0712
บทที่ 712 : ประกาศคะแนนเฉลี่ยผลสอบเข้าเขตนครหลวง!
__________________________________
วันที่สอง
คลื่นลมยังไม่ผ่านพ้นไป
เช้าขึ้นมาลืมตา ก็เพราะเสียงโทรศัพท์มือถือดัง
จางเย่กดรับสายอย่างงัวเงียกึ่งหลับกึ่งตื่น “โหล ใครครับ”
“ผมพานหยาง” ปลายสายก็คือคณบดีของภาควิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเป่ยต้า
จางเย่ตาสว่างขึ้นมาทันควัน แกล้งถามทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจ “ฮ่าๆ ท่านคณบดีพานเองเหรอครับ โทรมาแต่เช้ามีอะไรรึเปล่าครับ?”
พานหยางพูดด้วยน้ำเสียงอารมณ์ไม่ดี “เมื่อวานคุณโบ้ยผมเลยนะ?”
จางเย่แกล้งเซ่อ “หา? เปล่านะครับ”
“ยังบอกว่าผมเป็นคนออกโจทย์ด้วยนี่?” พานหยางไล่ต้อน
จางเย่ว่า “อะไรนะ? คุณออกโจทย์อะไรกัน? ผมเคยพูดเหรอ? ผมจำไม่เห็นได้เลย เมื่อวานเหนื่อยเกินไป กลับมาบ้านก็หลับเลยครับ”
“พ่อหนุ่มนิสัยไม่ดี ยังจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีก!”
“แฮ่ๆ เปล่านะครับ”
ตลบแตลงแถไถไปอีกหลายประโยค หลังจากวางสายจางเย่ก็นอนต่อไม่ลงแล้วลุกออกจากที่นอน พบว่าคนในบ้านตื่นกันหมดแล้ว กำลังดูข่าวอยู่ในห้องรับแขก เฉินเฉินนั่งขะมักเขม้นไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
“พ่อ แม่” จางเย่ส่งเสียงทักทาย
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com