webnovel

BITCH PLEASE !

Sports, voyage et activités
Actuel · 19.8K Affichage
  • 5 Shc
    Contenu
  • audimat
  • N/A
    SOUTIEN
Synopsis

Zhyllien Exie Halston , a hardheaded , a spoiled brat , a rude young lady , a daughter of the most powerful businessman and the BITCH OF ALL BITCH. She was once a sweet little girl who got tired of everyone's bullshits so it turns out to be the baddest bitch of all.

Chapter 1THE BITCH

ZHYLLIEN's POV

I heard a loud noise of screaming people while sitting on each benches and cheering every participants they like.

We're here currently at an illegal car racing. Tago ang lugar na ito at anak ng mga mayayamang pamilya lang ay may karapatang pumunta dito. Tanaw ko di kalayuan ang halos nasa mahigit na sampung kotseng nakaparada habang ang dalawa naman ay naghihintay dahil wala pa ang pangatlong makakalaban nila.

Oh well , I'm already here. Mas lalong umingay sa buong lugar ng lumabas ako ng kotse ko with my head held high while wearing a fitted white sleeveless sando and a fitted leather jeans at nakaponytail kong mahabang buhok. Damn ! I look hot and stunning.

"She's here" nakangising bungad sakin ng lalakeng gwapo pero di ko type.

"So let's start ? Let's have a short goodluck for each participants" saad ng mismong MC siguro. Nasa kanya ang mic eh , at sya ang nagsasalita.

Natigilan sila ng hindi ako lumapit at saka prenteng nakasandal lang ako sa kotse ko.

"What are you waiting for ?" kunot noong tanong sakin ng lalakeng medyo matangkad at naka leather jacket.

"In case no one told you. I don't like someone wishes me a goodluck. I definitely win tho" nakangisi kong saad saka ako pumasok ulit sa loob ng kotse. Hindi pa ako nakaranas na matalo sa isang car racing lang and of course hindi ko naman sila hahayang manalo rin.

"Ready ?" tanong ng MC kanina. Hudyat na magsisimula na ang kompetisyon.

Isang nakakabinging ingay ang naririnig ko sa labas habang naghahanda naman kaming tatlo , I slowly started the engine and as soon as that fuckin MC has his signal , I already knew death will be ahead of us.

Mabilis kong pinaharurot ang kotse ko. No. This is not just a simple car. This is the most expensive racing car in the whole world , magaan itong dalhin at mas komportable sa mga ganitong kompetisyon.

Nakangisi ako ng biglang may bumangga sa kotse ko. Nilingon ko ito at yung lalakeng gwapo pero di ko type ang nakangisi rin sakin. I hissed. Kaya mas pinabilis ko ang pagpapatakbo.

I am now ahead of them. Smirk ! Tanaw na tanaw ko ang dalawang kotse na pilit akong lalagpasan but nah ! Sorry bois. It's my game.

I'm about to reach the finish line when five cars suddenly blocks our way. Agad naman kaming napahinto dahil sa mga walang kwentang nakaharang.

But those cars looks familiar to me. Tss. Kita kong agad namang pinaharurot paalis ng dalawa kong kalaban ang mga kotse nila pabalik. They're afraid dahil may logo ng HALSTON ang mismong mga kotse nito. Ang pinakamayaman at pinaka maimpluwensyang pamilya sa buong mundo. Ang pamilyang walang mangahas na kumalaban. In short , pamilya na kinatatakutan ng lahat.

Lumabas silang lahat sa kanya kanyang kotse. Every car occupies by 5 persons. Lumapit sa kinaroroonan ko ang isang lalakeng nasa mid 30's habang nakasuot ito ng formal suit. Well lahat naman sila naksuot ng formal suit. Napairap ako.

Sabay sabay silang nag bow sa harapan ko habang nasa loob pa ako ng kotse. They cut the thrill I was feelin a while ago. Bunch of craps !

Kinatok ni Mr. Hall , yung lalakeng lumapit sakin ang bintana ng kotse ko. Tamad ko namang binuksan agad ito and I saw his serious yet worried face. Tch !

"Pinapasundo po kayo ng daddy nyo Young Lady" seryosong saad nya habang tindig na tindig. I am not even finished my game.

Napairap ako sa sinabi nya. That man is in his business on me again. Walang salitang pinaandar ko agad ang kotse ko at saka pinaharurot ito pauwi mansyon.

What is he up to ?

Pagkarating ko agad sa mansyon ay sumalubong sakin ang mga kasambahay at saka sabay sabay na nagbow. Dumeretso ako sa opisina ng daddy ko para malaman kung ano na naman ang kailangan nya sakin.

Hindi ako kumatok bagkus ay deretso lang akong pumasok.

"What do you want ?" seryoso kong saad as if kaedad ko lang ang kausap ko. He don't deserve my respect kahit na tatay ko pa sya.

"You are still rude and disrespectful Zhyllien. Mind your manners" seryoso rin nyang saad. Napataas ang kilay ko sa sinabi nya.

"Manners ? Too bad , but I don't have one. So spill it. What do you want ?" ayokong magtagal dito sa loob ng opisina nya. Nasosofocate ako.

"You'll be studying starting next week" saad nya habang nakatingin sa labas ng bintana. I am already studying tch.

"Gusto mong gawin lahat ng gusto mo ng hindi ka pinakikialaman diba ? I'll give you what you want , but first you need to graduate and have a degree. You are still 17 and I am still responsible to you. Wait until you turn 18 and I let you do what you want" mahabang paliwanag nya.

"Easy" munting saad ko at saka aalis na sana ng may sinabi pa sya.

"At hindi ka pwedeng masangkot sa anumang gulo sa loob ng University. Remember Zhyllien , we own that University , ayokong madumihan ang pangalan na matagal ko ng iniingatan dahil lang sayo. Understand ?" napangisi ako sa sinabi nya. That's him. My asshole dad who only cares about what other people might say.

Dumeretso akong lumabas sa opisina nya. I was heading upstairs ng makasalubong ko ang mommy ko. She's about to kiss me pero nilagpasan ko lang sya. Don't get me wrong , hindi sya mabait. Just like my dad , they're both selfish.

"Zhyllien !" sigaw nya pero nagpatuloy lang ako as if I didn't hear her. Di pa sila nasanay tss.

Pagkapasok ko agad sa kwarto ko ay agad akong napahiga sa kama. I'm too tired , dealing with them everyday. Bakit ba di nalang kasi nila ako ipatapon ulit the way they did back then.

Napalingon ako sa pintuan ng kwarto ko ng pumasok ang isang taong nagpapawala ng galit ko.

"Exie" this kid never respects me as her sister , nakangiti syang pumasok sa kwarto ko at saka umupo sa kama. I smiled back at him.

He's Zeth Exyl Halston. My younger brother and he's 15 years old. Halos magkasing tangkad lang kami , imagine ? A 15 year-old is about taller than a 17 year old ? Well , guys are usually taller than girls.

At sa lahat ng nakatira dito sa mansyon sya lang ang hinayaan kong tawagin ako sa second name kong Exie at hinayaan kong hindi ako tawaging "Ate". Well , we're both disrespectful tho but we're super close as in.

"How was your study ?" tanong ko sa kanya saka tumagilid ako ng pagkakahiga para makita sya.

"It was good but not interesting at all" napatawa ako sa sinabi nya. Halos magkapareho at magkasundo kami sa lahat ng bagay. Even our attitude , spoiled brat , rude , disrespectful , madaling mapikon. He's the boy version of me.

"Did you go to the car racing again ?" kita ko ang pagliwanag sa mga mata nya nang tanungin ako. He always ask me na dalhin sya sa susunod kapag may car racing na namang magaganap. But I don't want to , ayokong mapahamak ang kapatid ko. Napakunot noo ako at saka naalalang hindi pa pala ako nakapagbihis.

"Yeah but dad's bodyguards picks me right away" walang gana kong saad sa kanya.

Napatango tango naman sya sa sinabi ko.

"By the way , how are you ? Are things going right ?" he asks. Napabuntong hininga ako at saka umupo sa kama ko. Nothing is going right Zeth.

"Nope. And things got worst when I knew I am already enrolled to where you study" sabi ko sa kanya na agad namang ikinagulat nya. Alam kong masisiyahan sya pag sinabi ko sa kanya ito. He always asks me kung kailan ba ako papasok dun sa University namin. Definitely kung saan sya nag-aaral. I am currently studying at Alyrith Academy , one of the most prestigious Academy sa lugar namin.

"For real ?" nakangiti nyang tanong sakin. I just nodded.

"Oh my gaaad. My friends really wants to see you. They keep on annoying and asking me , to when they can meet you" nakakunot ang noo nya habang sinasabi iyon.

Ginulo ko nalang ang buhok nya. Agad naman syang napasimangot at saka inayos ang buhok nya.

"Hmm ... I wanna see their reaction. What if they definitely witness how bitch your sister is" saad ko sa kanya na agad naman nyang sinang-ayunan.

Aww...he's really is my brother.

"Looking forward to that Exie. And I wanna see their reaction when you started cursing like how you cursed in front of our parents. Rude sister haha. By the way , I should go back to my room I still have to finish my homework" paalam nya sakin. Gagu talaga ang isang to.

Look at this guy , hindi pa pala tapos gawin ang mga assignments nya. Bago paman sya lumabas ay tinanong ko ulit sya.

"Zeth ! Why aren't you calling me Ate Exie ?" nagtataka kong tanong sa kanya. Napalingon naman ulit sya sa gawi ko at saka ngumiti.

"I don't want to. I like calling you Exie rather than ate. Too respectful for a family like us" pffft ! Sabagay nga. Masyadong pormal haha.

"You rude little brother" sabi ko saka sabay naman kaming napatawa dalawa bago sya lumabas ng tuluyan sa kwarto ko.

Saka ko lang napagdesisyunang maligo para makapagbihis na rin.

"Young Lady Zhyllien ? Pinapatawag na po kayo ng daddy nyo sa baba" rinig kong saad ng isang kasambahay namin without opening the door. Pinapaalalahanan ko na silang huwag buksan ang pinto unless it's Zeth.

Hindi na akong nag abala pang sagutin sya dahil alam naman na nilang susunod rin ako.

Nadatnan kong nasa hapag na silang lahat. Ngumiti ako kay Zeth and so do him to me. Tahimik lang kaming kumakain , walang ni isa ang nagsalita.

Not until my mom does...

"Zhyllien---" sambit ng mommy ko pero bago paman sya nagsalita ay pinutol ko agad ito.

"I am not in the mood to talk" saad ko saka nagpatuloy sa pagkain.

"How long will you stay like that ha ? Zhyllien ?" usisa nya sakin. Why do she care ?

"Until I die , I guess ?" saka ako tumayo at pabagsak na nilagay ang kutsara at tinidor na ginamit ko.

"No one leaves. Finish your food" napahinto ako sa sinabi ni daddy. Nilingon ko agad sya at saka ngumisi.

"Who cares ?" yun lang ang sinabi ko at saka dumeretsong lumabas ng bahay. I need to unwind.

Pinaharurot ko ang kotse ko , walang nagawa ang mga bodyguards namin ng mabilis kong pinaandar ang kotse. I'm a brat. I am disrespectful , so what ?

Napunta ako sa tabi ng dagat. Langhap ko ang sariwang hangin at rinig ko ang munting mga alon. Pasado alas 7 na rin ng gabi kaya wala medyo wala nanring tao dito.

I'm just wearing my short and a loose tshirt. Habang nagmumuni ay may narinig akong boses ng babaeng nagmamakaawa. Sinundan ko ang ingay na iyon at nakarating ako sa isang medyo tagong lugar at hindi nga ako nagkakamali , may tatlong babae na kinakanti ang isang babaeng nakasalampak na sa sahig at may dugo na ang labi.

I hate seeing weak people. Duh !

Aalis na sana ako ng bigla syang nagmakaawang tulungan ko.

"Please. Please tulungan mo ko" pagmamakaawa nya. Damn! Ramdam ko ang pagmamakaawa nyang tulungan ko sya. Kaya bumalik ako sa kinaroroonan nila at walang ganang tinignan ang babaeng nakasandal na ngayon sa pader.

"You're so weak. Do you know that I hate seeing weak people ?" saad ko sabay irap sa kanya as if naman makikita nya. Eh halos di na nga to makadilat eh.

"Huy ikaw !" lumingon sa tatlong babaeng may dala mga pamalo. Ano yan ? Baseball bat ? Tss.

"Oh ?" walang interes na sagot ko. Habang nakahalukipkip.

"Umalis kana dito kung ayaw mong magaya sa walang kwentang babaeng yan" sabi nya sabay turo sa babaeng binugbog nila.

Ngayon ko lang napansin na nakauniporme pa silang tatlo , I mean silang apat. Uniporme ng University na pagmamay-ari namin.

Napatawa ako. Ayaw ni daddy na masangkot ako sa gulo pero yung mga estudyante mismo doon yung laging nangunguna sa gulo ? Pathetic.

"Ano pa ang tinutunganga mo dyan ha ? Alis na !" sigaw ng mismong leader nila. Nakabukas pa mga butones ng uniporme nila as if mga gangster na kinatatakutan ng lahat.

Napangiwi ako sa naisip ko. Wala sa itsura nila ang maging gangster. Masyadong talunan ang mga to.

ZETH's POV

Kanina pa kami nag paikot ikot kung saan si Exie. Sumama na ako sa mga bodyguards namin na naghahanap sa kanya.

I remember what dad said to me na hindi ako pwedeng sumama para hanapin ang kapatid ko. but nah ! I have the same attitude to what my sister had , hardheaded one.

We try to track down her location pero naka off yung phone nya. Napangisi ako saglit.

My sister is as intelligent as hell. She's really so cool.

Di kalayuan ay tanaw ko ang isang pamilyar na kotse. At alam kong sa kanya iyon.

"I guess it's Exie's car right there" tugon ko kaya naman agad na pinuntahan namin ito. But she's not in there. Nagpalinga palinga ako pero wala akong maaninag maski anino nya.

"Drive Exie's car headed home. I'll go find her" utos ko sa isang bodyguard na kasama ko. Nagdadalawang isip pa sana syang sundin ako dahil alam nilang magagalit at magagalit ang kapatid ko pag pinakialaman ang gamit nya.

"Don't worry ako ang bahala sa kanya" kaya agad naman itong nagbow sakin at saka pumasok sa loob ng kotse ni ate Exie. I tried calling her again and now she finally answered.

"What ?!" medyo iritable nyang bungad sakin. As usual Zhyllien's attitude.

"Where are you ? I'm here to where you park you car" sambit ko.

"Ouch ! You bitch !" rinig kong saad ng nasa kabilang linya. It's not Exie's voice tho. May kaaway na naman ba to ?

"What ? What are you doing there ? Go home !" singhal nya sakin.

Ayoko nga. Kaya naman pinatay ko na ang tawag at saka agad na tinrack kung nasaan sya. Sinundan ko ang location ng kinaroroonan nya , habang paparating ay unti unti ko ng narinig ang mga daing ng mga babae.

Pagliko ko sa mismong iskinita ay saka ko nakita ang kapatid kong prenteng nakasandal sa isang pader habang gulat na tinignan ang tatlong babaeng halos di ko na makilala dahil sa mga itsura nito. May isang babae pang nakaupo habang nakasandal sa kaharap na pader malapit sa isang basurahan.

"Wag ka na ulit pang humingi ng tulong sa iba. Dahil hindi lahat tutulungan ka. So stop being a weak one !" rinig kong sabi ni Exie sa babaeng kaharap nya , yung babaeng malapit sa basurahan.

"Hey brother!" tawag nya sa atensyon ko at saka lumapit sakin ng nakangiti.

"I know you'd find me , let's go" nakangiting tugon nya saka naman ako napatango ng wala sa sarili.

"Pick up those trash" saad nya sa mga bodyguards namin na agad namang nagbow sa kanya at pinuntahan ang tatlong babae.

"Salamat. Hindi ko alam kung paano kita masusuklian. Pero salamat ng buong puso" napahinto kami dahil sinabi ng babaeng tinulungan ni ate. Hindi sya lumingon doon pero alam kong may namumuong saya sa puso nya ng marinig iyon.

"Tss !" she hissed. Saka nya ako inakbayan para makauwi na rin.

She's Zhyllien Exie Halston. She's my bitch sister , my spoiled brat sister , she's rude , disrespectful , hardheaded but above all she's so cool. I only idolize my sister and I'm proud to have her.

Vous aimerez aussi

One-sided Love by pinkyjhewelii

Someone loves you, but you loves someone else. But that someone else you love, loves someone else, too. Is this kind of a cycle? That's life. Sabi nga ni Bob Ong, huwag kang magagalit kung hindi ka mahal ng taong mahal mo dahil may tao ring nagmamahal sa'yo pero hindi mo mahal. Kaya fair lang. Si Princess Reiko Abellano, malaki ang pagkagusto sa kababatang si Enzo Shin-woo. Pero ang masaklap dun, hindi man lang siya nito napapansin. Bakit? Dahil may nagmamay-ari na ng puso nito. Sino pa ba? Si...oooppss, ang tanong pala dapat ay, ano kaya? Isang PAKWAN lang naman. Sa dinami-daming babaeng nagkakagusto dito, wala itong pinapansin. Minsan nga gusto niyang isipin na bakla ito pero hindi. He's one of the best basketball player of Shin-woo University's Wolf. Si Enzo Shin-woo na handang pakasalan ang kanyang one and only love, pakwan. Akalain mo bang sa halip na babae ang matipuhan niya, pakwan pa. Hindi niya napapansin ang mga babae sa paligid niya dahil ay mga mata niya ay malinaw lang kapag pakwan ang nakikita niya. Si Renzo Shin-woo, ang lalaking seryoso pero lihim na umiibig kay Princess Reiko. Marunong siyang magtago ng nararamdaman niya pero hindi niya maitago ang pagkainis dahil sabi nga niya, bakit si Enzo pa ang nagustuhan nito samantalang magkamukha lang sila? Yes, they are triplets. The famous Shin-woo triplets, Enzo, Renzo and Kenzo. Paano iikot ang mundo nilang tatlo kung ang namamagitan sa kanila ay one-sided love? Aano magkakatagpo ang dalawang puso? Sino ang masasaktan? Sino ang sasaya?

pinkyjhewelii · Sports, voyage et activités
4.6
14 Chs

Rainbow Road (Tagalog)

Kasey Okamoto, simple and responsible student and daughter, former model and she was the daughter of a well-known restaurant owner in their country. Noon isa lamang syang normal na (grade 10) senior high school student, not until her world turns upside down. Now that she was here in the Philippines with her grandfather, she decided to change herself, she's trying to forget and recover from all the pain she had. When she met Nice and his friends at their campus she thought that it might be a stepping stone in changing herself and forgetting her past. At first, she hated Nice but then will she fall for him? even though she hates him. But, what if, Nice unexpectedly learn about her past, he found out the reason why does she act that way towards them. Magiging daan ba ito para mapalapit at mahalin nya Kasey? O, may gusto na ba sya dito noon pa lang? Magiging daan pa ito para lumalim pa ang nararamdaman nya? Paano kung magka-gusto si Kasey kay Nice? Magiging sila ba, kahit na alam na ni Nice ang nakaraan ni Kasey? Paano kung ang mga tao at mga bagay na nais nyang kalimutan ay bumalik? Ano ang gagawin nya? Iiwas ba sya o hindi? Is she ready to face her past again and start a new one with Nice? [Disclaimer: I didn't own the picture/image I used as the cover photo. Credits to its original owner. By the way, the title of the manhua of the image I used was To Be Winner and the authors are Ke Xiao Sha - Zuo Xiao Ling... Thank you!]

kathleenneko · Sports, voyage et activités
Pas assez d’évaluations
25 Chs

Online It Is

(UNDER REVISION) "Sino 'yan?" Nanginginig pero pasigaw na tanong ko sa may tapat ng pinto ngunit wala akong nakuha o narinig na sagot mula sa kabilang bahagi ng pinto. Muling namutawi ang kalabog sa aking dibdib. Shet, wala akong mahihingian ng tulong kung sakaling may mangholdap sa akin, ako lang mag-isa dito sa bahay at dis oras na rin ng gabi, tulog na ang neighborhood sa mga oras na 'to. Bago pa man ako makaisip ng mga karumal-dumal na bagay ay pinindot ko ang video recorder ng phone ko at inilagay ito sa flower vase na malapit sa kinakatayuan ko. Tinakpan ko ito ng mga bulaklak but I made sure na makukunan pa rin ang view sa may pinto, pinahinaan ko rin ang brightness nito para makasigurado. Syempre, if ever na may mangyari sa aking masama ay may maipapakitang ebidensya sa otoridad kapag nag-imbistiga sila. Iba na ang wais sa panahon ngayon duh.  Pagkatapos kong iset-up ang phone at agad rin akong bumalik sa tapat ng pinto at huminga muna ng malalim bago hawakan ang doorknob at dahan-dahan habang pigil hininga ko itong pinihit nang paunti-unti.  At nang tuluyan ko na itong mabuksan ay nakahinga ako ng maluwag dahil puro tunog lang ng mga kulisap ang naririnig ko at wala nama akong kakaibang nararamdaman sa paligi---- "SURPISE!"  "T*NG*N@ MOOOOOOO!" Agad kong tinakpan ang aking bibig nang mapagtanto kung sino ang biglang sumulpot sa harapan ko. Pakiramdam ko'y milyun-milyong bultahe ng ng kuryente ang dumaloy sa katawan ko nang habang kaharap ang nilalang na nasa harapan ko sa pagkakataong ito. Tila ba'y natutop ang aking bibig at walang lumalabas na boses mula rito. Pati ang aking mga paa ay wari'y nakadikit sa sahig at hindi ko ito maigalaw. A boy full of sweat on his face is smiling in front of me while holding a camera with his right hand and a paper bag in his left hand. My online boyfriend Rigel Petterson is in front of me right now. 

kylnxxx · Sports, voyage et activités
Pas assez d’évaluations
102 Chs

audimat

  • Tarif global
  • Qualité de l’écriture
  • Mise à jour de la stabilité
  • Développement de l’histoire
  • Conception des personnages
  • Contexte mondial
Critiques
Pleurage! Vous seriez le premier commentateur si vous laissez vos commentaires dès maintenant !

SOUTIEN