1043
บทที่ 1043 : ต้องสู้ถึงจะชนะ (จบ)!
เชี่ย!
เชี่ย!
เชี่ย!
พอโจ๊กเกอร์อ้าปาก ทุกคนก็ต้องตาถลน!
วันเวลาหน้าเกือบทิ่มพื้น!
เอมี่ผุดลุกขึ้นยืน!
หวังจุยซูอ้าปากค้าง!
หูเฟยและเสียวหลวี่คางแทบร่วงลงมาแล้ว!
ดอกไม้ต้องฝน ไม้ใกล้ฝั่ง ปวยเล้งและคนอื่นๆ ที่ข้างเวทีถึงกับซวนเซ
เหล่าผู้ชมในห้องอัดล้วนงงเป็นไก่ตาแตก!
ฮกเกี้ยน!
ภาษาฮกเกี้ยน!
อะไรกันเนี่ย?
เกิดเชี่ยอะไรขึ้น?
ทำไมโจ๊กเกอร์ถึงรู้ภาษาฮกเกี้ยน? เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้ชัดๆ! เขาไปเรียนภาษาฮกเกี้ยนตอนไหน? ใคร ใครแต่งเพลงนี้ให้เขา!?
โจ๊กเกอร์ไม่เห็นสีหน้าท่าทางและปฏิกิริยาของคนอื่นๆ เขาเปล่งเสียงเพลงด้วยสำเนียงมาตรฐานของฮกเกี้ยนออกมาดังลั่น
“เปรียบชีวิต คนดังคลื่นใต้น้ำใน ทะเล”
“บางครั้งขึ้น บางครั้งลง”
“ดวงดี ดวงอับ”
“พรหมท่านลิขิตไว้ให้เป็น”
“สามสิบลิขิตฟ้า เจ็ดสิบต้องฝ่าฟัน”
“ต้องสู้ ต้องสู้ถึงจะชนะ”
โอ้มายก็อด!
สุดยอด!
แม่งโคตรสุดยอด!
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com