1094
บทที่ 1094 : รัศมีแห่งโชคผิดปกติ!
เขตชานเมือง
ที่หอประชุมแห่งหนึ่ง
ในระหว่างช่วงพักการประชุม อู๋เจ๋อชิงพลันได้ยินเสียงคนข้างๆ ดูโทรศัพท์มือถือพลางกระซิบพูดคุยกันแว่วๆ ว่า เวยป๋อ จางเย่ กลอนกับจดหมายลา?
เธอจึงเข้าไปดูในอินเทอร์เน็ตบ้าง
แล้วก็เห็นบทกลอน ‘สายฝน’ ปรากฏอยู่ตรงหน้า
สีสันดังดอกไลแลค
หอมหวานปานดอกไลแลค
นางผู้เปรียบ...ดอกไลแลค?
เธออ่านกลอนบทนี้ซ้ำถึงห้ารอบ แล้วพลันยิ้มกริ่ม ขณะที่หลายคนรอบกายเธออ่านแล้วมีท่าทีตะลึง
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น
เป็นสายจากที่บ้าน
“เจ๋อชิง”
“คุณพ่อ”
“ตอนเย็นจะกลับกี่โมง?”
“ประมาณสี่ห้าโมงค่ะ”
“โอเค ขับรถระวังด้วยล่ะ”
……
ตอนเที่ยง
ที่บ้าน
พ่อกับแม่โทรมาบอกว่าอยู่บ้านญาติ ไม่ได้กลับเข้าบ้าน จางเย่จึงได้แต่หากับข้าวที่เหลือจากมื้อเย็นวานมาอุ่นกินอีกครั้ง พลางถอนหายใจด้วยความขมขื่น เขามองดูนาฬิกา ทางคุณอู๋ยังประชุมอีกนาน แถมตอนเย็นยังต้องกลับไปบ้านครอบครัวอีก ถ้าอยากเจอคุณอู๋ ยังไงก็ต้องรอหลังสองทุ่มเป็นต้นไป
งั้นช่วงบ่ายจะทำอะไรดีล่ะ?
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com