0469

บทที่ 469 : หากชีวิตหลอกลวงเจ้า!

_________________________________________________________

‘ลำนำฝันนิราศเทียนหมู่’!

นี่คือกลอนโหยวเซียน[1]ในโลกของจางเย่ ซึ่งประพันธ์โดยหลี่ไป๋ การที่เขาไม่ได้เขียนกลอนทั้งบท เพราะมีบางอย่างที่โลกนี้ไม่มีอยู่ ดังนั้นจางเย่จึงใช้เพียงเนื้อหาหลักๆ เมื่อเทียบกับกลอนอื่นๆ ที่จางเย่เคยใช้มา ครั้งนี้ถือว่าเป็นกลอนที่กำกวมกว่ามาก หากไม่มีเซนส์หรือประสบการณ์ในแง่ของวรรณกรรมแล้ว..คงยากที่จะเข้าใจได้!

เมื่อกลอนนี้ถูกโพสต์!

หลายคนต่างไม่เข้าใจความหมาย!

หลายคนกำลังค่อยๆ แกะไปที่ละคำ!

มีเพียงนักปราชญ์ที่เล่าเรียนด้านวรรณกรรมศาสตร์ถึงจะเข้าใจกลอนนี้จากการมองหนึ่งครั้ง ที่พลันต้องตะลึงในทักษะความสามารถทางด้านวรรณกรรมของจางเย่อีกครั้ง!

นี่นายประพันธ์ขึ้นมาใหม่ในเหตุการณ์เฉพาะหน้านี้จริงดิ!

ถ้าแต่งขึ้นเฉพาะกิจจริง ทำไมในแต่ละตัวอักษะจึงหนักแน่นนักนะ? นี่เป็นกลอนโบราณงั้นเหรอ? แถมเป็นถึงกลอนโหยวเซียนด้วย? นายแม่*ไปฉีดเลือดไก่มาใช่ไหม!?

กลอนบทนี้ทำให้ผู้คนสั่นไหว!

CEO ประจำบริษัทการค้าและการพาณิชย์คนหนึ่งกล่าว “เป็นกลอนโหยวเซียนที่ยอดเยี่ยม!”