0317
บทที่ 317 : ศิษย์พี่! โกงพวกเราสองคนนี่นา!
ในห้อง
บรรยากาศออกจะอิหลักอิเหลื่อ
ทางฝั่งเฉินเฟิงนั้นถูกหลวี่อวี้หู่โม้ไว้สุดกู่ เขาได้แต่นิ่งเงียบ ผลคราวนี้ถูกเหราอ้ายหมิ่นที่คว้าผู้เช่าห้องคนหนึ่งมาอย่างตามใจชอบ แต่กลับต่อโคลงกวีของเขาทุกบทออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่เพียงแต่ต่อกลอนได้ ในโคลงกลอนยังเสียดสีถากถางว่าเขาจอมปลอม ถูกตีหน้าจนบวมฉึ่งแล้ว!
ปลอมใครเหมือนคนนั้น?
ใครปลอมใคร ใครก็เหมือนคนนั้น?
ใช้บทโคลงด่าคน นี่แม่*ไปถึงแดนดินไหนแล้ววะ!
เฉินเฉินหัวเราะหึหึ พูดกับจางเย่ “หนูบอกแล้วคุณทำได้ หนูเห็นแวว”
“เธอฉลาดมาก พูดได้ดี” จางเย่ลูบหัวเฉินเฉินทีหนึ่ง
เหราอ้ายหมิ่นเหลือบตามองทั้งศิษย์น้องและเฉินเฟิง “ทำไมไม่พูดแล้วล่ะ? ยังแข่งอีกไหม? ระดับของผู้เช่าห้องฉันใช้ได้รึเปล่า?”
หลวี่อวี้หู่พูดอย่างหดหู่ “ศิษย์พี่ นี่มันแค่ใช้ได้ที่ไหน ผู้เช่าห้องของคุณคือใครกัน? แม้ว่าผมจะไม่ค่อยเข้าใจโคลงคู่ แต่สูงด้อยยังพอฟังออกนะ”
“หมอนี่?” เหราอ้ายหมิ่นเว้นวรรคให้เดา
เฉินเฟิงกล่าวอย่างเสียไม่ได้ “คนที่ทำให้ผมแพ้ราบคาบ คนนี้คือ?”
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com