0918
บทที่ 918 : เหราอ้ายหมิ่นปรากฏกาย!
บริเวณที่พัก
ฟ้ากลับเป็นยามค่ำคืนแล้ว เหล่าผู้ฝึกยุทธ์อิสระและศิษย์สำนักเล็กประคับประคองกันกลับที่พัก ขาเจ็บบ้าง มือเจ็บบ้าง ผมโดนดึงร่วงเป็นกระจุกบ้าง ทุกคนช่วยเหลือกันด้วยมิตรภาพ ข้าประคองท่านท่านประคองข้า ด้วยผ่านสมรภูมิมาด้วยกัน และถึงจะได้รับบาดเจ็บ อาการบาดเจ็บของพวกเขาก็ยังน้อยกว่าศิษย์สำนักใหญ่มากนัก สองคนสามคนรุมคนคนเดียว อีกฝ่ายย่อมต้องบาดเจ็บหนักหนากว่ามาก!
“วันนี้สะใจนัก!”
“ใช่! สมใจยิ่ง!”
“อยู่มาหลายปี ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้ปลดปล่อยเต็มที่!”
“ไม่ผิด ถึงจะโดนต่อยจมูกหนึ่งหมัด โดนเตะก้นสองที แต่ก็สดชื่นยิ่งนัก ไอ้พวกสำนักใหญ่นั่นข่มเหงเรามาหลายปี! ในที่สุดวันนี้ก็ได้ระบายสักที!”
“เช่นกัน!”
“เจ้าบัดซบสำนักคงท้ง ข้าอยากกระทืบมันมานานแล้ว!”
“ไอ้โจวเหล่าซื่อสำนักมวยสกุลโจวนั่นกร่างดีนัก ข้าอาศัยช่วงชุลมุนเตะมันไปที สะใจ!”
“ฮ่าๆๆ ได้เตะก้นพวกสำนักใหญ่ ค่าข้าวก็ไม่ต้องจ่าย แถมยังได้เงินชดเชยมาอีกพัน เรื่องดีเช่นนี้ ถ้ามีทุกปีก็ดีสิ! ข้ายอมเจ็บตัว! ที่แท้ก็มีวันของพวกเราคนไร้สำนักเช่นกัน! ไม่ต้องไว้หน้าพวกสำนักใหญ่มัน!”
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com