0313

บทที่ 313 : เป็นศัตรูกับทั่วทั้งโลกวรรณกรรม!

_______________________________________________________________

ตกบ่าย

ระหว่างทางกลับบ้าน

ข้างหน้าคือสี่แยกใหญ่ ไฟแดงกินเวลานานทีเดียว ในระหว่างที่รอจางเย่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นครู่หนึ่ง ส่งข้อความหาจางหย่วนฉี

จางเย่ : พี่สาวจาง ผมกลับมาเมืองหลวงแล้วนะ

อีกฝ่ายใช้เวลาเพียงสิบกว่าวินาทีตอบกลับมาว่า : เพิ่งถึง?

จางเย่หัวเราะ พิมพ์กลับไปว่า : มาถึงนานแล้ว คุณไม่ได้ตามข่าวล่ะสิ

จางหย่วนฉี : อยู่ต่างประเทศ

จางเย่ : ต่างประเทศ? ได้ กลับมาถ้ามีเวลาว่างพวกเราค่อยนัดกินข้าว ไม่เจอกันตั้งนาน ปีหน้าผมว่าจะกลับมาอยู่เมืองหลวงเหมือนเดิมแล้ว

จางหย่วนฉี : ค่อยว่ากัน

จางเย่ : ได้ คุณทำธุระเถอะ

จางหย่วนฉี : อือ

ตรงหน้าเป็นไฟเขียวพอดี จางเย่จึงเหยียบคันเร่ง

หลังจากนั้นกลับไม่ได้วางมือถือลง กดโทรหาเหราอ้ายหมิ่น เขาจากเมืองหลวงไปหนึ่งเดือนแล้ว รู้สึกคิดถึงเหราอ้ายหมิ่นสุดๆ

ตู๊ดๆๆ เสียงสัญญาณรอสายดังขึ้น

จางเย่หัวเราะฮ่าๆ กล่าวว่า "ฮัลโหล คุณน้าเจ้าของห้องเช่า ผมเอง"