บทที่ 162 : บ้านคุณต้องการติดตั้งอินเทอร์เน็ตบอร์ดแบนด์ไหมครับ?
ตอนเช้า
วันนี้อากาศดีเป็นพิเศษ พระอาทิตย์สว่างจ้าสดใส
อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับอากาศวันนี้แล้ว ในห้องผู้ป่วยของโรงพยาบาลที่ไหนสักแห่ง อารมณ์ของหวังเฉินกลับไม่สดใสเลย จะเรียกว่าโกรธจนหาที่เปรียบไม่ได้ก็ได้
ประตูห้องคนไข้ถูกเปิดออก
พยาบาลเดินเข้ามา “ได้เวลากินยาแล้ว”
หวังเฉินตอบรับสั้นๆ สีหน้าดำทะมึนขณะที่รับประทานยาเข้าไป
“คุณไม่เป็นอะไรมากแล้วนะ ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว” พยาบาลสาวกล่าว
สีหน้าหวังเฉินเปลี่ยนเล็กน้อย “ผมยังรู้สึก…ผมคิดว่าผมยังต้องพักรักษาตัวอยู่อีกหน่อย เผื่อมีอะไรฉุกเฉิน”
พยาบาลสาวกลอกตาใส่ “มันก็แค่บาดแผลตื้นๆ จะมีอะไรฉุกเฉินกันล่ะ แผลคุณพันผ้าพันแผลอย่างดีแล้ว ที่ต้องทายาก็ทาแล้ว ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะว่าคุณปฏิเสธไม่ออกจากโรงพยาบาลไม่ได้หรอก เมื่อเช้านี้ทางโรงพักโทรศัพท์มาแจ้งผอ. ไว้ก่อนแล้ว อีกไม่นานพวกเขาจะมาพาตัวคุณไป”
หวังเฉินแกล้งจับที่เอว “เอวของผมเจ็บมากเลย ผมลุกไม่ไหว!”
“ดูทำเข้าสิ!” พยาบาลสาวเมินไม่สนใจ บ่นพึมพัมขณะเดินออกไป
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com