บทที่5

ผมหันไปมองต้นตอของเสียง มันเดินออกมาจากความมืด ลักษณะของมันเหมือนเดิมคือผิวดำสนิทราวกับเนื้อที่โดนย่างจนไหม้เกรียม ดวงตาสีขาวไร้ชีวิตนั่น ผมจำได้ดี แต่คราวนี้มันดูตัวใหญ่กว่าครั้งก่อน

"นายท่านสั่งให้มารับตัวแก" เจ้าผีไฟไหม้นั่นพูด (ผมเรียกมันว่าผีไฟไหม้เพราะมันดำเหมือนโดนไฟไหม้มา) ร่างกายผมตอบสนองต่อความกลัว เหงื่อไหลออกมาที่มือ แขนขาก็ไม่มีแรง

"ครั้งก่อนแกรอดไปได้เพราะเจ้าพวกสัตว์เดรัจฉานนั่น คราวนี้พวกมันไม่อยู่แล้ว ไม่มีใครช่วยแกได้แล้ว" ต้องขอบคุณเจ้าผีนั่นที่ช่วยเตือนสติ ทำให้ผมหวนนึกถึงตอนที่พ่อและแม่ตาย แค่นึกถึงภาพวันนั้น หัวของผมก็ขาวโพลนไปหมดผมร้องตะโกนออกมา ทั้งความเศร้า ความเสียใจ และความแค้น ผมอยากปลดปล่อยมันออกมาให้หมด

หลังจากที่ผมตะโกน ก็มีเสียงคำรามดังขึ้น ไม่ใช่แค่เสียงเดียวแต่เป็นเสียงสัตว์ป่าต่างๆคำราม ราวกับพวกมันตอบรับความโกรธเกรี้ยวของผม เสียงคำรามของเหล่าสัตว์ทั้งหลายดังกึกก้อง

ผมสัมผัสได้ทันทีว่าตอนนี้ทุกคนกลับมาแล้ว เสียงฝีเท้ามากมายกำลังตรงมาหาผม เจ้าผีไฟไหม้นั่นถึงกับหันไปมาด้วยความงุนงง ไม่นานเหล่าครอบครัวของผมก็มาถึง

และตัวแรกที่มาถึงคือเสือดำ อาจเพราะมันคล่องแคล่วที่สุด มาถึงมันก็พุ่งเข้าใส่เจ้าผีทันที มันกัดลงไปที่คอ แต่เจ้าผีที่ครั้งนี้ตัวใหญ่กว่าเดิม มันดูแข็งแรงขึ้นมันสะบัดจนเจ้าเสือดำกระเด็น

แต่ยังไม่ทันที่เจ้าผีจะได้ขยับตัว เหล่านกนักล่า ทั้งเหยี่ยว นกเค้าแมว ต่างพุ่งเข้ามาจิกตี นับด้วยตาเปล่าเหล่านกรวมๆ กันน่าจะประมาณ เกือบสิบตัวได้

เจ้าผีพยายามใช้มือปัด และคว้าขาของนกฮูกได้ตัวหนึ่งเจ้านกฮูกที่น่าสงสารโดนหักคอไปต่อหน้าต่อตาผม

มีเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยดังต่อมา คราวนี้เป็นกระทิงดำ มันเล็งเขาไปที่ท้องของเจ้าผี แต่เจ้าผีกลับคว้าเขาไว้ได้

"มุกเดิมไม่ได้ผลหรอก" มันหัวเราะอย่างน่าสยดสยอง มันจับกระทิงทุ่มไปใส่โขดหิน เลือดสาดกระเซ็น เจ้ากระทิงแน่นิ่งไป

ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูก ผมเสียใจที่เรียกพวกสัตว์มาให้โดนฆ่า แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ทำอะไร เสียงคำรามก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้นอกจากเสียงคำราม ยังมีเสียงเห่าหอนของหมาป่าด้วย

ถ้านี่ไม่ใช่เหตุการณ์รุนแรงถึงตาย ผมคงประทับใจกับภาพที่เห็น สิงโต ฝูงหมาป่า เสือดำ 3 สปีชี่นี้ไม่เคยที่จะร่วมสู้กันแต่ตอนนี้ทุกตัวกำลังร่วมแรงร่วมใจตะลุมบอนเจ้าผีนั่น

ทีมหมาป่าเริ่มก่อน ปกติพวกมันจะออกล่าเป็นฝูง โดยฝูงนี้มีประมาณ7-8ตัว ตัวที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นจ่าฝูงกระโดดเข้าไปก่อน มันกัดเข้าที่คอของผีดำ เจ้าผีล้มลง พยายามจะเอามือจับ เจ้าหมาป่ากระโดดถอยออกมา พอเจ้าผีลุกขึ้นตั้งท่าจะพุ่งเข้าใส่ตัวจ่าฝูง ตัวอื่นก็จะโจมตีจากข้างหลัง ตอนนี้สถานการณ์ดูกำลังได้เปรียบ

แต่โชคร้ายที่เจ้าจ่าฝูงพลาดท่า โดนมันจับได้ มันบีบคอเจ้าจ่าฝูงตอนนี้ฝูงหมาป่ารุมกัดร่างกายของผีดำ แต่มันดูไม่รู้สึกอะไร มันเอาแต่ตั้งใจบีบคอของจ่าฝูง

สิงโตกระโดดเข้ามากัดที่แขนซ้าย เสือดำกัดที่แขนขวา พยายามจะกระชากให้แขนของผีดำขาด แต่กลับไม่ได้ผล ไม่นานเจ้าจ่าฝูงหมาป่าก็นิ่งไป

สถานการณ์ตอนนี้ย่ำแย่ลงมาก เหมือนสู้เพื่อรอเวลาแพ้ ผมมองดูเหล่าสัตว์ถูกฆ่าไปทีละตัว