webnovel

Not Guilty

Auteur: StupidCupid
Horreur
Actuel · 25.8K Affichage
  • 7 Shc
    Contenu
  • audimat
  • N/A
    SOUTIEN
Synopsis

Chapter 1Chapter 1: Surprise

Crystal's POV

"Vince?"

Napuno nang balloons ang bahay at may mga nakasabit na pictures namin ni Vince.

May malaking banner sa dingding na nakalagay ang mga salitang... HAPPY FOUR YEARS AND NINE MONTHS OF LOVE, LABS!

I was very shock, nahihibang na talaga siya.

"Surprise ko to sa'yo, labs" sagot niya habang nakangiti. "Vince hindi pa ba klaro sa'yo? Two months na tayong wala!" Napakamot na 'ko sa ulo at napapailing, naiirita na 'ko.

"Labs... ... ..." He was murmuring. Ginulo ko ang buhok ko at sumigaw. "I want you to STOP!"

Sinira ko lahat nang sinet up niya, halos magwala na 'ko. Pagod na 'ko at sawang sawa na akong intindihin at ipaintindi sa'kanya ang lahat.

"STOP... calling me 'Labs', stop fooling around... stop making me want to hate you more!"

I saw his wrist, may laslas siya sa magkabilang kamay. Napaluha na naman ako, hindi ko na alam ang gagawin ko...

I held his both hands, "I'm begging you! Stop... right here"

Umiyak siya bigla, para na talaga siyang nasisiraan nang bait, niyayapos niya 'ko habang humahagulhol.

"I love you so much, Crystal! I love you... I love you, come back to me please... please... I love you..."

Pilit akong gumagalaw, kahit na nagmamatigas siya nagawa ko pa ring maglakad palapit sa pinto at ganun din siya. I almost pulled him to carry him outside the house.

Nag lock ako nang pinto at bintana then, I suddenly called my mom,

"Yes, darling? Is there any problem?" She asked. "Mom... Why did you allow Vince to borrow your spare key of my house? Alam mo naman na nakipag break na 'ko sakanya, a few months ago"

Sigurado ako nun na si mama ang nagpahiram dahil kaming dalawa lang ang may susi nang bahay ko.

"What? What are you talking about, Crystal? I didn't see him for awhile..." With that, sobra 'kong natakot at kinabahan. I ended the call and decided to pack up my things. I'm going to my Mom's place.

Alam ko naman na hindi ko dapat pag isipan ng masama si Vince, dahil alam kong hindi niya ako kayang saktan. Mas gugustuhin pa nga niyang saktan ang sarili niya e.

Ilang beses niya na 'kong pinagbabantaan na magpapakamatay siya... Kapag nakipag hiwalay ako. May history siya nang suicidal.

Mabait na boyfriend si Vince, gentleman, thoughtful and caring. Sa sobrang maalaga niya, kulang na lang ay suotan niya 'ko nang helmet at kulambo para hindi madapuan ng lamok.

Wala siyang nagawang masama sa'kin pero habang tumatagal napapansin ko na masiyado na siyang nagiging seloso at possessive.

Lahat nang lakad ko ay kailangang alam niya at wala siyang ginawa kun'di ang bumuntot at magdididikit sa'kin. Madalas na siyang magalit at magselos sa mga kaibigan ko pati kamag anak.

We often had quarrels pag may mga gatherings na hindi ko siya naisasama, even family gathering.

Nagkakasakitan na kami, not physically but emotionally. Nasasakal na ako.

I end up with the decision that would cause him to get insane. At hndi ko alam kung saan siya dadalhin nang kabaliwang iyon.

-StupidCupid

Vous aimerez aussi

Mateo Leoron Teodoro

Sa isang baryo sa Pampanga noong sinaunang panahon, lahat ng mga tao ay may kanya-kanyang kaalaman sa kapangyarihang itim na kung tawagin nila sa kanilang wika ay KALAM. Ang KALAM ay isang malalim na salitang Kapampangan na ang ibig sabihin ay "The Gifted". Sa labis na pagkauhaw sa Kalam, magkakaroon ng matinding giyera sa kanilang lugar. Magpapalakasan ng kapangyarihan at mag-uubusan ng lahi para lang makuha ang lahat ng karunungang itim na nakapaloob sa Kalam. Dahil doon, nalagas ang lahat ng kanilang angkan at walang natira. Sa modernong panahon ngayon, may isa pang natitirang tao na taglay ang lahat ng Kalam. Siya si Father Mateo del Puero Salvador. At nagbabalak siyang ituro ito sa mga bagong Kapampangan. Ano kaya ang mangyayari kapag nabuhay muli ang kulturang ito sa panahon ngayon kung saan ang Kalam ay itinuturin na lamang sa kanilang lugar bilang alamat?

DravenBlack · Horreur
Pas assez d’évaluations
16 Chs

Ang Estudyante sa Faculty (Tagalog)

Isang estudyante si Mariane Nicole ng FNHS. Siya ang nag iisang anak ni aling Linao. Bata palang siya ay iniwan na sila ng kanyang ama. Kaya namuhay siya sa kahirapan Dahil sa kahirapan ay nagtrabaho siya sa murang edad. Tinulungan niya ang kanyang ina para may makain sila sa araw araw ----- "Maryannn!" sigaw ni aling linao Napabangon siya dahil sa sigaw ng nanay niya. Nagugutom na siguro ito Lumabas siya at nakita niya si aling linao na nasa lamesa at kumakain "Nay ano yan kinakain mo?" lumapit ako para makita kung ano ito "Pumunta ka muna kay mareng silvia kunin mo ang inutang ko" napatigil siya sa pagsalita ng ina at hindi na natuloy ang paglapit Hindi niya na ito sinagot at tumango nalang. Hinanap niya ang kanyang tsinelas pero hindi niya makita "Asan na iyon" hinalungkat ko ang istante pero wala. Dalawa lang namin kami dito pero iba iba ang mga tsinelas at... Ang iba ay parang nginatngat Anong nangyari dito? Kay inay kaya ito? Eh bakit may ngatngat? Dahil hindi ko makita ang tsinelas ko ay lumabas ako ng nakayapak Malapit lang naman ang bahay ng kumare ni nanay Habang naglalakad ay kapansin pansin ang mga dugo na nagkalat sa kalsada. Natapon siguro ang dinuguan ni Aling Susan Si aling susan ay nagtitinda ng dinuguan mula umaga hanggang gabi. Sobrang mabili ang tinda nito kaya ilang kilo ang niluluto nito araw araw Kaya ang mga tao dito ay hindi nagsasawa sa dinuguan ni aling susan Pinaglihi na sila sa dinuguan na may ulo at tenga ng baboy Sarap! Malapit na ako ng may nabangga ako "Ay sorry" paumanhin ko "Ang baho mo talaga hahahaha!" tinakpan nito ang ilong Si Adrian pala ito ang laging nang aasar sa kanya. Walang araw na hindi siya nito inasar Kaibigan ko ito pero dahil sa pambubully nito kaya feel ko na kaibigan pa ba ako nito? "Tumabi ka nga" siniko ko siya "Saan ka pupunta? Samahan na kita" ngiti ngiti pa ito "Sa kumare ni inay may ipapakuha" sagot ko Sumabay ito sa paglalakad niya. Nakarating na siya sa bahay ni Aling Silvia Kinatok niya ito "aling silvia tao po" Maya maya ay binuksan nito ang pintuan. Naka daster pa ito at nakalugay ang buhok "Pumasok muna kayo" utos nito Pumasok ito sa kwarto at ilang segundo lang ay lumabas ito "Ito ang limang daan na inutang ni kumare" saad nito Tumayo ako at kinuha ang inaabot nito "Maraming salamat po" sagot ko at yumuko ako Lumabas na ako ng kanilang tahanan at nag paalam na kay Aling Silvia. Nakita ko si Adrian na nakasandal sa bakod "Hoy tulala ka?" tanong ko "Wala may nakita lang ako" nagsimula na itong naglakad Anong nakita? O baka sino ang nakita niya? Babaero ka talaga Adrian! Sinundan ko ito at sinabayan sa paglalakad. Tahimik kaming naglalakad at walang nagsasalita Malapit na ako sa bahay namin kaya nagpaalam na ako "Ingat ka salamat sa pagsama" nakatulala pa rin ito Dahan dahan itong lumingon sa kanya at... Napaatras ako dahil sa nakita ko! Nagkulay pula ang mata nito Pero baka kulay pula talaga ang mata niya. Umatras ulit ako dahil nakakapangilabot Kumurap kurap pa siya para makumpirma ang nakita pero..... hindi na kulay pula ang mata nito "Hoy baho gwapong gwapo ka sakin?" lumawak ang pag ngiti nito "Kapal mo!" tinalikuran ko ito at naglakad na papasok sa bahay Bakit ganun ang nakita ko? Totoo ba iyon? O guni guni ko lang? Pero parang totoo e. Nagliliyab pa nga ang mata niya Pagkapasok ko sa bahay ay nagulat ako sa nasaksihan ko.....

Anna_Kang26 · Horreur
Pas assez d’évaluations
5 Chs
Table des matières
Volume 1

audimat

  • Tarif global
  • Qualité de l’écriture
  • Mise à jour de la stabilité
  • Développement de l’histoire
  • Conception des personnages
  • Contexte mondial
Critiques
Pleurage! Vous seriez le premier commentateur si vous laissez vos commentaires dès maintenant !

SOUTIEN

Classement de puissance--
Pierre de puissance--
Voir qui a voté