ตอนที่ 32
วสวัตเดินนำอีกฝ่ายเข้ามาในบ้าน โชคดีที่ที่จัดการแจ้งตายตามกฎหมายให้ตัวตนเดิมไปแล้ว ทำให้การจบเรื่องราวในอดีตน่าจะง่ายขึ้น แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะเริ่มต้นอย่างไรดี ด้วยความเคยชิน เขาหยิบรีโมทแอร์กดปรับให้อุณหภูมิเย็นขึ้น เมื่อได้ยินเสียงเร่งความเย็นของแอร์ คนตัวสูงเหมือนได้ยินเสียงแง้ว ๆ ที่เคยบ่น
"เปิดแอร์ขนาดนี้ หนาวจะตาย"
ทุกครั้งที่กินข้าว ทำรายงานด้วยกัน โก้จะเปิดแอร์เย็นจัดเสมอ จนหลายครั้งที่พัฒน์ต้องหยิบแจ็กเก็ตมาใส่ด้วย เพราะคนตัวเล็กกว่าขี้หนาวนัก
"ถ้าเปิดแล้วไม่เย็นจะเปิดทำไม เอ้า...เอานี่ด้วย"
คนชอบความเย็นส่งผ้าห่มผืนหนาให้อีกฝ่ายคลุมตัวเพิ่มอีก พอเห็นอีกฝ่ายคลุมผ้ารอบตัวก็มองแล้วทำสีหน้าล้อเลียน
"ห่มผ้าแบบนี้ ไม่เหมือนแมวแล้ว เหมือนหมีมากกว่า"
"ยังจะพูดอีก นายสิ ชาติก่อนเป็นหมีขั้วโลกแหง ๆ ขี้ร้อนแบบนี้"
"งั้นลดแอร์ไหม"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวนายร้อน เราห่มผ้าเพิ่มแล้วไม่หนาวเท่าไหร่"
แม้จะต้องคลุมตัวมิดชิด คนขี้หนาวก็เปิดแอร์เย็นจัดทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันอยู่ดี
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com