บทที่ 855 : ให้นายพูดอะไรก็ได้นายก็ดันพูดอะไรก็ได้จริงๆ เรอะ?
บนเวที
แสงสปอร์ตไลท์สาดส่อง คนทั้งหมดมองดูสองร่างที่อยู่ตรงขอบเวที
แม้ว่าวันนี้จะเป็นเพียงวันซ้อม ทว่าทั้งตำแหน่งกล้อง แสงไฟ เอฟเฟกต์เวที และสตาฟ ล้วนเป็นเหมือนวันงานจริงในอีกหนึ่งเดือนต่อจากนี้ นอกจากเหล่าผู้ชม ก็แทบไม่มีอะไรแตกต่างอีก ดังนั้นจางเย่ซึ่งเพิ่งเคยมาแสดงเซี่ยงเซิงบนเวทีใหญ่ขนาดนี้เป็นครั้งแรกจึงรู้สึกค่อนข้างแปลกใหม่ เหยาเจี้ยนไฉเองก็เช่นเดียวกัน เขาเพิ่งเคยขึ้นเวทีคืนส่งปีเป็นครั้งแรก เพิ่งเคยได้ซ้อมการแสดงที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ แค่มองก็เห็นว่า เหล่าเหยากำลังแตกตื่นอยู่
เสียงปรบมือดังขึ้น
เสียวหลวี่และพวกต้าเฟยพากันปรบมือเกรียวกราว
แม้กระทั่งหัวหน้าสถานีเองก็ยังยิ้มพลางตบมือให้ บรรยากาศในห้องส่งช่างเหมือนกับเป็นคืนวันส่งปีจริงๆ
จางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉเคลื่อนตัวไปกลางเวที เดินสวนต่งซานซานกับพิธีกรชาย ต่งซานซานส่งสายตาแฝงรอยยิ้มให้เขา คำเกริ่นของสองพิธีกรเมื่อครู่ไม่ใช่คำกล่าวแนะนำพวกจางเย่ แต่เป็นการเหน็บแนม
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com