0492
บทที่ 492 : เสียงของทุกผู้คน!
_____________________________________
ต่างเดินเข้ามาหากัน
เมื่อพบหน้าและรู้จักกัน หากไม่กล่าวอะไรเลยนับว่าไม่เหมาะสม
เหยาเจี้ยนไฉทักทายก่อน "ปรมาจารย์ฉี"
ฉีเหวินเสียงมองเขา "อ้า เสี่ยวเหยา"
"ท่านยังจำผมได้เหรอครับ?" เหยาเจี้ยนไฉกล่าว "สบายดีรึเปล่าครับ?"
ฉีเหวินเสียงรับคำอืมครั้งหนึ่ง "ก็ยังดีนั่นแหละ แต่สู้คนหนุ่มอย่างเธอไม่ได้หรอก"
เหยาเจี้ยนไฉหัวเราะ "ผมอายุสี่สิบกว่าแล้ว ยังหนุ่มตรงไหนกัน"
ฉีเหวินเสียงกล่าวคำพูดแฝงความนัย "ได้ฟังเซี่ยงเซิงของเธอแล้ว ฟังไม่ออกเลยว่าเข้าวัยเลขสี่ ทั้งที่ทำงานอย่างกับเด็ก คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น ไม่คิดจะไว้หน้าอาจารย์เธอหน่อยหรือ?"
เหยาเจี้ยนไฉไม่พูดโต้ตอบ ผู้เฒ่าท่านนี้มีความสัมพันธ์อันดีกับอาจารย์ที่ล่วงลับไปแล้วของเขา ซึ่งตอนนี้เป็นปรมาจารย์เซี่ยงเซิงท่านหนึ่งที่ได้รับความเคารพนับถือ เขาจะพูดอะไรมากคงไม่ดี ได้แต่เปลี่ยนเรื่องหันไปแนะนำให้จางเย่ "น้องชาย ฉันขอแนะนำให้รู้จักนะ ท่านนี้คือปรมาจารย์ฉี ฉีเหวินเสียง เป็นที่นับหน้าถือตาในวงการเซี่ยงเซิง"
จางเย่กล่าวอย่างไม่สนใจนัก "สวัสดีครับปรมาจารย์ฉี"
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com