บทที่ 952 : คำเชิญร่วมงานวันเกิดเสี่ยวตง!
ตกบ่าย
เหล่าเหราพาเฉินเฉินกลับไปแล้ว
แม่หันมาด่าทันที “ทำบ้าอะไรของแกหา?”
“แกจะให้พี่สาวคนหนึ่งไปเสี่ยงรึ?” พ่อเองก็ไม่เห็นด้วยเด็ดขาด กล่าวตำหนิ “แกนี่ก็ช่างปล่อยให้เสี่ยวเหราต้องทุ่มสุดตัวได้นะ!”
จางเย่ร้องไอ้หยา “ไม่เป็นไรหรอกครับ”
แม่ “ถ้าเกิดเรื่องขึ้นเจ็บตัวมาจะทำยังไง?”
จางเย่ “ผมรับประกันได้เลย ใครจะเจ็บตัวก็ไม่มีทางเป็นเธอได้หรอก!”
แม่ทำปากส่งเสียงจิ๊ “เสี่ยวเหรานี่ก็นะ ขนาดเตือนแล้วว่าเจ้าเจี่ยงฮั่นเวยนั่นเป็นพวกฝึกยุทธ์ เป็นยอดฝีมือชาวยุทธ์ ทำไมถึงไม่ฟังกันบ้างนะ!”
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!
มีโทรศัพท์เข้า!
พอดูเบอร์ ก็รู้ว่าเป็นอู๋เจ๋อชิง
จางเย่รีบกลับเข้าห้องตัวเองแล้วกดรับสาย
จางเย่พูดกลั้วเสียงหัวเราะ “ฮัลโหล คุณอู๋ ฮ่าๆ”
คุณอู๋ “หืม? อารมณ์ดีหรือคะ?”
จางเย่ “ใช่แล้ว เพิ่งจัดการธุระลงตัวน่ะ”
อู๋เจ๋อชิงกล่าวด้วยน้ำเสียงละมุน “เพิ่งได้ยินเรื่องเจี่ยงฮั่นเวยมา ยังไงคะ? ไปแหย่ใครมาอีกแล้ว?”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com