0079
บทที่ 78 : ผู้บริหารสถานีเป็นลม!
กลอนถูกร่ายออกมาจนจบ
จางเย่เดินกลับเข้าหลังเวทีพร้อมกับถ้วยรางวัลในมือ ไม่อยู่ต่อแม้อีกวินาทีเดียว ทิ้งไว้เพียงแผ่นหลังและเสียงโวยวายของคณะกรรมการและผู้ชมนับพัน!
เหย****!
นี่มันกลอนอะไรกันวะเนี่ย!?
นี่นายกำลังจะบอกว่าสถานีวิทยุนครหลวงของนายเป็นน้ำนิ่งงั้นเรอะ? ว่าผู้บริหารสถานีของนายเป็นอสูรเดรัจฉานงั้นเรอะ? ไม่สิ ไม่จำเป็นต้องใช้คำว่า ‘จะ’ เลย มันหมายความตามนั้นอย่างแน่นอน! กลอนแบบนี้ไม่จำเป็นต้องตีความให้ลึกซึ้ง ‘น้ำนิ่ง’ มันเข้าใจได้อย่างง่ายดายอยู่แล้ว ถูกต้อง มันเป็นกลอนที่ใช้ด่า!
“แม่* อะไรกันวะ!”
“ไม่ระห่ำเกินไปหรือเนี่ย?”
“หมอนี่มันบ้าหรือเปล่า? พูดแบบนั้นได้ยังไงน่ะ?”
“เขากำลังจะขอบคุณองค์กรกับผู้บริหารไม่ใช่เหรอ?”
“นั่นน่ะสิ ฉันก็เชื่อแบบนั้นเหมือนกัน ฮ่าๆ น่าสนใจจริงๆ!”
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com