0038
บทที่ 37 รายการของฉันจะไม่หยุดออกอากาศ!
เช้าวันต่อมา
ข่าวเรื่องตัวกาลกิณีก็แพร่สะพัดไปทั่วแผนก
“นี่ รู้เรื่องจางเย่หรือเปล่า?”
“คนที่กลอนได้ลงหนังสือพิมพ์น่ะเหรอ? คนที่ด่าบนเน็ตใช่รึเปล่า?”
“เออ คนนั้นแหละ ทุกคนพูดกันว่าเขาแปลกๆ ล่ะ เหมือนว่ารู้จักพวกมนต์ดำด้วย!”
“ฮ่าๆ นี่มันยุคไหนกันแล้ว? ทำไมนายยังเชื่อว่าไสยศาสตร์มีอยู่จริงล่ะ? จะเป็นไปได้ไง? ต่อให้เรื่อง ‘คนขุดสุสาน’ ของเขาจะดีมากก็เถอะ แต่นั่นมันก็แค่เรื่องแต่งนะ”
“นายไม่รู้เรื่องที่แผนกวรรณกรรมเหรอ? คนที่มีเรื่องกับจางเย่น่ะเจอดีทุกคนเลย คนหนึ่งโดนน้ำร้อนลวก คนหนึ่งโดนไฟช็อต อีกคนก็โดนลูกบอลกระแทกใส่จากนอกหน้าต่าง แถมยังมีคนข้อเท้าพลิกเพราะส้นสูงหัก แล้วยังเคยมีเรื่องหลอดไฟระเบิดมาก่อนหน้านั้นด้วยนะ นายอธิบายได้ไหมล่ะ? ทำไมคนที่มีเรื่องกับเขาถึงอยู่ไม่เป็นสุขสักคน?”
“หา? มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?”
“ฉันจะโกหกนายทำไมล่ะ? ทุกคนพูดกันให้แซ่ด เหล่าซุน ถ้าเจอจางเย่ล่ะก็ รีบหลีกให้ไกลเลยนะ หมอนี่โคตรประหลาด!”
พนักงานสองคนของช่องดนดรีซุบซิบกัน
ภาพเดียวกันนี้ปรากฏทั่วทั้งสถานีวิทยุ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com