0736
บทที่ 736 : คนบ้านนี้มันตัวอัศจรรย์ทั้งบ้าน!
________________________________________
บ่ายแก่
สี่โมงกว่าแล้ว
งานเอกสารเสร็จเรียบร้อยแล้วจางเย่ก็พาเฉินเฉินกลับ ระหว่างทางได้ยินแต่เสียงจางเย่ทั้งดุทั้งด่าด้วยความโมโหจนคนขับแท็กซี่ต้องชำเลืองมองมาด้านหลังเป็นระยะ สุดท้ายต้องออกปากเกลี้ยกล่อม ส่วนเฉินเฉินกลับไร้ปฏิกิริยาใด จางเย่พูดกับเธอ เธอไม่แม้แต่จะตอบกลับ ศีรษะน้อยๆ หันมองวิวนอกหน้าต่างด้วยท่าทางสบายใจ ทำให้จางเย่ยิ่งโมโหหนักกว่าเดิม
"ที่ฉันพูดไปเธอฟังหรือเปล่าน่ะ?"
"อือ"
"ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะ!"
"อือฮึ"
"อันตรายมากนะ! คิดว่าเธอเป็นฉันหรือยังไง?"
ไช่ซื่อโค่ว
กลับมาถึงบ้านพ่อกับแม่แล้ว
จางเย่เพิ่งเปิดประตู เฉินเฉินก็มุดลอดเข้าไปทันที
เธอรีบไปหาแม่ของจางเย่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว "คุณย่าขา หนูทำความดีมาแหละ!"
แม่งุนงง "หืม?"
จากนั้นเฉินเฉินก็วิ่งต๊อกๆ ไปหาพ่อของจางเย่ในห้องนั่งเล่น "คุณปู่ขา หนูทำความดีมาแหละ"
"ความดีอะไรจ๊ะ?" พ่อถามเธอด้วยความเอ็นดู
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com