บทที่827 ฉลอง!
แดนเหนืออันไพศาล
พันลี้ลานล้วนเยือกแข็ง
หมื่นลี้หิมะแรง
……
……
เมื่อกวีบทนี้ปรากฏ ก็ทำให้บรรยากาศที่เดิมทีไปถึงจุดบ้าคลั่งจนขีดสุดแล้วนั่นยิ่งทวีกองเพลิงเข้าไปอีก ทำให้ความรู้สึกของหลายต่อหลายคนไฟติดขึ้นมาอีกครั้ง!
พันแชร์!
หมื่นแชร์!
สามหมื่นแชร์!
“โคตรประทับใจ!”
“บทกวีนี้สุดเด็ดเลยเว้ย!”
“อ๊าก โคตรชอบกลอนที่จางเย่เขียนเลย!”
“กดไลค์อักษรพู่กัน ไลค์กลอนยิ่งกว่า!”
“ถูกCCTV1แช่แข็ง บีบคั้น ขับไส ฉันยังคิดว่าอาจารย์จางเย่คงจะยอมแพ้ไปแล้วอยู่เลย สวรรค์ทรงโปรด! ที่แท้อาจารย์จางก็ยังคงเป็นอาจารย์จางคนเดิมล่ะ!”
“การเขียนกลอนบทนี้ แค่คำว่า ‘ยอดเยี่ยม’ ไม่ได้แล้ว!”
“ผู้กล้าทั่วหล้านี้ ยังมีใคร? ยังจะมีใครใช้สารคดีมาโค่นบัลลังก์เรตติ้งได้อีก!?”
“อดีตกาลล้วนล่วงพ้น? จางเย่เลือกใช้คำได้โคตรกร่าง ฮ่าๆ แต่ฉันชอบโว้ย!”
“ใช่เลย ประวัติศาสตร์มันผ่านไปนานแล้ว จะดูยอดคน ต้องดูคนที่อยู่วันนี้!”
“อักษรพู่กันบทนี้โคตรโดนเลย!”
“รูปแบบกวีที่เดิมที่ไม่โดดเด่น จางเย่กลับเขียนตีแผ่ออกมาได้สุดลึกล้ำ! พื้นฐานเช่นนี้ พรสวรรค์ทางกวีอย่างนี้ ใต้หล้าจะมีใครเอื้อมถึง?”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com