1110

บทที่ 1110 : เป็นเทพเจ้ามาจากไหนกันแน่?

ที่บ้านจางเย่

เขาแค่นเสียงเย็นชาไม่หยุด!

นี่มันหมายความว่ายังไง? เมื่อวานกระดานสุดท้ายที่เสมอกัน คุณเป็นคนบอกเองว่าวันหลังมาเล่นกันใหม่ แต่นี่อะไร แค่พริบตาเดียวก็เปลี่ยนซะแล้ว? ไม่เล่นกับผมแล้วยังเตะผมออกอีก ผมพูดอะไรผิดคุณถึงเตะผมหา?

นี่ผมโกรธสุดๆ เลยนะ!

คุณจะรังแกกันเกินไปแล้ว!

จะแข่งเรื่องทักษะคอมพิวเตอร์กับผมงั้นเรอะ?

คิดว่าแฮกเกอร์ระดับโลกอย่างลูกพี่จะทำอะไรคุณไม่ได้รึไง?

ในขณะเดียวกัน อีกด้านหนึ่ง

เรือนสี่ประสานบ้านของพ่อแม่คุณอู๋

เสียงอู๋ฉางเหอคำรามไม่หยุด!

“ใครจะเดินหมากกับแกหา! เตะ!”

“โอ้ ยังเข้ามาได้? ฉันก็เตะอีก!”

“ฮ่าๆๆๆ แกมันอวดดี! ลองอวดดีต่อไปสิ!”

“บัดซบ ทำไมฉันไม่ใช่เจ้าของห้องแล้วล่ะ?”

“เชี่ย! ไอ้เด็กบ้า แกกล้าเตะฉันเหรอ?”

“นี่แกกำลังเล่นสกปรกกับฉันงั้นเรอะ! ฉันจะสู้กับแกให้รู้ดำรู้แดงไปเลย!”

หลี่ฉินฉินเปิดประตูอย่างหมดคำพูด “คุณทำอะไรน่ะ?”

อู๋ฉางเหอโมโหจนแทบหลุดควบคุม “ไอ้เด็กน้อยแซ่จางมันเล่นสกปรกกับฉัน! ยังจะกล้าหาวิธีเข้ามาอีก! มันช่างไม่รู้ว่าม้าเทพมีกี่ตา[1] ไม่รู้ใครที่เจ๋งกว่ามัน!”