บทที่ 19 มหาวิทยาลัยเป่ยซี (3)
บทที่ 19 มหาวิทยาลัยเป่ยซี (3)
"ฉันถือว่าฉันได้ชี้แจงให้พวกเธอฟังแล้ว หากต่อไปฉันยังได้ยินใครพูดคำเชิงดูถูกเหยียดหยามหมิ่นประมาทฉันอีกละก็ ฉันก็ขอสงวนสิทธิ์เก็บหลักฐานเอาไว้ ฉันอาจจะไม่ได้ดำเนินคดีกับพวกเธอตามกฎหมาย แต่ถ้าวันไหนที่พวกเธอก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงขึ้นมา…"
ซีหลินเงียบไปครู่หนึ่งกวาดตามองไปทั่วห้องด้วยสายตาเย็นชา
"คลิปคำพูดคำจาที่พวกเธอด่าว่าฉันนี่ก็อาจจะนำไปประกอบในฮอตเสิร์ชที่มีชื่อของพวกเธอก็ได้นะ คงจะเป็นคลิปพรีเดบิวต์ที่น่าสนใจมากเลยล่ะว่ามั้ย แฟนคลับของพวกเธอตอนนั้นคงปลื้มใจที่มีไอดอลเป็นคนจิตใจบริสุทธิ์ดีงาม ด่าว่าเพื่อนร่วมชั้นด้วยความหยาบคายต่ำช้าได้อย่างที่พวกเธอบางส่วนกำลังทำอยู่ตอนนี้!!"
ซีหลินยิ้มให้พวกเขาแล้วก็ยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมา จ่อไมค์ไว้ในลำโพงโทรศัพท์ เปิดคลิปวิดีโอ ทำให้ทั้งห้องได้ยินเสียงด่าว่าหยาบคายที่บางคนพูดใส่หลี่ซีหลินชัดเจน
เหล่านักศึกษาพากันนิ่งอึ้งไปหมด พวกเขามาเรียนที่มหาวิทยาลัยเป่ยซี มหาวิทยาลัยด้านการแสดงอันดับต้นๆของประเทศ เป้าหมายก็เพื่อจะเข้าสู่วงการบันเทิงอยู่แล้ว แม้จะไม่ใช่ทุกคนที่จะมุ่งสู่การเป็นนักแสดง บางคนอาจจะไปเป็นผู้กำกับ เป็นผู้เขียนบทและตำแหน่งงานในวงการบันเทิงอื่นๆ แต่การทำงานในวงการบันเทิงไม่ว่าจะเบื้องหน้าหรือเบื้องหลัง ชื่อเสียงที่ดีงามนั้นเป็นกฎหลักสำคัญ สำหรับคนที่อยากประสบความสำเร็จต้องมี
เป็นประชาชนทั่วไป ด่าว่านินทาคนอื่นพอโดนจับได้ก็ยังถูกคนมองไม่ดีเลยนะ แล้วยิ่งถ้าเป็นดาราหรือคนมีชื่อเสียงขึ้นมา ถ้อยคำที่หลี่ซีหลินบันทึกไว้หากเผยแพร่ออกไป ก็สามารถทำลายอนาคตของคนที่พูดได้เลย!!
หญิงสาวที่มีเสียงชัดเจนที่สุดในคลิปตกใจมาก เมื่อได้ยินเสียงตัวเองอยู่ในคลิปเธอก็ร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว "ซีหลิน ฉันไม่ได้ตั้งใจ!! เมื่อครู่นี้ฉันแค่คล้อยตามที่คนอื่นพูดกันเท่านั้น ฉันขอร้องเธอลบคลิปนี้ออกไปเถอะนะ "
"ใช่ๆ ซีหลินพวกเราเป็นเพื่อนกัน เธออย่าทำกับพวกเราอย่างนี้เลย"
"ตอนนี้นับเป็นเพื่อนแล้วเหรอ แต่เมื่อครู่ที่ด่าว่าฉัน พูดเหมือนฉันไม่ใช่มนุษย์ที่มีความรู้สึกเลยนะ" ซีหลินเอ่ยตอบด้วยความเย็นชา
"แต่พวกเราไม่ได้ตั้งใจ ก็แค่ปากพาไปเท่านั้นเอง"
"พวกเราก็แค่พูดๆเท่านั้นไม่ได้ทำร้ายอะไรเธอเสียหน่อย แต่ถ้าเธอเอาคลิปนี่ไปโพสต์นี่ทำลายอนาคตพวกเราเลย เธอจะรังแกกันเกินไปแล้วหรือเปล่า"
"ใช่ๆ จะรังแกกันเกินไปแล้ว"
"ยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนเธอ เรียนด้วยกันมาตั้งเป็นปี เธอจะทำร้ายเพื่อนตัวเองแบบนี้อะเหรอ ใจร้ายไปแล้วนะ"
"เพราะนิสัยแบบนี้ไง ถึงไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับเธอน่ะ"
"ซีหลิน เธอให้อภัยเพื่อนๆเถอะนะ ถ้าเธอจะโกรธจะเกลียดใคร ก็มาโกรธเกลียดฉัน เพื่อปกป้องฉันเพื่อนๆเลยพูดถึงเธอแบบนั้น พวกเขาไม่ได้ตั้งใจ" นางเอกเยว่ซินเข้าโหมดดอกบัวขาว ออกหน้ามารับความผิดสร้างความซาบซึ้งใจให้เพื่อนๆทุกคน
ซีหลินมองนางเอกผู้นี้ด้วยความมึนงง อะไรของเธอเนี่ยประสาทดีหรือเปล่า อยู่ๆก็ออกมารับแทนทำตัวเป็นฝ่ายคนดีถูกรังแก
"สต๊อป เวทอะมินิท ก่อนจะตีโพยตีพายกันไปใหญ่นะ ให้ฉันพูดอะไรหน่อย" ซีหลินกล่าวขัดเสียงร้องโวยวายของคนในห้องที่ค่อนข้างดัง
"ข้อที่หนึ่ง คนที่ถูกรังแกคือฉันนะ me!!! Not you!! Or your friends or all of you!!! Me!!!
ฉัน!! ผู้หญิงอายุสิบเก้าปี ตัวคนเดียว ที่โดนเพื่อนทั้งในคณะและต่างคณะเป็นร้อยคน สาดคำด่าทอหยาบคายใส่ ถ้าพวกเธอไม่รู้ว่าฉันโดนด่ายังไง คลิปเมื่อกี๊เป็นพยานได้ ไม่คิดว่าคำพูดพวกนั้นมันน่าขยะแขยงเหรอ?!
ฉันคือคนที่ถูกด่า ถูกบูลลี่รังแก พวกเธอต่างหากคือคนที่รวมหัวกันทำร้ายฉัน ไม่ใช่ฉันที่ทำร้ายพวกเธอ หยุดสับสนก่อนโอเคปะ
ข้อที่สองเหลียงเยว่ซิน เธอไม่ต้องตีค่าตัวเองสูงขนาดนั้นก็ได้ ถ้าฉันโกรธเกลียดเธอแล้วฉันจะสบายใจขึ้น ลืมเรื่องที่โดนเพื่อนสนิทของเธอด่าว่าหรือไง คือเธอสำคัญอะไรขนาดนั้นงั้นเหรอ
แล้วคำว่าพวกเขาพยายามปกป้องเธอ ก็เลยมาด่าฉันกันน่ะ คือตั้งแต่ฉันเข้าห้องมาฉันยังไม่ทันได้พูดอะไรสักคำ ฉันไปทำร้ายเธอเมื่อไหร่ ถึงทำให้เพื่อนๆเธอออกมาด่าฉันอย่างหยาบคายแบบนี้
ฉันเข้าใจว่าเธอชอบเป็นนางเอก แต่บางสถานการณ์ก็อยู่เฉยๆบ้างก็ได้นะ "
พอซีหลินพูดประโยคนี้จบ เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นเบาๆจากมุมห้อง ซีหลินเหลือบมองก็พบว่าเป็นนักศึกษาหญิงหน้าตาดีคนหนึ่ง ดูเหมือนว่าในห้องนี้ก็ไม่ใช่ทุกคนที่เห็นดีเห็นงามไปกับนางเอกเหลียงเยว่ซินสินะ
"และข้อสุดท้าย" ซีหลินยกโทรศัพท์ขึ้นมาโชว์หน้าจอ แล้วกดลบคลิปเมื่อครู่ออกไปให้คนในห้องเห็นทุกขั้นตอน
"ฉันไม่อยากทำร้ายใครเหมือนที่พวกเธอทำกับฉัน ดังนั้นฉันจะไม่ขอคำขอโทษหรือเรียกร้องอะไรมากไปกว่า ให้ช่วยใช้สติกันหน่อย ก่อนจะพูดอะไรที่ทำร้ายคนอื่นเขาน่ะ คำพูดที่พวกเธอพูดมาแค่เพื่อความสนุกหรือความสะใจ มันอาจทำให้ใครต้องตายทั้งเป็นได้เลย
ฉันลบคลิปให้แล้ว ฉันจะทำเหมือนว่าเรื่องวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน หวังว่าทุกคนจะรับฟังคำชี้แจงของฉัน และได้โปรดทำตัวอย่างผู้มีอารยะ เลิกบูลลี่รังแกคนอื่นได้แล้วมันไม่ได้เท่สักนิดเดียว"
ซีหลินวางไมค์ลงแล้วกลับไปนั่งที่ท่ามกลางสายตานิ่งอึ้งของเพื่อนๆทั้งห้อง
++++++++