บทที่ 395 : สหายของอิสตรี!
____________________________________________________________________
ที่บ้านยายของจางเย่
หลังจากเพลง ‘ดอกไม้ของสตรี’ จบลง
ในครัวไม่มีใครไปห่อเกี๊ยวต่ออีก ทุกคนในบ้านล้วนแต่ดูโทรทัศน์กันอยู่บนโซฟา โดยเฉพาะพวกผู้หญิงในบ้านที่รู้สึกว่าบทเพลงนี้ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษ!
น้าสะใภ้สองร้องไห้โฮ "ร้องได้เยี่ยมจริงๆ!"
น้าสะใภ้สามตบหลังปลอบเธอเบาๆ "นั่นสิ ไม่คิดเลยจริงๆ จางเสียอายุมากขนาดนี้ยังสวมชุดแบบนี้ออกมาเป็นดอกไม้เฉิดฉันได้ ทั้งไม่ดูแปลกตาหรือน่าเกลียดสักนิด ติดจะสวยมากเสียด้วยซ้ำไป จางหย่วนฉีก็อีกคน ฉันว่าจางหย่วนฉีปีนี้สวยกว่าเมื่อก่อนเยอะนะ"
น้าใหญ่ขัด "เพลงนี้ดีเหรอ?"
น้าสะใภ้ใหญ่ค้อนให้เขาวงใหญ่ "เพลงของผู้หญิงเราน่ะ เธอไม่เข้าใจหรอกย่ะ!"
เฉาเหมิงเหมิงกล่าว "ใช่ เพลงของผู้หญิงเรา! เพราะจริงๆ เลยนะ!"
ทุกคนหัวเราะ มีใครคนหนึ่งท้วงยิ้มๆ "เธอน่ะอย่างมากก็นับเป็นเด็กหญิง จะรีบเป็นผู้หญิงแล้วเรอะ? ฮ่าๆๆๆ"
เฉาเหมิงเหมิงฟังแล้วไม่ชอบใจ "ฮึ่ย เพลงไม่แบ่งพรมแดนไม่แบ่งเพศไม่แบ่งอายุ หนูบอกว่าเพลงเพราะก็ไม่ได้เหรอ? ทำไมต้องแบ่งแยกกันแบบนี้อะ!"
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com