0367

บทที่ 367 : สองเกมต่อเนื่อง!

_________________________________________________________________

สวนด้านหลัง

บรรยากาศคึกคักยิ่งกว่าเดิม!

บทกวีของชายแว่นดำทำให้ทุกคนต้องตะลึง!

จางเย่กลับไปนั่งจิบชาตามเดิม มีเพียงเขาที่ทราบว่างานชิ้นนี้ไม่ใช่ผลงานธรรมดา แต่เป็น ‘คะนึงหาห้าบท’ บทที่สี่ของหยวนเจิ่น โดยเฉพาะในวรรคแรกนั้น มีชื่อเสียงรู้จักกันไปทั่วทุกหัวระแหง งานวรรณศิลป์และภาพยนตร์หลายชิ้นต่างเคยหยิบยกไปใช้ เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย อีกทั้งเป็นบทกวีที่ทรงคุณค่าอย่างยิ่งในประวัติศาสตร์

ถ้าเกิดไม่ชนะ?

อย่างนั้นจางเย่ก็ต้องเอาหัวโหม่งกำแพงตายแล้ว!

ปรมาจารย์โจวกระแอมเสียงดัง ส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบเสียงลง จากนั้นกล่าว "การแข่งขันในหัวข้อแรกสิ้นสุดแล้ว อืม ต่อไปจะประกาศว่าผู้ชนะคือ..."

อาจารย์หวังยิ้มจืดเจื่อน "ผู้เฒ่าโจวท่านไม่ต้องพูดแล้ว ผมยอมแพ้ทั้งปากทั้งใจ"

ปรมาจารย์โจวยิ้มพยักหน้า "เสี่ยวหวัง ลายมือเธอดีมาก เทียบกับปีก่อนนับว่าพอมี ‘สำนึก’[1] แล้ว มีเวลาเราสองคนค่อยคุยกันนะ"

อาจารย์หวังคึกคักทันตา "ผมกำลังมีคำถามไม่น้อยต้องการคำชี้แนะจากท่านพอดีครับ"