0570
บทที่ 569 : งามสง่าดังก่อน!
________________________________
จางเย่ออกรถไป ไม่ได้นำพาเมฆไปแม้แต่ก้อนเดียว เหลือไว้เพียงควันจากท้ายรถ
เหล่านักศึกษาของเป่ยต้า เมื่อได้ฟังกลอนบทนี้แล้ว หลายคนยืนนิ่งไม่ไหวติง ไม่ติดตาม ไม่พูดอะไรอีก คล้ายได้ทราบความในใจของจางเย่ คล้ายได้ทราบว่าคนที่สามารถแต่งกลอนอันจับใจคล้ายเลือดจะหยาดหยดในเวลานี้ได้นั้นเป็นเช่นไร
ความรู้สึกที่มีต่อเป่ยต้า?
ความรู้สึกที่มีต่อเหล่านักศึกษา?
ล้วนแล้วแต่บ่งบอกด้วยบทกลอนนั้นเอง!
จากนั้น เหล่านักศึกษาแยกย้าย มีคนโพสต์กลอนขึ้นไปบนอินเทอร์เน็ต
นักศึกษาของเป่ยต้านับไม่ถ้วนต่างโพสต์ข้อความอย่างรวดเร็ว ไม่ใช่ข้อความยาวมาก มีเพียงประโยคนี้ --- ‘อาจารย์จางเย่ ไม่ว่านานแค่ไหน พวกเราจะรอคุณกลับมา!’
"รอคุณกลับมา!"
"รอคุณกลับมา!"
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com