0332
บทที่ 332 (ไม่มีชื่อตอน)
__________________________________________________________
หน้าต่างสนทนาบนโทรศัพท์
จางเย่ถาม : นี่รูปคุณเหรอ?
ติ๊ดๆ สุ่ยเหลียนเยว่ส่งข้อความกลับมา : นายอย่าเอาออกไปเผยแพร่ล่ะ
จางเย่เห็นคำตอบแล้วก็ต้องปาดเหงื่อ : เอ่อ นี่รูปคุณถ่ายเองจริงเหรอ? ขอโทษนะครับ ผมไม่ทราบ ผมคิดว่าคุณไปหารูปคนอื่นมาส่งให้กันเสียอีก ที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ไม่ต้องสนใจหรอกนะ เอ่อ ผมเองก็ไม่ได้ตั้งใจดูหรอก คุณส่งมาแล้วผมก็เหลือบดูผ่านๆ แค่นั้นเอง ความจริงก็..ความจริงก็ยังไม่ทันได้ดูดีๆ เลย จริงๆ นะ!
แค่คิดว่าเมื่อกี้เขายังหัวเราะฮาๆ บอกให้อีกฝ่ายส่งมาเอย ยกอ้างนี่นั่นเอย จางเย่ได้แต่หน้าแดง ที่แท้คนในภาพคือสุ่ยปิง..เอ้ย สุ่ยเหลียนเยว่ตรงหน้านี่เอง!
สุ่ยเหลียนเยว่ : ไม่เป็นไร นายเห็นแล้วก็เห็นไปเถอะ อย่าเอาไปส่งต่อก็พอ
ใจกว้างขนาดนั้น? จางเย่กระพริบตาปริบ : เจ๊ไว้ใจได้เลย
สุ่ยเหลียนเยว่ : ถ้าช่วยลบรูปที่ฉันส่งผิดไปให้ด้วย งั้นจะยิ่งดีมาก
จางเย่ไม่รอช้า : ได้ คุณรอแป๊บ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com