บทที่ ๑๖ : มีไส้ศึก

"ต้องการตำราเกี่ยวกับป่าต้องห้ามที่อยู่หลังเมืองอย่างนั้นรึ"

"ขอรับ พระอาจารย์พอจะมีหรือไม่ขอรับ" พระอาจารย์เทวธรรมทำท่านึกคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหยิบกุญแจที่ดูเก่าพอควรส่งยื่นให้กับเพลิงภพ เพลิงภพจึงคลานเข่าเข้าไปใกล้แล้วรับกุญแจนั้นมาถือไว้ในมือ ทันทีฝ่ามือแตะกุญแจเขาก็สัมผัสได้ถึงวิญญาเวทย์ที่ถูกร่ายเอาไว้รอบๆ ซึ่งวิญญาเวทย์นั้นเป็นของพระอาจารย์นั่นเอง

'ดูท่าว่าของในห้องนี้คงสำคัญมากพอควรเลยสินะ'

"กุญแจดอกนี้อาตมามิได้ให้ผู้ใดง่ายๆดอกหนา แต่เพราะว่าพ่อภพเป็นผู้ร้องขอมา อาตมาจึงมิลังเลเลยแม้แต่น้อย"

"ภายในเรือนแห่งนี้มีอะไรอยู่รือขอรับ"

"จงเข้าไปดูเองเถิด เพราะภายในเก็บงำซ่อนเรื่องราวต่างๆเอาไว้มากมาย จริงสิ…พาโยมอัสไปด้วยหนา เพราะว่าวันนี้อาตมากับพ่อนนท์ต้องไปทำธุระที่ต่างเมือง กว่าจะกลับก็คงพลบค่ำ เลยว่าจะเว้นการฝึกสักวัน" เพลิงภพพยักหน้ารับ

"รวมถึงเจ้าด้วยเพลิงเศวต" หันบอกเจ้าแมวขาวที่เขานั้นช่วยฝึกฝนมาเป็นเวลาสี่วันที่ตอนนี้มันกำลังนอนอยู่บนตักของอัสดง พอได้ยินพระอาจารย์บอกแบบนั้นมันก็ส่งเสียงร้องขึ้นทันทีอย่างรู้ว่าพระอาจารย์พูดอะไร

"เมี้ยวว"