0707
บทที่ 707 : ได้เวลาสอบเข้า!
________________________________
บทกลอนของจางเย่ถูกยื้อแย่งอย่างสุดชีวิต! นอกจากจะเป็นเพราะพรสวรรค์ด้านอักษรพู่กันของจางเย่แล้ว เหตุผลหลักเป็นเพราะกลอนกลบทนี้คือผลงานสุดคลาสสิคนั่นเอง จึงต่างอยากได้มาไว้ในครอบครองกันทั้งสิ้น ทว่าท้ายที่สุดแล้ว กลอนบทนี้ก็ถูกซูน่าแย่งไปได้สำเร็จ เธอลงมือคว้าม้วนกระดาษเซวียนเป็นคนแรก จึงได้เปรียบนำไปก่อน บวกกับที่ใครๆ ต่างก็รู้ว่าซูน่ากับจางเย่เป็นเพื่อนร่วมงานในภาควิชาภาษาจีนที่มหาวิทยาลัยเป่ยต้า ทั้งยังมีความสัมพันธ์ดีมาก ด้วยเหตุนี้จะแย่งมาก็น่าละอาย
“เฮ้อ”
“ช้าไปก้าวเดียวเอง”
“ฉันชอบกลอนนี้จริงๆ นะ!”
“แล้วใครไม่ชอบบ้างล่ะหา พูดเป็นเล่นไปได้!”
“ฉันขอเสนอ ถ้าไงแข่งอีกตาเถอะ แล้วก็ให้จางเย่เขียนกลอนเยอะๆ เลย พวกเราทุกคนจะได้เอามาแบ่งกันไง พวกนายเห็นด้วยรึเปล่า?”
ผลปรากฏว่า…...ไม่มีใครเอาด้วยสักคน
จะให้แข่งอีกตา? ใครจะไปแข่งกับจางเย่ได้ฟะ! เอ็งจะไปเรอะ?
เมื่อได้เห็นกลอนกลบทนี้ ยังจะมีใครกล้าท้าทายจางเย่อีก? ต่อให้หน้าไม่อายทำเป็นคุยโตลองดีกับเขาอีก ก็คงไม่แคล้วต้องอับอายขายขี้หน้าตัวเองเสียเปล่าๆ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com