0088
บทที่ 87 : ขายลิขสิทธิ์นิยายและนิทาน!
สถานีวิทยุนครหลวง
“ท่านรองฯ เจี่ยครับ” เลขาของเขาเดินเข้ามา
รองผู้อำนวยการสถานีเจี่ยกำลังก้มหน้าง่วนอยู่กับงาน “มีเรื่องอะไร?”
เลขายิ้ม “ผมได้ข่าวมาว่า จางเย่กำลังสมัครงานตำแหน่งพิธีกรทีวี เขาร่อนเรซูเม่ไปตามสถานีโทรทัศน์ส่วนภูมิภาคหลายที่เลยครับ”
รองผู้อำนวยการเจี่ยหัวเราะ “มันยังอยากจะเข้าสถานีโทรทัศน์อีกเหรอ?”
เลขาบอก “ใช่ครับ จากที่ผมรู้ ทุกที่ปฏิเสธหมด ไม่มีใครอยากได้ตัวเลย”
“เอาล่ะ ฉันรู้แล้ว” รองผู้อำนวยการสถานีเจี่ยให้เลขาออกจากห้องไป เขารู้ว่าไม่มีใครกล้าจ้างจางเย่อยู่แล้ว เพราะทั้งเขาและผู้อำนวยการสถานีต่างส่งข่าวถึงเพื่อนฝูงในวงการ ถึงแม้ว่างานสถานีวิทยุจะไม่เลิศหรูเหมือนสถานีโทรทัศน์ แต่พวกเขาก็มีคนรู้จักอยู่ไม่น้อย พวกเขาอาจจะห้ามสถานีวิทยุหรือโทรทัศน์อื่นๆ ทำอะไรกับบุคลากรที่มีคุณภาพไม่ได้ แต่ถ้าพวกเขาเจาะจงลงไปว่าคนไหนคุณสมบัติไม่ดี นั่นเท่ากับว่าทำให้คนทั้งวงการปฏิเสธบุคคลนั้นได้แล้ว!
นี่แหละที่เรียกว่าถูกแบน!
ทันทีที่ ‘น้ำนิ่ง’ เกิดขึ้นมาในโลก สถานีวิทยุนครหลวงและจางเย่ต่างก็ไม่มีวันญาติดีกันได้อีกอย่างถาวร!
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com