บทที่ 1051 : วันเด็ก?
วันพุธ
วันนี้เป็นวันที่หนึ่งมิถุนายน วันเด็กนานาชาติ[1]
ตอนเช้าตรู่ ขณะที่จางเย่กำลังหลับฝันหวาน จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีคนผลักเขาอยู่ข้างๆ
“จางเย่!”
“อืม”
“จางเย่ ตื่น!”
“หืม?”
“ตื่นได้แล้ว!”
แขนถูกแรงหนึ่งดึงเขย่าไปมา
จางเย่อยากจะหลับก็หลับไม่ลงแล้ว พอลืมตามาดู ก็เห็นว่าเป็นเฉินเฉิน เขาทำปากจิ๊ โบกมือส่งเสียงไล่อย่างรำคาญ “ชิ่วๆ” แล้วพลิกตัวนอนต่อ
เฉินเฉินวิ่งไปฟ้องอย่างขุ่นเคือง “คุณปู่ คุณย่า จางเย่ขี้เซา!”
แม่เดินกระฟัดกระเฟียดเข้ามาให้ห้องจางเย่ ตวาดเสียงดัง “เฉินเฉินมาบ้านแล้ว ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ พาเด็กไปเที่ยวซะ!”
จางเย่งุนงง “เที่ยวอะไร?”
พ่อเองก็เข้ามา “วันนี้วันเด็ก เร็วเข้าเถอะ”
จางเย่ร้องไอ้หยา “เหล่าเหราล่ะ? ให้เหล่าเหราไปสิ?”
“แกมีให้สัมภาษณ์สองที่ ตอนบ่ายมีรับรางวัลอีก ป้าใหญ่ของเฉินเฉินเป็นผู้จัดการให้แกไม่ใช่รึไง? เธอก็ไปจัดการแทนแกแล้ว วันนี้จะว่างได้ยังไง? เช้ามาป้าใหญ่อย่างเธอก็แวะพาเด็กมาส่ง บอกว่าวันเด็กแล้ว ให้แกพาเฉินเฉินไปเที่ยวหน่อย” แม่พูดด้วยน้ำเสียงบ่นว่า “รีบลุกเร็ว”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com