0511
บทที่ 511 : ของแทนใจ
____________________________________________
ยามเช้า
แปดโมงครึ่ง
ทางเข้าพระราชวังฤดูร้อน (อี๋เหอหยวน)
วันนี้อากาศดีงาม อาทิตย์ส่องสว่าง ดอกไม้บานในฤดูใบไม้ผลิแม้ยังมาไม่ถึง แต่ก็มีความเปลี่ยนแปลงเข้าสู่ฤดูกาลให้เห็น นอกสวนมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก มีทั้งชาวจีนชาวต่างชาติออกันตรงทางเข้า ซื้อของกินบ้าง รอคนบ้าง ต่อแถวซื้อตั๋วบ้าง
"ใครอยากได้ไกด์บ้าง?"
"น้ำแร่ขวดละสองเหรียญจ้า"
"เอาตั๋วไหมครับ? ถูกกว่าหน้าตู้หนึ่งในสาม"
มีไกด์เถื่อน มีคนขายตั๋ว คึกคักกันน่าดู
จอดรถเสร็จเรียบร้อย อู๋เจ๋อชิงกับจางเย่ก็เดินไปประตูทางเข้า รองเท้าส้นสูงสีเนื้อของคุณอู๋พอกระทบลงบนพื้น พร้อมชุดกี่เพ้ายาวงามชวนมองพลันสะกดสายตานับไม่ถ้วน นักท่องเที่ยวหลายคนล้วนต้องมองมาทางนี้ แม้แต่ชาวต่างชาติยังต้องอุทาน เหม่อมองไม่ละสายตา คลาสสิก นุ่มนวล สง่างาม นี่คือกุลสตรีในห้องหอของชาวจีน ไม่ว่าจะเป็นในอดีตหรือปัจจุบัน คุณอู๋ยังคงเปี่ยมเสน่ห์ไม่เสื่อมคลาย เป็นประเภทที่ชายใดได้เห็นต้องหมายแต่งกลับบ้าน ไม่ว่าไปที่ไหน ล้วนดึงดูดสายตาจับจ้องมานับไม่ถ้วน
"สวรรค์!"
"สาวสวย!"
"แม่*โคตรสวย!"
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com