บทที่ 1080 : โจ๊กเกอร์ถอดหน้ากาก!
วันเวลาสั่นสะท้าน!
ราชาประหลาดหน้าเผือดสี!
เมื่อโจ๊กเกอร์ท่องบทกวี ‘ลำนำฝันแห่งชีวิต’ ออกมา ทุกคนก็เหงื่อกาฬหลั่งท่วมตัว! บทกลอนที่พวกเขาไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อนนี้ยอดเยี่ยมมาก มากจนเกินจินตนาการ หลายคนถึงกับฟังจนโง่งม! ทว่าสาเหตุที่พวกเขาตื่นตระหนกหาใช่เพราะความยอดเยี่ยมของบทกวี และไม่ได้เกี่ยวอะไรกับระดับความสูงส่งของงานศิลปะวรรณกรรมเลยแม้แต่น้อย!
หากแต่เพราะกลอนบทนี้ทำให้พวกเขานึกถึงใครคนหนึ่ง!
ในขณะนั้น เหล่าผู้ชมทางหน้าจอทีวีก็นึกถึงคนคนหนึ่งเช่นกัน!
จางเสียละล่ำละลัก “เขาคือ?”
เอมี่ร้องออกมา “ไม่จริงน่ะ!”
เหยาเจี้ยนไฉสบถ “เชี่ย!”
เฉินกวงตาเบิกกว้าง “เป็นไปไม่ได้!”
เสี่ยวตงเองก็ตกใจจนอุทาน “ไม่มีทางเป็นเขาหรอก เป็นไปไม่ได้!”
ไม่มีใครเชื่อว่าโจ๊กเกอร์จะเป็นคนคนนั้นไปได้!
คุณเป็นใคร
เป็นใครกันแน่?
เสียงดนตรีระเบิดขึ้นทันใด
บนหน้าจอพลันปรากฏชื่อเพลง—‘ฉัน’!
เมื่อมองเห็นอักษรคำนี้ ผู้ชมก็พากันชะงัก!
ฉัน?
โจ๊กเกอร์ที่เท้าเปล่าเปลือย หัวเราะร่า เดินลิ่วขึ้นไปบนเวที
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com