0416

บทที่ 416 : ไม่มีชื่อตอน (15+)

_____________________________________________

ผิวสัมผัสใกล้ชิด

ใบหูรู้สึกถึงความอบอุ่น

ใบหน้าสัมผัสความเต่งตึง

จางเย่นอนอยู่บนตักของเหราอ้ายหมิ่น ไม่ว่าเหราอ้ายหมิ่นพูดอะไร เขาก็ไม่ยอมลุกออกไป ยังคงหน้าด้านนอนอยู่อย่างนั้น!

อาห์…

ความเต่งตึงนี่มัน!

ต้นขาเธอเต็มไปด้วยเนื้อหนั่น!

เรียวขายาวของเหราอ้ายหมิ่นไม่ใช่สิ่งที่พบได้ทั่วไป เป็นเรียวขาที่มีระดับ บริสุทธิ์สูงส่ง เป็นเรียวขาที่ไร้ซึ่งความชั่วช้าใดๆ เป็นเรียวขาที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ของมวลชนที่ได้พบเห็น!

ในฐานะบุรุษ จางเย่พอจะละอายอยู่บ้าง ที่ผู้หญิงในวัยสามสิบอย่างเหราอ้ายหมิ่น กลับมีรูปร่างดีกว่าเขาเยอะ อย่างรูปร่างที่ผอมเพรียวกว่าเขา อาจเป็นเพราะเธอได้ฝึกฝนตั้งแต่เด็ก ขณะที่จางเย่ใช้แหวนเกมมาฝึกฝนทักษะยุทธ์ แถม ‘กิน’ หนังสือสกิลพวกนี้ไปได้ไม่เท่าไร จึงไม่มีทางเทียบกับเธอได้เลย

มนุษย์ก็เช่นนี้เอง สิ่งที่มี ไม่ยอมรักษาไว้ สิ่งใดที่ไม่มี ยิ่งกระหายใคร่ครอบครอง

อย่างเช่นขาคู่นี้ของคุณน้าเจ้าของห้อง เขาไม่มี

ทรวงอกทั้งสองของเธอ เขาเองก็ไม่มี