0901

บทที่ 901 : ระดับ A?

วันต่อมา

ตอนเช้าตรู่วันที่สองของตรุษจีน

จางเย่ที่นอนจนเต็มอิ่มตื่นขึ้นมาด้วยตัวเอง พอมองนาฬิกาเขาก็มุดออกมาจากผ้าห่ม อ้าปากหาว ก่อนตะโกนไปที่ห้องนั่งเล่นว่า "แม่กินอะไรอยู่น่ะ?"

เสียงของแม่ดังลอดเข้ามา

"ตื่นแล้วรึ?"

"อือ"

"กินเกี๊ยว"

"ไส้อะไรอ่ะ?"

"ไส้กุยช่าย อยากกินไหม?"

"เฮ้อ ก็พอกินได้"

"แค่พอกินได้เรอะ? แกจะกินหรือไม่กิน!"

พูดจาไร้สาระกันไปสองสามประโยค จางเย่ก็หยิบถุงเท้ามาสวม แล้วหยิบโทรศัพท์ที่ปิดเครื่องชาร์จแบตไว้ตั้งแต่เมื่อคืนมาเปิด เมื่อวานมีเรื่องวุ่นวายเยอะเกินไป ข่าวก็เยอะเกินไป เพื่อนแต่ละคนกระหน่ำโทรมาจนสุดท้ายจางเย่รับสายไม่ไหว เลยปิดมือถือก่อนเข้านอน ผลคือเช้านี้เพิ่งจะเปิดโทรศัพท์ ก็มีข้อความเด้งเข้ารัวๆ จำนวนนับไม่ถ้วน ทั้งหมดถูกส่งมาหลังเที่ยงคืน แถมแต่ละข้อความยังชวนสับสน จับต้นชนปลายไม่ถูกจนจางเย่มึนงง

ข้อความจากต่งซานซาน “เมื่อคืนนายโคตรแซ่บจริงๆ ขอแสดงความยินดีด้วยนะเพื่อนร่วมชั้น”

ข้อความจากอวี๋อิ่งอี๋ “จางเอ้อร์ ยินดีด้วยนะ! ที่นายทำศึกกำราบคนเมื่อคืนฉันได้ดูทั้งหมดแล้ว ยอดเยี่ยมมาก!”