0619
บทที่ 619 : ขอคารวะ!
___________________________________________
บรรดาครูอาจารย์ที่อยู่ตรงนั้นต่างจับจ้องตาแทบถลนไปยังจางเย่ที่กำลังพรั่งพรูถ้อยคำอย่างกังขา เพราะมันไม่ได้เป็นแค่โจทย์คณิตศาสตร์ระดับเด็กประถมอีกต่อไป!
“คนๆ นี้เป็นใคร?”
“เขามาจากไหน?”
“เขาเป็นอาจารย์คณิตศาสตร์จริงๆ เหรอ?”
“โจทย์คำถามแบบนี้ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ไม่เคยได้ยินว่ามีโรงเรียนประถมที่ไหนหรือแบบฝึกหัดเล่มไหนตั้งโจทย์แบบที่ผู้ปกครองของเฉินเฉินตั้ง นี่..เป็นโจทย์ที่เขาเพิ่งจะเขียนออกมาสดๆ งั้นเหรอ!?”
“ฉันว่าโจทย์ข้อนี้มหัศจรรย์มาก!”
“ใช่ๆ มันช่างลึกล้ำจริงๆ !”
“ดูเหมือนจะยากนะ แต่เอาจริงๆ แล้วง่ายมากๆ”
“อือ ดูๆ ไปก็ง่ายอยู่หรอก แต่ตอนแก้กลับยากชะมัด”
“ทำไมฉันยิ่งมองหน้าเขาแล้วยิ่งคุ้นๆ หว่า? แย่จริง เขาดันสวมแว่นตาดำอยู่มองไม่ออกเลย!”
อาจารย์หลายๆ ท่านต่างจับกลุ่มคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกัน ขณะที่จางเย่แสดงวิธีทำ ก่อให้เกิดความรู้สึกผสมปนเปในก้นบึ้งจิตใจกันทั้งจับใจและชวนให้ครุ่นคิด
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com