0836 ผู้เฝ้าระวังและผู้ถักทอชีวิต

ตอนที่ 836 ผู้เฝ้าระวังและผู้ถักทอชีวิต

ตรงกึ่งกลางกำแพง

กู่ฉิงซานรอให้สายลมอ่อนกำลังลงสักพัก จากนั้นสะบัดหอกปีศาจแดงเพื่อระเบิดกำแพง

เขากระโดดออกไปก่อนวิ่งควบไปตามเส้นทางมืดมิดที่มองไม่เห็น

เมื่อไม่มีสายลม ย่อมไม่มีเสียงในเส้นทางมืดมิด เวลาเองก็ผ่านไปอย่างเงียบงันเช่นกัน

หนึ่งอึดใจ

สองอึดใจ

สามอึดใจ

…

ในที่สุดสายลมก็กลับมาอีกครั้ง

เขาอยู่ไกลจากทางเข้าเส้นทางมืดมิดมาก ทำให้สายลมที่ปะทะเข้ามาจึงอยู่ในสภาพรุนแรงทันทีที่พัดพา

กู่ฉิงซานไม่มีทางเลือกนอกจากระเบิดกำแพงอีกครั้งก่อนเข้าไป

สายลมโหมกระหน่ำเข้ามา

สายลมเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้

สายลมเหมือนกับคลื่นที่สามารถส่งผลกับโชคชะตาของผู้คนได้ มันทั้งยิ่งใหญ่ หนักหน่วงและขัดขืนไม่ได้

เมื่อถึงเวลาหนึ่ง กู่ฉิงซานถึงขั้นรู้สึกว่าสายลมคือสิ่งมีชีวิตที่สูงส่งยิ่ง

“ท่านพ่อ...”

“อย่า!”

ลึกเข้าไปในเส้นทางอันไกลลิบ มีเสียงสะอื้นแผ่วเบา จากนั้นก็เป็นเสียงอ้อนวอนอันสิ้นหวัง

ทันใดนั้น เสียงคำรามหนึ่งดังขึ้น “อย่าโทษพ่อ พ่อ ช่วยอะไรไม่ได้!”

นี่คือเสียงของจ้าวแห่งการบิดเบือนทุกสรรพสิ่ง