CHAPTER 8 - HANGOVER
CHAPTER 8 - HANGOVER
---------------
PENELOPE THOMPSON POV
Kinabukasan nang magmulat ako. Naka ramdam ako ng sakit ng ulo tatayo na sana ako kaso nahilo ako bigla.
"Sh*t! Sobrang sakit ng ulo ko." wika ni Penelope habang nakahawak sa masakit na ulo nito.
Kinuha ko ang aking cellphone sa sidetable ng kama ko, pagkakuha ko tinignan ko ang oras. Nanlaki ang mata ko! 12pm na! Tanghalian na hindi ako naka pasok sa work.
May kumakatok sa pinto.
Knock! Knock! Knock!
"Sweetheart?" tanong ni Mommy Patricia, ang nanay ni Penelope.
"Come in Mom. The Door is open po." sagot ni Penelope.
"Sweetheart, Ano nararamdaman mo, Okay ka lang ba?" pag aalala ni Mommy Patricia.
"Pumunta ako dito kasi hindi ka pa nalabas diyan sa kwarto mo,
nag-aalala ako sayo sweetheart, hanggang ngayon hindi kapa kumakaen 12pm na." dagdag pa nito.
"Mommy, Okay lang po ako Mommy. Nasakit lang po ang ulo ko gawa ng hangover." tugon ni Penelope.
"Oo nga pala, sabi ng kuya mo niloko ka daw ni Jacob? Totoo ba yun?" tanong ni Mommy Patricia habang hinihimas himas ang ulo ng anak.
"Opo mommy, Sobrang sakit ng makita kong may kasama siyang
ibang babae. Ang malala pa, duon sa mismong condo ko pa sila nahuli.
Buti nalang talaga nakita sila nung time na yun ng bestfriend kong si Mica sa may parking pa lang ng condo. Sinundan ni Mica at agad akong tinawagan." naiyak na sinabi ni Penelope.
"Hmm.. Tahan na Sweetheart, nandito lang kami palagi para sayo. Mahal na mahal ka namin lagi mo yan tatandaan. Kung yang mga lalaking yan ay pinagpapalit ka, pwes kami hinding hindi ka namin ipagpapalit." wika ni Mommy Patricia habang yakap ang anak.
"Aww. I love you, Mom. Namiss ko po kayo ng sobra." wika ni Penelope habang nakayakap ng mahigpit sa kanyang Ina.
"Namiss ka din namin anak. Ang tagal mo nang di nabisita samin buti nalang dito ka dinala ng kuya mo.
O sya, Tara kumaen na muna tayo." pag akit ni Mommy Patricia sa anak.
"Yes, Mom. Namiss ko din kayong kasabay kumaen. Nandyan ba si Dad?" wika ni Penelope na sa wakas ay nakangiti na din.
"Wala ang Daddy mo nasa Hospital with your Kuya. Kanina pa silang umalis mga 7am. Hindi kana pinagising kasi nga sabi ng Kuya mo na lasing na lasing ka daw kagabi." sagot sa tanong ng anak.
---------------
ETHAN SMITH POV
5 am in the Morning, Tumayo na ako para makapag luto ng breakfast ko nagluto ako ng Bacon and Egg.
Nagpunta na ako sa table pagtapos ko magluto kumaen na ako tas na ligo na nag ayos na ako ng aking sarili para makapasok na sa work.
Actually, medyo puyat pa nga ako. Pinuyat mo pa ko Penelope. Di kana mawala sa isip ko since nung nakita kita sa bar. Imbis na sa alak ako magka hangover, sayo ako nagka hang over.
"Gising Ethan Gising!" wika ni Ethan na tinatapik ang dalawang pisngi para mailihis ang focus nito sa kanyang trabaho.
I need to focus now dahil kelangan ko na magtrabaho.
Kaya nagdrive na ako patungo sa aming Hospital. 1 hour and 30 mins from my Condo to Hospital, Finally nandito na ako.
"Good Morning Doc. Ethan" wika ng mga guard, nurses at doctors kay Doc. Ethan na naglalakad na papasok ng Hospital.
"Good Morning" tugon naman ni Doc. Ethan sa mga nakaka salubong na bumabati sa kanya.
Agad din ako sinalubong ni Nurse Jema para ipaalam sa akin ang tungkol sa pasyente ko ngayon.
Kaya right after kong pumunta sa office ko deretso na papunta room ng pasyente.
Dahil malapit na siyang operahan, meron kasi siyang Congenital Heart Desease.Nakuha niya yan noong pinagbubuntis palang siya ng kanyang ina. Pero lumabas lang yung symptoms niya nung lumalaki na siya.
Matagal ko na siyang pasyente iniintay kasi namin, kung kakayanin na ng katawan niya yung operasyon na gagawin namin sa kanya.
------------
"Doc. Medyo mataas pa din ang blood pressure nya. But not the same as kahapon.
Actually bumaba pa ngayon but not advisable for operation." pag update ni Nurse. Jema sa lagay ng pasyente ni Doc. Ethan.
"Okay salamat Nurse Jema. At least may progress. Umeeffect din yung gamot. Pero pa monitor nalang muna ng pasyente ko. Punta muna ako sa iba ko pang pasyente, ikaw na muna dito. Ireport mo nalang sa akin lahat ng tungkol sa kanya later." bilin ni Doc. Ethan kay Nurse. Jema.
"Okay po, Doc." tugon ni Nurse. Jema.
"Pero malamang sa malamang nyan is okay na sya for the operation tomorrow." wika ni Doc. Ethan.
"Yes, Doc. We can see naman the progress ni patient po." tugon ni Nurse. Jema.
------------
Lumabas na muna ako ng room to check my other patient.
Nakita ko yung Mom ng patient kaya kinausap ko muna.
"Mommy, I have a news po. We have a high chance na bukas na maooperahan si patient.
Finally may tumalab na gamot sa kanya. So ngayon, I have to go muna. Pero I have my nurse naman dun sa room. Siya na muna ang bahala sa anak ninyo aalis po muna ako to check naman the other patient." wika ni Doc. Ethan sa nanay ng pasyente.
"Doc. Iligtas ninyo po ang anak ko hindi ko po kakayanin kapag nawala siya sa akin." emosyonal na sinabi nanay ng pasyente kay Doc. Ethan.
"Of course po, Mommy. We always do everything we could po. And don't worry po mukha din namang brave ang anak po ninyo. Lumalaban ang anak nyo Mommy. And you know what Mommy, the best thing we could do right now is mag pray. The most effective way. Sigurado pong maililigtas ang anak ninyo po. There's no impossible kay God, we just need to believe in him." wika ni Ethan habang naka akbay sa nanay ng pasyente para pagaanin ang loob nito.
"So pano po Mommy, I have to go na. Be brave and always pray" dagdag pa nito.
"Salamat ng marami Doc. Ethan. Pagpalain po kayo" tugon ng nanay ng pasyente.