บทที่ 709 : ยากสุดในประวัติศาสตร์!
_____________________________________________
วันต่อมา
——การสอบเข้ามหาวิทยาลัยวันที่สอง และเป็นวันสุดท้าย
วิชาช่วงเช้าคือภาษาจีน ช่วงบ่ายคือคณิตศาสตร์ ยังไม่ทันแปดโมงตรง บรรดาผู้ปกครองก็มาส่งเหล่านักเรียนสอบเข้าถึงบริเวณนอกสนามสอบก่อนเวลานานแล้ว
“เอาของมาครบแล้วยัง?”
“ครบครับ”
“บัตรสอบ? บัตรประจำตัว? ปากกา?”
“อยู่ในเสื้อคลุม”
“วันนี้ตั้งใจสอบดีๆ พยายามเข้า!”
“แน่นอนครับ ป๊า ผมว่าคราวนี้ผมต้องได้มากกว่า 550 ล่ะ!”
“พูดจริงพูดเล่น? เยอะขนาดนั้นเชียว?”
“เพราะโจทย์ไม่ค่อยยาก”
“ถ้าลูกรู้สึกว่ามันง่าย คนอื่นก็ต้องรู้สึกว่ามันง่ายเหมือนกัน สุดท้ายทุกคนอาจจะได้คะแนนสูงหมดก็ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นเกณฑ์ต่ำสุดของนครหลวงอาจจะเพิ่มขึ้นด้วย ผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิมอยู่ดี ดังนั้นวันนี้คือจุดหัวเลี้ยวหัวต่อ พันหมื่นไม่ต้องไปสนใจ โจทย์ง่ายก็ชิงเอาคะแนนมาเยอะๆ หน่อย อย่าให้พลาดก็พอ”
“ครับผม!”
อีกด้านหนึ่ง
“สอบเมื่อวานเป็นยังไงบ้าง?”
“เลิศเวอร์”
“ฉันก็เหมือนกัน ข้อสอบเข้าปีนี้ไม่เห็นจะเท่าไรเลย”
“เฮ้ยๆ เย็นนี้จะไปแช่ร้านเน็ตกันจนดึกไหม? มาเปล่า?”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com