0475

บทที่ 475 : วุ่นวายใหญ่โต!

_________________________________________________________

บริเวณที่จับฉลากแบ่งกลุ่ม

กลุ่ม A และ B เสร็จสิ้นแล้วเรียบร้อย

จางเย่กลับมา "เหล่าเหยา"

เหยาเจี้ยนไฉละสายตาจากการนั่งจ้องเวทีมา "ยังไม่ถึงคิวเราเลย"

"ไม่เป็นไร รอเถอะ" ถึงตอนนี้จางเย่ค่อยวางใจสักที เขาไม่สนใจแม้แต่จะรับมือกับปัญหาต่อไปนี้ได้อย่างไร ได้แต่วางทุกสิ่งไว้กับฟ้าดิน

ติ๊ดๆ โทรศัพท์มือถือมีข้อความเข้า

จางเย่หยิบเอาโทรศัพท์มือถือออกมา ชนะรางวัล? บิลค่าโทรศัพท์? เขาปิดหน้าจอพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก เขาได้รับข้อความหลอกลวงแบบนี้มานานแล้ว ไม่รู้ทำไมถึงได้เอาโทรศัพท์มือถืออกมาเปิดอ่านข้อความอีกครั้ง จางเย่ตะลึงไปวูบ นี่ไม่ใช่เบอร์ของฝ่ายบริการลูกค้าของบริษัทเครือข่ายหรอกหรือ? เขาตัดสินใจกดตามคำแนะนำนั้นตอบกลับไป ติ๊ดๆๆ เติมเงินเสร็จสิ้น!

ดูเงินในมือถือ เพิ่มขึ้นมาอีกร้อยเหรียญ!

จางเย่ดีใจมาก แม้เงินจะไม่มาก แต่ก็บอกกับจางเย่ได้ว่า โลกใบนี้ลดระดับความยากลงไปห้าเท่าจริงๆ และมีผลเรียบร้อยแล้ว!

อีกด้านหนึ่ง

ผลประกาศต่อไป :

หวังเข่อซง เจิ้งเจีย กลุ่ม C หมายเลข 6

จางเสี่ยว หลิวหยวน กลุ่ม C หมายเลข 7

เหล่าผู้เข้าแข่งขันต่างกระซิบกระซาบกัน

"กลุ่ม A แข็งไปแล้ว"

"กลุ่ม C ก็ไม่ต่างหรอก จางเสี่ยวกับหลิวหยวนเป็นคนในกลุ่มของถังต้าจาง เป็นเหมือนศิษย์ของถังต้าจางอีกด้วย เป็นตัวเก็งอันดับหนึ่งของรอบนี้เลย"

"ไอ้เจ้าหวังเข่อซงนั่น เป็นที่สิบสามในการแข่งรอบก่อนไม่ใช่เหรอ?"

"จับฉลากเข้ากลุ่ม C คือซวย ไม่ต่างกับทางตันเลยล่ะ!"

จากนั้น พิธีกรหวังเกอเอ๋อร์ก็ประกาศ "จางเย่ เหยาเจี้ยนไฉ กลุ่ม C หมายเลข 8" พูดจบ สายตาเขาก็มองหาที่หน้าเวที เมื่อมองไม่เห็นพวกเขา จึงได้รั้งสายตากลับมาประกาศต่อไป "กลุ่ม C?"

"ท่านเทพโรคห่าสององค์นั่นอยู่กลุ่ม C ?"

จางเย่ได้ยินว่าข้างหน้ามีคนวิจารณ์พวกเขาก็หันหน้ามากล่าวกับเหล่าเหยา "หมายเลข 8 นี่คือยังไงนะ?"

เหยาเจี้ยนไฉหัวเราะ "ก็คือในกลุ่ม C จะได้แสดงเป็นอันดับแปดไง วันนี้ถึงคิวพวกเราแน่นอน ดูเวลาแล้ว สักเที่ยงก็ถึงพวกเรา"

จางเย่กล่าว "งั้นเราสองคนหาที่พักกันหน่อยดีกว่า"

"ได้" เหยาเจี้ยนไฉกับสหายเดินไปพร้อมกัน เขาฮัมเพลงงิ้วปักกิ่งด้วยท่าทางผ่อนคลาย ทางหนึ่งเดินทางหนึ่งกล่าวกับจางเย่ว่า "ได้ยินว่ากลุ่ม C มีตัวเก็งหลายคน ลูกศิษย์ถังต้าจางนั่นก็ด้วย มาอยู่สายเดียวกับเราแบบนี้ คราวนี้ท่าทางจะสนุก"

จางเย่กล่าวอย่างเห็นเป็นเรื่องสนุกเช่นกัน "คุณยังดูมั่นใจมากนี่นะ?"

เหยาเจี้ยนไฉถอนใจ "ฉันไม่ได้มั่นใจ ฉันน่ะหมดหวังแล้ว เราสองคนเล่นดีแค่ไหนก็ไม่ได้ถ่ายทอดหรอก ถือว่ามาเล่นสนุกกันเท่านั้นเอง"

......

บนอินเทอร์เน็ต

เว็บไซต์ของช่อง CCTV 11 ซึ่งลงคลิปการแข่งขันตลก

ทีมแรกของกลุ่ม A และกลุ่ม B เล่นจบไปแล้วนั้นถูกอัพโหลดเสร็จเรียบร้อย คนเข้ามาชมมีนับไม่ถ้วน

"ฮ่าๆๆ!"

"ผอมๆ สองคนนั่นใครน่ะ?"

"ตลกนี่ไม่เลว ยอดเยี่ยมมาก!"

"นั่นสิ ท่าทางการแข่งครั้งนี้จะสนุก!"

ความจริงแล้วในแง่คุณภาพงาน ผลงานในรอบนี้ไม่มีทางเปรียบกับการแสดงตลกคู่ในรายการส่งปีได้เลย เหตุผลที่คนด่าตลกคู่ในรายการส่งปีกันมากเพราะความคาดหวังแตกต่างกัน รายการส่งปีนั้นมีคนให้ความสนใจมาก ดังนั้นจึงคาดหวังสูง เมื่อพลาดความคาดหวังนี้จึงรับไม่ได้ และเห็นว่านักแสดงเหล่านั้นไม่ได้เรื่อง ทว่าในการแข่งนี้มีผู้เข้าแข่งขันจากทุกสาขาอาชีพ ทั้งชาวนา แรงงานก่อสร้าง เจ้าของบริษัท ล้วนแต่เป็นมือใหม่ ดังนั้นต่อให้มีนักแสดงอาชีพเข้าร่วม แต่ก็ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรนัก คนทั่วไปมักจะยอมให้พวกเขามากกว่า

โหวต!

ผู้เข้าแข่งขันอันดับหนึ่งของกรุ๊ป A ทั้งสองคนขึ้นนำชั่วคราว คะแนนโหวตพุ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง แค่พริบตาก็ขึ้นมาถึงเจ็ดร้อยกว่าคะแนน อีกทั้งทุกบัญชีผู้ใช้ในหนึ่ง IP สามารถโหวตได้สามครั้ง

พื้นที่คอมเมนต์

"หือ ลำดับการแข่งออกมาแล้ว!"

"ฉันเห็นชื่อจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉแล้ว!"

"กลุ่ม C ? หือ ก่อนสองคนนั้นมีลูกศิษย์ถังต้าจางนี่?"

"คู่แค้นทางคับแคบจริงๆ รอชมผลงานของจางเย่"

แต่ด้านล่างมีเสียงด่าดังยิ่งกว่า

"พิธีกรที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรคนหนึ่ง กะจะมาวุ่นวายอะไรวะ!"

"จางเย่เห็นการแข่งครั้งนี้เป็นเรื่องเล่นๆ สินะ เขาน่ะเหรอจะเล่นตลกคู่ได้ ไอ้ทอล์คโชว์เขาน่ะก็แค่การแสดงชั้นต่ำ อย่างมากก็แค่ตลก แต่ไม่มีทางเหมือนอย่างตลกคู่ได้หรอก ตลกคู่คือศิลปะนะ!"

"คำสั่งที่ 43 ยังไม่ทันหายร้อน จางเย่จะทำแบบนี้จริงดิ? เบื้องบนสั่งชัดแล้วว่าจะทำลายศิลปินกับรูปแบบการแสดงที่ต่ำตมให้สิ้นซาก นั่นคือการระบุตัวจางเย่ชัดๆ แต่เขาก็ยังกล้า? ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตานี่หว่า เอาเถอะ มาแล้วก็ดี ให้เขาได้เห็นว่าต่อหน้าผู้อาวุโสในการแสดงนี้เขายังจะทำอะไรได้ ให้เขาได้เห็นว่าศิลปินตัวจริงเป็นยังไง! เหอะ ทอล์คโชว์นายนับเป็นอะไรได้!"

"จางเย่คนนี้นับว่าเป็นตัวบัดซบที่วุ่นวายในวงการบันเทิง สามารถก่อเรื่องยุ่งได้ตลอดเลยนะ!"

"ดูสิว่าเขาจะขายหน้าได้แค่ไหน!"

"ต่างวิชาชีพต่างขุนเขา!"

ไม่นานนัก หน้าเว็บไซต์ก็เปิดโพลชื่อว่า ‘คุณคิดว่าใครเป็นตัวเต็ง’ ผลการสำรวจออกมาอย่างรวดเร็ว

อันดับหนึ่งเป็นนักแสดงตลกที่พอมีชื่อเสียงเล็กน้อย ร่ำเรียนมาตามมาตรฐาน พื้นฐานการเล่นตลกและคำศัพท์แน่น จุดอ่อนน้อยมาก

อันดับสองคือวัยรุ่นหน้าใหม่ในวงการตลกคู่ เพียงแต่ปีนี้ได้ออกรายการส่งปีของสถานีโทรทัศน์เหลียวตง ในอินเทอร์เน็ตต่างชื่นชอบ ถึงกับมีศิลปินตลกหลายท่านให้คำวิจารณ์อย่างสูง

ศิษย์ของถังต้าจางทั้งสองอยู่อันดับสิบ

ส่วนจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉ? บนรายชื่อไม่มีชื่อพวกเขา ทางฝ่ายผู้จัด แม้แต่รายชื่อผู้เข้าแข่งขันยังไม่ลงชื่อพวกเขาเสียด้วยซ้ำ

นี่คือการแบน!

แบนตั้งแต่หัวจรดเท้า!

คุณเข้าแข่งได้ คุณลงสมัครได้ การแข่งขันเองก็ดำเนินไปตามปกติ แต่คุณอย่าได้คิดว่าจะออกหน้าเด็ดขาด แม้แต่ฉากเดียวก็ไม่มีทาง หมายความว่าในการแข่งขันนั้นควรจะเป็นอย่างไรก็เป็นไปตามนั้น แต่กับภายนอกแล้ว การแข่งครั้งนี้ไม่มีจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉอยู่เลย!

สถานการณ์เป็นเช่นนี้เอง!

ไม่มีใครคิดว่าจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉจะทำอะไรในการแข่งขันนี้ได้ พวกเขามาเข้าแข่ง ก็แค่มาเพิ่มความวุ่นวายปะปนลงน้ำบึงนี้เท่านั้น ไม่มีประโยชน์อื่นใด นอกจาก CCTV ยอมออกอากาศผลงานพวกเขาจริงๆ แต่ใช้ช่วงล่างคิดยังทราบว่าเป็นไปไม่ได้ CCTV โง่หรือไง?

การแข่งตลกคู่ดำเนินไปอย่างเข้มข้น!

ห้ารอบ…

สิบรอบ..

ผู้เข้าแข่งขันที่แข่งเสร็จเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ!

มีคนออกมาด้วยท่าทางยินดี มีคนออกมาด้วยทีท่าอันยากบรรยาย แต่ก็ไม่มีหนทางดีกว่านี้

ช่วงก่อนเที่ยง จางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉมาถึงห้องส่งของกลุ่ม C ทีมงานพาพวกเขาตรงไปหลังเวที ใกล้ถึงเวลาขึ้นเวทีของพวกเขาแล้ว

……

ขณะเดียวกัน

ออฟฟิศของผู้บริหารที่ตึกใหญ่

ผู้บริหารของช่อง CCTV 11 เฉินหั่วโทรศัพท์เรียกตัวเลขาฯ เข้ามาพบในออฟฟิศ "การแข่งขันเป็นยังไงบ้าง? ไม่มีอุบัติเหตุอะไรใช่ไหม?"

เลขาฯ หนุ่มกล่าว "ประธานเฉิน ไม่มีปัญหาเลยครับ"

เฉินหั่วยิ้มพยักหน้า "งั้นก็ดี หลายวันนี้พวกเธอเหนื่อยกันหน่อยนะ ยังไงการแข่งครั้งนี้ก็ต้องจัดการให้ดีล่ะ เอ้อ ตอนอัดรายการ อย่าลืมจัดการพวกโทรศัพท์กับอุปกรณ์ของคนดูให้เรียบร้อยด้วย อย่างที่บอกไว้ตอนแรก ผู้ชมทุกคนต้องเอามือถือกับอุปกรณ์เก็บในล็อคเกอร์ อย่าให้รบกวนผู้เข้าแข่งขัน อย่าให้คนดูอัดรายการเผยแพร่ออกไปก่อนได้ เรื่องนี้เธอต้องระวังล่ะ อีกเดี๋ยวค่อยไปคุยกับฝ่ายอัดรายการไว้ด้วย"

เลขาฯ หนุ่มเปิดสมุดจดข้อความลงไป "ทราบแล้วครับ"

เฉินหั่วคิดแล้วกล่าวซ้ำอีก "ยังมี การแข่งคราวนี้มีศิลปินที่โดนแบนอยู่สองคน พวกเธอระวังให้ดีล่ะ สองคนนั้นที่โดนแบน ไม่ต้องอัดเอาไว้นะ?"

ชายหนุ่มนั้นตะลึง "กล้องเราก็ไม่ต้องอัดเหรอครับ?"

เฉินหั่วกล่าว "ถูก ไม่จำเป็นต้องอัด จะได้ไม่มีอะไรหลุดออกไป ในเมื่อไม่มีคนพวกนี้ ก็ไม่ต้องไปสนใจอะไรแล้ว ให้คนจัดการตามนี้ล่ะ!"

เลขาฯ หนุ่มรับคำ "ทราบแล้วครับ!"

ทางสถานียังระแวงอย่างยิ่ง กระทำทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง

คำสั่งนี้นับว่าเป็นปกติ ไม่ได้มีปัญหาอะไร ทว่าคำสั่งที่ดูเรียบง่ายนี้ กลับก่อให้เกิดความวุ่นวายใหญ่โต!

……

กลับมาถึงห้องเลขาฯ

เลขานุการผู้บริหารหยิบโทรศัพท์มือถือมาโทรหาผู้รับผิดชอบรายการแข่งขันตลก ไม่ทราบเพราะเหตุใด หรืออาจเพราะมีเครื่องไม้เครื่องมือจำนวนมากทำให้สัญญาณมีปัญหา สัญญาณมือถือวันนี้จึงแย่ โทรครั้งแรกไม่ติด โทรครั้งที่สองถึงติด

ฝ่ายผู้รับผิดชอบรายการกำลังสั่งงาน พอเห็นมีสายเข้า ก็กลับเข้าห้องพักหาที่ปลอดคนก่อนรับสาย "สวัสดีครับ เลขาฯ อาน ฮ่าๆ มีคำสั่งอะไรครับ?"

เลขาฯ หนุ่มกล่าว "ผมไม่กล้าสั่งหรอกครับ หัวหน้าเฉินกำชับมา บอกว่า...การแข่ง...มือถือคนดู...อย่า..."

คนรับงานรีบกล่าว "เลขาฯ อาน สัญญาณไม่ดีครับ ฟังไม่ชัดเลย"

เลขานุการหนุ่มจนปัญญา ได้แต่พูดซ้ำอีกครั้ง "เรื่องนี้สำคัญมาก คุณฟังดีๆ นะ ประธานเฉินสั่งว่า การแข่งครั้งนี้มีจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉ พวกคุณต้องจัดการให้ดี ทำตามคำสั่งแบน ห้ามบันทึกภาพ!" พูดถึงตรงนี้ก็กระแอมก่อนกล่าวต่อว่า "อัดเรียบร้อยหรือยัง? อย่าให้มีคนพวกนั้นนะ ไม่ต้องถามว่าทำไม ให้ทุกคนปฏิบัติตามนี้ก็พอ! นี่เป็นคำสั่งประธานเฉิน"

ทว่า ข้อความที่ส่งไปนั้นกลับผิดจากนี้!

เมื่อรวมกับสำเนียงของเลขานุการหนุ่มที่ติดสำเนียงต่างชาติ การออกเสียงเองก็ไม่ตรงไปตรงมา

คำพูดที่เลขานุการหนุ่มตั้งใจจะพูดตามคำสั่งของผู้บริหาร ฝ่ายผู้รับผิดชอบพอฟังจากมือถือ ก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว!

เขาได้ยินประมาณว่า "เรื่องนี้สำคัญมาก คุณฟังนะ ประธานเฉินสั่งว่า ... ซ่า ... การแข่งครั้งนี้ ... จางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉ ซ่า... พวกคุณอย่าง... ต้องจัดการ ....ไม่ต้องไป .... คำสั่งแบน ... บันทึกภาพ ... ซ่า ... ให้ชัดเจน .... ครืด .. ถือว่าไม่มีเอก... ไม่ต้องถามว่าทำไม ให้ทุกคนจัดการไปตามนี้!"

ฝ่ายผู้รับผิดชอบพอฟังจบพลันตกตะลึง!

ไม่ต้องสนใจคำสั่งแบน?

ต้องอัดไว้! เชี่*ยังต้องอัดให้ชัดๆ ด้วย?

ไม่ต้องสนใจคำสั่ง? คำสั่งไหน? คำสั่งที่สี่สิบสาม?

ฝ่ายผู้รับผิดชอบงานฟังจนตะลึงแล้ว มือสั่น "เลขาฯ อัน เอาตามนี้จริงๆ เหรอ?"

เลขานุการหนุ่มคิดว่าเขาทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ "แน่นอนสิ เอาตามนี้แหละ นี่คือคำสั่งของประธานเฉิน จัดการให้ดีนะ!"

ฝ่ายผู้รับผิดชอบแตกตื่นตาค้าง "แน่ใจนะ?"

ฝ่ายเลขานุการนึกรำคาญใจอยู่บ้าง เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังต้องถามว่าใช่แน่หรือไม่ใช่? ยังไงก็แล้วแต่ แค่นึกว่าเป็นเรื่องที่ต้องยืนยันให้กับตากล้อง เขาจึงกล่าวด้วยความอดทน "ถึงจะขัดกฎไปสักหน่อย หัวหน้าเฉินก็สั่งมาอย่างนี้ ทำไปตามนั้นแล้วกัน"

แต่สิ่งที่ผู้รับผิดชอบงานนั้นเข้าใจกลับเป็นคนละเรื่อง!

ออกจะผิดกฎนิดหน่อย? แม่*คือการท้าทายอำนาจเบื้องบนต่างหาก! นี่คือการพยายามฉีกคำสั่งที่ 43! หรือว่าใน SARFT มีการชิงอำนาจกันภายใน? ใช่แล้ว ไม่นานมานี้มีรองผู้บริหารของ SARFT โดนสั่งย้าย หรือว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้?

ใช่แน่!

นี่คือการต่อยตีของเซียนวิเศษแม่*มัน!

ไม่แปลกที่จะพยายามชิงพื้นที่กันแบบนี้!

ฝ่ายผู้รับผิดชอบไม่กล้าถามมาก วางสายไปเสร็จเขาก็ขบคิดอยู่นาน ทราบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ ประธานเฉินได้มอบหน้าที่อันนี้ให้กับเขาแล้ว นี่คือความเชื่อมั่นของผู้นำ เขาต้องเก็บไว้เป็นความลับ! เขาจะทำให้หัวหน้าเสียความเชื่อใจไม่ได้เด็ดขาด!

เขาต้องทำ ทำให้ดี ทำให้ถูกต้อง!

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*