat sa nakikita.

Nakita ko ang naiyak na si ate kaya naalarma ako agad ko itong niyakap. Tinapik tapik ko ang likod nya para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam nya. Ganun kasi ginagawa ng mga nanay sa mga anak nilang naiyak.

Nanay kaba? Eh mas matangkad pa saiyo yan ng 7 inches eh. Tanga langs?

"a-ate may p-problema ba?" kinakabahang tanong ko ng patuloy padin sya sa pagiyak at paghagulgol. Umiling naman sya na parang wala naman talaga.

Eh bakit ka naiyak kung wala? Epal tong di ate. Umiuyak ng dahil sa wala? Ano ka jan? Umaarte? O baka naman nahawa ka na sakin na baliw?

Naipikit ko nalang ang mata ko dahil sa kagaguhan na nakatura saaking utak. Ehhhh. Epal ka self

"ate. Nandito lang ako para sayo" hinimas himas ko ang kanyang likod at naramdaman ang kanyang pag tango

"k-kasi si mama." napatango na lang ako at napag mura saaking isipan ang aking sarili. Bakit di ko yun naisip? Gustong gusto kong sapakin ang sarili ko ngayon.

Lagi naman si mama ang dahilan ng pag iyak mo ate. Tanga lang ako.

"k-kaya mo yan ate" inupo ko sya saaking kama at naramdaman ko at narinig ko at naramdaman at—ang gulo ko

Basta umiiyak si ate

"ate pede mo bang sabihin kung bakit ka naiyak?" tanong ko bago sya huminga ng malalim

"k-kasi n-nahuli ako ni mama na may k-kasamang lalaki sa..... Kama" napahawak ako saaking dibdib ng marinig ang kwentong iyon. Grabe. Wala sa isip na napailing ako. Para akong nanay na nadismaya sa anak. Nakaka emosyonal naman.

Naiiyak ako—ang wild kasi ni ate eh, daig pa si mama.

"h-huh?" nag patay-malisya akong hindi pa ako nag mumulat sa ganoong mga gawain. Bata pa ako eh. Napaka bata pa para malaman ang mga gawain na ganon hehhe.

Pero ang totoo, bastos ang bunganga ko! Hindi ang katawan ko ha. Baka isipin nyu! Upakan ko kayo jan eh!

Tinignan muna ako ni ate bago sya huminga ng napakalalim yung tipong hindi mo na kakayanin pang lumusong. Kinakabahan tuloy ako lalo sa pinaggagagawa nya. Umiiyak tapos sinabi yun at nung tinanong ko huminga ng malalim. Like what the f? Ano ba nangyayari sa mundo?

"lasing kasi ako kagabi tapos kanina lang sinundo ako ni mama sa isang hotel at nakita nya nga yung.... Alam mo na" pag kibit balikat nya.

Anong alam ko na? Inosente ako. Inosente!!! Wag kang sasagot—

"nag proteksyon ba kayo?" wa

Vous aimerez aussi

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Adolescent
4.7
303 Chs
Table des matières
Volume 1

audimat

  • Tarif global
  • Qualité de l’écriture
  • Mise à jour de la stabilité
  • Développement de l’histoire
  • Conception des personnages
  • Contexte mondial
Critiques
Pleurage! Vous seriez le premier commentateur si vous laissez vos commentaires dès maintenant !

SOUTIEN